Onlangs las ik in Trouw[1] een artikel over gemeenten die Midden- en Oost-Europese arbeidsmigranten uit hun woonwijken weren. Argumenten hiervoor: geluidsoverlast, parkeerproblematiek, openbaar drankgebruik, en vergelijkbaar. Paradoxaal genoeg staan diezelfde gemeenten vooraan in de rij om grote bedrijven - denk aan voorbeelden als Coolblue, Wehkamp of Bol.com - binnen te halen. Bedrijven die voor hun distributie juist sterk afhankelijk zijn van de inzet van arbeidsmigranten.

Het creëren van een aantrekkelijk vestigingsklimaat voor grootschalige bedrijvigheid, mogen we in mijn ogen niet los zien van het bieden van passende woongelegenheid voor de arbeidsmigranten die daar werkzaam zijn. Dat wil niet zeggen dat gemeenten in woningen moeten investeren, daarvoor staan werkgevers aan de lat. Wel is het aan lokale overheden om randvoorwaarden te creëren, bijvoorbeeld door het beschikbaar stellen van locaties en het bespoedigen van procedures. Ook hebben gemeenten een belangrijke controlerende taak in het organiseren van toezicht op de kwaliteit van leefomstandigheden en het voorkomen van misstanden.

In de regio Hart van Brabant, waar ik onderzoek uitvoerde naar de woonbehoefte van arbeidsmigranten, zijn overheden en werkgevers zich doordrongen van de urgentie van het vraagstuk. Zij erkennen het belang van een goede samenwerking. In Waalwijk, waar Bol.com recentelijk een mega-distributiecentrum opende, werken partijen samen aan plannen voor een wooncomplex voor arbeidsmigranten. Ook in Tilburg start de dialoog tussen markt en overheid langzaamaan op en komen eerste initiatieven van de grond. Desalniettemin heb ik mijn twijfels bij het tempo waarin ontwikkelingen zich in Nederland voltrekken; extra woonaanbod wordt mondjesmaat gerealiseerd en houdt nauwelijks gelijke tred bij de explosief groeiende vraag naar arbeid.

Conclusie: zolang wij vasthouden aan het principe ‘vandaag besteld = morgen in huis’, zijn arbeidsmigranten onmisbaar in onze economie. Daar wij dat eerstgenoemde principe niet gaan loslaten, betekent het dat wij de arbeidsmigrant moeten omarmen. Markt, overheid en consument zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor het opnemen van deze mensen in de samenleving. Maak daarom eens een babbeltje met je Poolse buurman. Hij is wellicht degene die het mogelijk maakt dat jouw iPad binnen één werkdag geleverd is.