Gezin met probleemjongere riskeert uithuiszetting

Vandaalstraat
De laatste tijd is er veel overlast en vandalisme in de straat. De politie geeft daarom sinds kort de namen van overlastveroorzakers door aan Staedion. De corporatie vraagt hun ouders vervolgens hun kinderen in toom te houden. Anders probeert de woningstichting de huurovereenkomst te ontbinden.
Niets helpt
Een gezin heeft zich niet bereid getoond wat aan het gedrag van hun kind te doen. Staedion probeert nu deze familie uit huis te krijgen. ,,We hebben het niet over kleinekinderenoverlast’’, legt de woordvoerder uit. Volgens hem is het uit huis zetten ,,een uiterste middel’’ dat de corporatie alleen inzet omdat verder niets helpt.
Aanspreken
Ook elders in Den Haag, in de Vruchtenbuurt, worden ouders van overlastveroorzakers sinds kort aangesproken. Daarbij zijn de corporaties Staedion en HaagWonen en de gemeente betrokken. De woningstichtingen zijn in deze buurt echter nog geen procedures begonnen om mensen uit huis te krijgen.
Zonder toezicht
Den Haag is niet de enige stad waar corporaties de afgelopen tijd jongerenoverlast op deze manier tegengaan. In maart oordeelde de rechter dat een man in de Utrechtse wijk Leidsche Rijn zijn huis uit moest. Corporatie Mitros had daarom gevraagd. Reden was dat zijn twee zoons ernstige overlast veroorzaakten. Volgens de rechter schoot de man tekort in zijn rol als toezichthouder van zijn kinderen.
Optie
Sommige corporaties in de rest van het land sluiten niet uit ook dit soort maatregelen te nemen. Eigen Haard uit Amsterdam bijvoorbeeld heeft ouders nog niet gemaand hun kinderen in toom te houden, maar ziet dat zeker als een optie, aldus een woordvoerder. Branchevereniging Aedes heeft geen cijfers over het aantal corporaties dat jongerenoverlast aanpakt door hun ouders uit huis te zetten.
Reactie op dit bericht
Dat gezegd hebbende: ik begrijp de gemeenten wel, de landelijke politiek vertikt het al jaren om met deugdelijke wetgeving te komen om genoemde problematiek aan te pakken, daarom zoekt men naar alternatieven. De nu gekozen aanpak is haalbaar, kinderen uit huis halen voor heropvoeding mist denk ik een wettelijke basis. Dat je hiermee alleen tuig aan het verschuiven bent, in plaats van het te onttuigen (af te tuigen), wordt op de koop toe genomen.
Aaaa, wat is politiek toch wonderschoon.
De nu gevolgde aanpak heeft twee nadelen: (1) Basisbeginselen van de rechtsstaat worden met voeten getreden:
--- Eén individu (de ouder) verantwoordelijk gesteld voor de daden die een ander individu (het kind) zonder zijn goedkeuring pleegt.
--- En vervolgens wordt er een sanctie toegepast die de bestaanszekerheid (huis en mogelijk baan) van de niet-dader aantast.
--- Er ontstaat rechtsongelijkheid tussen ouders die huren en ouders die eigenaar zijn van hun woning. Of mogen eigenaren van woningen straks ook eruit worden gezet als hun kinderen niet sporen?
Vreemd dat een rechter hierin meegaat. Rechters zijn toch de hoeders van onze rechtsstaat?
(2) Deze "oplossing" leidt ertoe dat "gehaaide" ouders het spelletje straks meespelen. Ze doen dan schijnbaar heel coöperatief, maar onderhuids woekert het verzet voort. Wat voor eisen mogen er aan ouders worden gesteld door de overheid? Dat ze hun kinderen aan een tafelpoot vastbinden? Of komen ze dan ook weer in de problemen?
Beter is het om, als een jongere structureel grote overlast veroorzaakt en de thuissituatie daar mede debet aan is, die jongere eerst los te maken uit de thuissituatie en te disciplineren. En dan, misschien pas na geruime tijd, te kijken of het contact op een gezonde manier kan worden hersteld.
Het is ook mogelijk dat het verzoek aan de rechter stiekem niet alleen gericht is op de overlastgevende jongere, maar ook op het verwijderen van de (mogelijk ook niet erg prettige) ouder. Het kind wordt dan mede als middel gebruikt om de ouder weg te krijgen. Dat zou een vorm van machtsmisbruik zijn.
Als we toewillen naar een rechtsstelsel waarin niet alleen individuen aansprakelijk zijn, maar ook collectieve gezinnen of families, dan moeten we allerlei wetten fundamenteel wijzigen. Het doet een beetje aan het Oude Testament denken: "Ik zal uw nakomelingen tot in de zevende generatie achtervolgen" - maar dan andersom.
Dit kan vergaande consequenties krijgen. Bij collectieve verantwoordelijkheid horen ook collectieve rechten. Begrippen als "familie-eer" en het verdedigen daarvan, komen dan weer in het vizier. Je kunt moeilijk een oer-hollandse "woningcorporatie-sharia" instellen en dan verwachten dat bewoners daar voor zichzelf geen consequenties aan verbinden. Aan beide uiteinden van het politieke spectrum zou men daar waarschijnlijk niet gelukkig mee zijn.