Advertentie
digitaal / Nieuws

'150 miljoen extra administratiekosten door decentralisaties'

'Gemeenten zijn nu veel duurder uit. De extra administratiekosten van de decentralisatie bedragen tussen de 100 en 150 miljoen euro, terwijl de bedoeling van de decentralisatie juist was om deze kosten terug te dringen', vertelt Hans Versteeg van VNG.

23 april 2015

Met de decentralisaties van de overheid komen er veel nieuwe informatiestromen het gemeentehuis binnen, maar door de enorme operaties zijn bedrijfsprocessen nog niet goed op elkaar aangesloten. Tijdens het debat Eenheid in 3D van Binnenlands Bestuur maken experts duidelijk dat er nog veel verbeterd kan worden. Zo zijn de extra kosten die nu gemaakt worden torenhoog.

126.000 productcodes

Hans Versteeg, projectleider informatievoorziening decentralisaties bij VNG, sprak tijdens het debat van de Jaarbeurs Overheid 360 over het onderwerp 'standaardisatie versus gemeentelijke autonomie'. De boodschap was helder: gemeenten moeten zo snel mogelijk hun administratie standaardiseren. 'Er zijn 393 gemeenten, met zesduizend zorgaanbieders. Daarbij zijn er zo'n vijftig ICT-bedrijven die ook betrokken zijn bij de processen. In totaal levert dit 126.000 productcodes op die worden gebruikt voor informatie-uitwisseling. Zoiets is niet te behappen voor gemeentelijke administratie en hun ICT.' De enorme administratie die er nu bij is gekomen moet volgens Versteeg dringend worden teruggebracht en worden vereenvoudigd. 'Ten eerste zijn gemeenten nu veel duurder uit. De extra administratiekosten van de decentralisatie bedragen tussen de 100 en 150 miljoen euro, terwijl de bedoeling van de decentralisatie juist was om deze kosten terug te dringen. Er worden door gemeenten nu AWBZ-standaarden gebruikt, maar deze worden aangevuld door de individuele gemeentelijke normen en eisen, die weer niet zijn afgestemd met andere partijen.'

'Bijna alle gemeenten transitieproof' 

Spreker Theo Peters, productportfoliomanager GEMMA bij KING, benadrukt het belang van eenheid in bedrijfsprocessen van het sociale domein. Volgens hem mogen gemeenten best tevreden zijn over wat er tot nu toe met decentralisaties in korte tijd bereikt is. 'Het transitieproof maken van gemeenten is een van de belangrijkste stappen. Naar mijn mening is dit zeer behoorlijk gelukt. Vrijwel iedere gemeente 'functioneert', ook al gaat niet alles gelijk vlekkeloos. De decentralisatie betekent dat gemeenten er ineens een hele hoop taken bij hebben en we zijn nu zo ver dat deze in ieder geval uitgevoerd worden. De enorme operatie is in grote lijnen dus geslaagd, al worden er in de media veel negatieve verhalen gepubliceerd. Maar dat zo'n enorme operatie niet vlekkeloos verloopt is niet te voorkomen. Het is té groot, daar is gewoon tijd voor nodig. Het is nu zaak om van transitie naar transformatie te gaan. En daar ben je in principe nog jaren mee bezig. Eigenlijk komt er aan zo'n transformatie nooit een eind.'

Toekomst 

In nieuwe ICT-mogelijkheden zien zowel Peters als Versteeg toekomst bij het standaardiseren van informatiestromen. 'ICT is met name geschikt als ondersteuning, niet zozeer als oplossing. Het biedt mogelijkheden om cliënten te ondersteunen met informatie, door een overzicht te bieden van de keuzes op zorggebied', beredeneert Peters. Volgens Versteeg kan het goed zijn dat er binnen korte tijd alweer nieuwe mogelijkheden bij zijn gekomen. 'Zie bijvoorbeeld de inmiddels veelgebruikte iPad, die bestond enkele jaren geleden nog niet. ICT-bedrijven moeten investeren op dit gebied. Het geld dat bespaard kan worden is een goede motivatie voor gemeenten, maar wellicht moet men in de toekomst toch ook consequenties verbinden aan het niet voldoen aan standaarden. Tot slot is het belangrijk om een oproep te doen aan gemeenten om zo snel mogelijk met processen vereenvoudigen en standaardiseren aan de slag te gaan.'

