Advertentie
financiën / Nieuws

Gros gemeenten ‘investeert’ in echtscheidingen

Dat blijkt uit onderzoek van Significant Public in opdracht van de ministeries van Justitie en Veiligheid en Volksgezondheid, Welzijn en Sport en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten.

06 april 2021
scheiding---pixabay--3090056-640.jpg

Zeven van de tien gemeenten hebben budget beschikbaar gesteld voor het thema relatie en/of echtscheidingsproblematiek. Voor bijna een kwart van de gemeenten is dat niet het geval.

Dat blijkt uit onderzoek van Significant Public in opdracht van de ministeries van Justitie en Veiligheid en Volksgezondheid, Welzijn en Sport en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten.


Tekort sociaal domein
Van de gemeenten die wel over een budget beschikken, gaat het meestal om incidenteel geld. Uit het onderzoek blijkt dat de financiële situatie bij gemeenten – lees: de tekorten in sociaal domein en jeugdhulp – het lastig maakt om structureel middelen vrij te maken voor de aanpak van relatie- en/of scheidingsproblematiek. ‘Soms kan er met incidentele middelen worden geschoven waardoor er budget beschikbaar komt’, aldus een van de respondenten.

Scheiden zonder schade
Sinds 2018 is er het programma Scheiden zonder Schade (SzS) dat is gericht op het beperken van schade bij kinderen als hun ouders (gaan) scheiden. Doel is om escalaties te voorkomen, juridische procedures te beperken en te zorgen voor meer steun voor ouders en kind(eren). Gemeenten spelen in dat programma een belangrijke rol. Zo wordt als onderdeel van het programma ingezet op de ontwikkeling van een gemeentelijk scheidingsloket.

Gemeentelijk beleid
Ruim acht op de tien ondervraagde gemeenten geeft aan te werken aan een aanpak voor relatie- en/of scheidingsproblematiek. In bijna een op de drie gemeenten is er inmiddels sprake van gemeentelijk beleid ten aanzien van de scheidingsproblematiek, terwijl 20 procent van de gemeenten aangeeft daar ver mee te zijn gevorderd. Een beleidsmedewerker binnen de gemeente die specifiek aandacht heeft voor het thema relatie- en scheidingsproblematiek is aanwezig in bijna twee op de drie gemeenten. Dat geldt voor bijna 9 op tien grotere gemeenten (100.000+). Bij de kleinere gemeenten (minder dan 50.000 inwoners) is dat  dat maar bij ongeveer de helft het geval. Een kwart daarvan geeft zelfs aan daar niet op in te zetten.

Duidelijke aanpak
Bij deze uitsplitsing van de gemeenten naar grootte, valt de onderzoekers verder op dat alleen gemeenten met minder dan 50.000 inwoners nog geen concrete acties hebben ondernomen om een aanpak te ontwikkelen. Gemeenten met 50.000 tot 100.000 inwoners zijn gemiddeld genomen het verst zijn in de ontwikkeling van een aanpak ten aanzien van relatie- en/of scheidingsproblematiek. Voor de gemeenten met meer dan 100.000 inwoners geldt dat een derde weliswaar aangeeft vergevorderd te zijn in de ontwikkeling, maar opvallend is dat geen van deze grote gemeenten aangeven dat zij al een duidelijke aanpak hebben.

Reacties: 3

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

H. Wiersma / gepens.
Het wordt tijd om op Rijksniveau alle extra kosten van echtscheidingen (inmiddels al ca. 40% van de huwelijken) eens goed in beeld te brengen. Het is namelijk niet redelijk om andere burgers en bedrijven met alle extra lasten van deze echtscheidingen op te zadelen.
Maria / ouder
De "hulpverlening" ook eens hand in eigen boezem moeten steken. Zeker als er GGZ problematiek speelt. Niet zo snel met vingers wijzen en stelling nemen want in veel gevallen wordt het "slachtoffer" tot dader gebombardeerd. Dan kinderen uit huis plaatsen met de methodiek wat nu toegpast wordt is gigantische trauma's veroorzaken niet alleen bij de kinderen uit d situatie maar ook bij kinderen in het netwerk. Heel veel dingen die nu gedaan worden zouden eens onder de grote loep moeten komen en beoordeeld moeten worden niet vanuit het blikveld van "hulpverlening" maar vanuit nuchter verstand. Dit alles zou de gemeenten kapitalen aan besparing opleveren niet alleen op het moment maar ook voor de toekomst. Daarbij zit teveel de "hulpverlening" vanuit wat levert geld op voor de organisatie. Zeggen dit niet te doen maar het draait er wel op. Daarbij wordt "cliënt" eigendom van de organisatie in Jeugdzorg en naderhand in GGZ.

2C
Volledig eens met de onderstaande reactie van Spijker. Het is te idioot voor woorden dat de rest van de samenleving wordt opgezadeld met de kosten van scheidingen en het stuklopen van relaties en dus voor het feit dat bepaalde individuen foute relatiekeuzes. Gescheiden mensen worden bijv. ook al voorgetrokken op de wachtlijsten van woonstichtingen. En nu nog meer facilitering: een 'gemeentelijk scheidingsloket', weer bekostigd uit allerlei gemeentelijke potjes: het moet niet gekker worden ! Het feit dat zulke potjes lijken te bestaan, duidt erop dat gemeenten niet moeten klagen over budgettekorten, want kennelijk is er nog geld genoeg voor dergelijke onzin- en hobbyprojecten.
Advertentie