Advertentie
digitaal / Nieuws

Standaarden nodig in sociaal domein

Gemeenten krijgen door de decentralisaties veel nieuwe 'klanten' en krijgen daardoor ook te maken met een aantal nieuwe gegevensstromen over die klanten. In die communicatie valt nog heel wat te stroomlijnen.

22 juni 2014

Gemeenten krijgen door de decentralisaties veel nieuwe 'klanten' en krijgen daardoor ook te maken met een aantal nieuwe gegevensstromen over die klanten. In die communicatie valt nog heel wat te stroomlijnen.

Schaalvergroting
Met veel aanbieders van zorg en ondersteuning sluiten gemeenten voor 1 januari 2015 (nieuwe) contracten af. Ze zullen informatie moeten uitwisselen over indicaties, toewijzingen en declaraties – bijvoorbeeld over de mensen die van de AWBZ overgaan naar de WMO, of kinderen die onder jeugdzorg vallen – en dan het liefst allemaal op dezelfde manier. Niet alleen omdat dat handig is voor die gemeenten, maar ook voor de zorgaanbieders en eveneens voor de leveranciers van software die die berichten moeten verwerken. De schaalvergroting voor zowel gemeenten als zorgleveranciers maakt standaardisatie van de berichten ook noodzakelijk om het ene systeem met het andere te laten praten.

Veel nieuwe partijen
"De pijn zit bij gemeenten, maar misschien nog wel meer bij de zorgleveranciers en vooral de grotere, die met tien, twintig of dertig gemeenten afspraken moeten maken", zegt Arjen Brienen, werkzaam als adviseur gegevensknooppunt en standaarden bij KING. Hij schetst de belangrijkste reden voor het standaardisatieproject waarin KING het voortouw neemt. "Gemeenten sluiten nu contracten met aanbieders van zorg en ondersteuning, de huidige WMO-leveranciers. Maar daar komen veel nieuwe partijen bij." Brienen duidt op bijvoorbeeld de langdurige zorg die van de AWBZ wordt overgeheveld naar de gemeentelijke WMO. "Met al die partijen zullen ze informatie moeten uitwisselen en dat gebeurt nu op verschillende manieren. Met de bestaande WMO-leveranciers gaat dat bijvoorbeeld met Excel-bestandjes of via de mail. Een aantal gemeenten, zoals Amsterdam, heeft een berichtenstandaard afgesproken met een zorgleverancier, maar straks zijn er misschien wel vijfduizend leveranciers – de huidige en de nieuwe. Als die met 403 gemeenten gegevens moeten uitwisselen, is het handig als we daar standaarden voor afspreken."

iWMO-standaardisatie
Voor de huidige berichtenketen in de AWBZ is er al AZR (AWBZ Zorgbrede Registratie), opgezet vanuit het ministerie van VWS. Brienen: "Zorgkantoren, het indicatieorgaan, zorgleveranciers, de hele keten wisselt gegevens conform AZR uit." Vanuit het project iWMO van VWS is nu begonnen met het op soortgelijke wijze standaardiseren van de WMO-berichten en het overhalen van leveranciers om die standaarden ook te gebruiken. In eerste instantie zullen de standaarden voor WMO-toewijzing en -declaratie (met retourberichten) beschikbaar zijn; later volgen berichten voor 'aanvang ondersteuning' en 'mutatie einde ondersteuning' volgen. "Helemaal zoals dat voor de AWBZ al geregeld is. Het enige nadeel is dat AZR al een gedateerde standaard is; die al in de loop der tijd wel moeten worden gemoderniseerd."

Reacties: 3

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Simon Bax / Ontwikkelaar
@Boukje Keijzer: Een heldere en gemeenschappelijke taal in de communicatie tussen jongeren, ouders en bewoners en professionals is inderdaad een belangrijke factor in een betrokken en efficiënte manier van werken binnen het sociale domein. Een mooi begrippenkader hiervoor is het 5R Ontwikkelmodel... Met zijn oorsprong in het gewone leven biedt het heldere taal over de samenhang van gezin en samenleving. http://kennisnetjeugd.nl/blog/13-1-gezin-1-plan- …
Peter van den Berg / belangstellende
Wat is het toch jammer dat er in de zorgsector zo weinig vertrouwen is in het werk van collega's. Alles moet worden gemeten vanaf een briefje. Is het werkelijk zo moeilijk te bepalen wat menswaardigheid inhoud.

Veel succes met het opstellen van het 178564 ste lijstje.
Boukje Keijzer
Heel fijn als straks alle systemen goed met elkaar kunnen 'praten', maar nog belangrijker is dat al die systemen op dezelfde manier met bewoners communiceren. Zodat zij niet zoals nu steeds met allemaal verschillende vragenlijsten en protocollen te maken hebben. Het bejubelde uitgangspunt van 1 gezin, 1 plan, 1 begeleider blijkt in praktijk nog vooral per instelling te gelden en niet per gezin. Als daar wat meer standaard in komt verbetert er pas echt iets voor bewoners.
Advertentie