Reacties: 4

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

H. Wiersma / sr. beleidsadviseur (gepens.)
Waarom is er eigenlijk een VNG? Toch juist om dit soort zaken te coördineren? Dit vraagstuk is allang bekend. Wat hebben het Rijk en de VNG er tot nu toe aan gedaan?

Het is duidelijk dat deze 3D-operatie kosten met zich meebrengt.:

1. het zijn hoofdzakelijk eenmalige kosten.

2. via de 3D-operatie worden de zorgkosten duidelijk verminderd. Er is dus voldoende dekking en ook als deze zorgtaken bij het Rijk waren gebleven had het rijk hierin moeten investeren.

3. het is zeer onverstandig als betrokkenen allemaal proberen 'het wiel' uit te vinden.

4. wat is nu eigenlijk het probleem, behalve dat deze zaak met name door het Rijk/ VNG behoort te worden opgepakt en gecoördineerd?



Marchand
En dit bedrag wordt vervolgens nog eens overschaduwd door de miljoenen die extra uitgegeven moeten gaan worden door organisaties en partijen die ook een enorme lastenverhoging zien optreden in deze eerste maanden. Het systeem draait een beetje dol op dit moment ! Kost jaren om die kosten terug te verdienen, laat staan ooit een bezuiniging te gaan realiseren........ Hé, was het daar mede niet om begonnen?
H. Wiersma / sr. beleidsadviseur (gepens.)
@Marchand. Waar haal die wijsheid vandaan? Heb jij een glazen bol of zo en meer informatie dan wie ook?
Dr. Willibrord G.M. Beemsterboer / arts Sociaal Medische Zaken
Ik zou deze kwestie iets breder willen trekken en de vraag stellen: hoe is in de periode van 1998 tot 2013 de politieke besluitvorming ten aanzien van de decentralisatie van de langdurige zorg (AWBZ) geweest? Achtergrond van deze vraag: in 1998 was de langdurige zorg bij de gemeenten ondergebracht. Heel veel energie, tijd, geld en menskracht had bespaard kunnen worden wanneer toen niet tot centralisatie was besloten. Vanaf 1998 tot 2005 is een grote operatie in gang gezet om de langdurige zorg bij de gemeenten weg te halen en deze onder te brengen bij het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ). Vanaf 2005 hebben allerlei beleidsmakers de route precies in omgekeerde richting afgelegd: de langdurige zorg moest terug naar de gemeenten. Vanwaar deze als gezegd energie, tijd, geld en menskracht verslindende toeren aan de trapeze? Hoe is in deze jaren de gedachtegang geweest, welke beleidsbeslissingen hebben ten grondslag gelegen aan een vanaf 2005 opnieuw gaan decentraliseren van de langdurige zorg? Meer in het bijzonder is dan van belang of beleidsmakers zich wel voldoende serieus en zorgvuldig afvragen of (de)centralisaties wel nodig zijn, a fortiori gaat dit op wanneer - zoals in de langdurige zorg - deze zorg tot 2005 nog bij de gemeenten berustte! Was tóen een beleid ingezet van 'de zorg dichtbij de burger' organiseren, dan waren tal van problemen die nú spelen allang opgelost. Ik daag onderzoekers uit om een wetenschappelijke analyse te maken van de beleidsbeslissingen en -gedachten die in de periode van 1998 tot 2005 leidden tot centralisatie van de langdurige zorg versus de beleidsbeslissingen en - gedachten die vanaf 2005 leidden tot opnieuw decentralisatie van de langdurige zorg. Men kan zich met enige goede wil voorstellen dat er een golfbeweging is in (de)centralisaties, maar deze die in de langdurige zorg heeft plaatsgevonden wekt tenminste de schijn van verkeerde keuzes en richtingen in een wentelbeleid zonder weerga. Jonge onderzoekers: ga uw gang! Dr. Willibrord Beemsterboer, Maastricht.
Advertentie