Gemeenteraadsleden hebben een haat-liefdeverhouding met de provincie. Ze willen graag meer contact met Provinciale Staten, maar vinden de provincie ook star en stug. Dat blijkt uit een enquête van Binnenlands Bestuur en Citisens onder ruim 1.200 raadsleden.
De opkomst bij de Statenverkiezingen van vier jaar geleden lag met gemiddeld 47,76 procent fors lager dan in 2011, toen 55,97 procent van de kiezers naar de stembus toog. De meeste provincies voeren dan ook specifieke campagnes om de opkomst te verhogen. Gelderland, Zuid- en Noord-Holland niet. Zij geloven er niet in.
Het borrelt in Noord-Holland-Noord, het gebied boven Amsterdam. Gemeenten vinden dat de provincie op voorhand hun grootse woningbouwideeën onderuithaalt, de provincie vindt dat gemeenten hun energie beter kunnen steken in nu bouwen.
Belangrijke vraagstukken van de samenleving kunnen allang niet meer door één overheidslaag worden opgepakt. Het Interbestuurlijk Programma (IBP) dat afgelopen jaar is afgesloten, is daar een bevestiging van. Rijk, provincies, gemeenten en waterschappen hebben elkaar samen nodig ‘in gelijkwaardigheid en wederkerigheid’ bij de grootste uitdagingen van onze tijd: van klimaat, wonen, economie tot sociale uitdagingen van werk en leven. Het rijk mag zich daarbij volgens Han Polman wat meer als echte mede-overheid opstellen.
De vele melkveehouderijen in Friesland vereisen een laag grondwaterpeil. Daardoor verdwijnt het veen waardoor huizen verzakken en veel CO2 vrijkomt. Wat telt zwaarder: het boerenbelang of dat van de burgers?
De gemeente Velsen wilde op twee bedrijventerreinen interesse kweken voor het onderwerp circulaire economie. Maar hoe krijg je no-nonsense ondernemers zo ver? Een pilot leverde veelbelovende projecten op.
De aanhoudende prijsstijging in de bouw drijft gemeenten tot wanhoop. Aanbestedingen van bouwprojecten mislukken door aanbiedingen die soms wel twee keer zo hoog zijn als begroot. Maar een gemeente heeft vaak meer mogelijkheden dan ze denkt. ‘Ga gewoon met die partijen in gesprek.’
De woningprijzen stijgen hard, maar verrassend genoeg blijven de verwachte opbrengsten voor gemeenten achter. Duurzaamheidseisen en kieskeurige bouwers maken het moeilijk om betaalbare woningen te realiseren.
De resultaten van verduurzaming blijven achter. Met 6 procent hernieuwbare energie staat Nederland op de één na laatste plaats in Europa; qua CO2-reductie staan we op een weinig eervolle twintigste plek. Eenzelfde beeld zien we terug bij veel organisaties: tal van losse acties om te verduurzamen – een energiezuinig gebouw, meer fietsen, meer elektrische auto’s – zonder dat duidelijk wordt wat deze acties bijdragen aan de gestelde doelen. Mark Huijben en Maik van Veldhoven ontwikkelden een concreet stappenplan om sneller verder te komen.
Vrijwel alle provincies hebben ambities op papier gezet over het gewenste aandeel hernieuwbare energie in hun totale energieverbruik, te bereiken energiebesparing en CO2-reductie. Maar in hoeverre ze op koers liggen, valt nauwelijks te zeggen. De einddoelen liggen doorgaans ver in de toekomst en tussendoelen ontbreken.
