Agressie tegen ambtenaar kost 367 miljoen per jaar

Eén op de drie werknemers met een publieke taak heeft te maken met agressie en geweld. De bijbehorende kosten bedragen naar schatting meer dan 350 miljoen euro per jaar. Met name Limburgers gaan vaker over de schreef.

Burn-outklachten
Dat schrijven minister Plasterk (PvdA, Binnenlandse Zaken) en minister Van der Steur (Veiligheid & Justitie, VVD) aan de Tweede Kamer. Slachtoffers van agressie en geweld kampen vaker met gezondheidsproblemen, verzuimen vaker en langduriger en zijn minder tevreden met het werk en de arbeidsomstandigheden. Zo heeft bijna een kwart van de slachtoffers van agressie en geweld burn-outklachten. Op basis van cijfers van 2012 zijn de totale (werkgevers/verzuim)kosten als gevolg van agressie en geweld op het werk berekend. Deze zijn naar schatting 367 miljoen euro per jaar.

Limburg agressieve regio
Uit de monitor Veilige Publieke Taak 2015 blijkt dat het totale percentage slachtoffers van agressie en geweld door derden vrijwel gelijk is gebleven in de periode van 2007 tot 2014. Van alle vormen van agressie en geweld komt intimidatie veruit het meest voor. In de regio’s Gelderland Midden en Limburg blijkt agressie en geweld door derden het meest voor te komen. De regio Haaglanden kent relatief weinig slachtoffers. Inzoomend op de verschillende vormen van agressie in de regio’s, valt op dat seksuele intimidatie het vaakst voorkomt in Twente en Zuidwest-Nederland. Intimidatie komt het vaakst voor in de regio’s Rotterdam en Limburg. Het percentage slachtoffers van lichamelijk geweld is het hoogst in Oost-Brabant en – wederom – Limburg. Wat opvalt, is dat over de hele linie bezien het percentage slachtoffers van seksuele intimidatie licht stijgt.

Omvangrijke kosten
Ongeveer een kwart van de werknemers wil dat hun werkgever (meer) maatregelen treft tegen agressie en geweld. De uitkomsten van de monitor geven volgens de ministers alle reden om te blijven inzetten op een daling van het aantal slachtoffers van agressie en geweld. ‘Het percentage slachtofferschap is onveranderd hoog, de negatieve impact op slachtoffers is groot en de kosten als gevolg van agressie en geweld zijn omvangrijk’, stellen ze.

Taboe doorbreken
Wel is het bemoedigend dat steeds meer slachtoffers aangeven dat er in hun organisatie voldoende maatregelen zijn getroffen. Daaruit is volgens Plasterk en Van der Steur te concluderen dat werkgevers hun verantwoordelijkheid nemen waar het gaat om het waarborgen van een veilige werkplek voor hun werknemers. Maar om er voor te zorgen dat het beleid nog een stap verder komt en indaalt tot op de werkvloer, is het noodzakelijk dat agressie en geweld nog meer bespreekbaar wordt gemaakt binnen alle lagen van de organisatie en er melding wordt gemaakt als de grens van (on)acceptabel gedrag wordt overschreden. ‘In een aantal organisaties betekent dit dat het taboe rondom agressie en geweld nog moet worden doorbroken en een cultuurverandering moet worden ingezet’, aldus de ministers.