Weg met de tweedeling
Tweedeling, zo weten we, leidt tot afnemende solidariteit, tot polarisatie, tot onbegrip. Maar is het hier werkelijk zo slecht gesteld?
Als er een woord is dat ik in het oude jaar wil achterlaten, dan is dat het woord tweedeling. Iedereen waarschuwde er het afgelopen jaar voor.
Tweedeling op de woningmarkt, doordat jongeren niet aan een woning kunnen komen terwijl de oudere generatie vrijwel voor niets in villa’s woont. Tweedeling in het onderwijs, waar kinderen van rijke ouders worden gepamperd met privélessen terwijl de kroost van minder gefortuneerden het nakijken heeft. Tweedeling in de gezondheidszorg, waar groepen patiënten buiten de boot vallen omdat ongevaccineerden de ic’s bevolken. Tweedeling in de samenleving, waar ongevaccineerden aan de deur worden geweigerd.
En tweedeling, zo weten we, leidt tot afnemende solidariteit, tot polarisatie, tot onbegrip. Maar is het hier werkelijk zo slecht gesteld? Socioloog Godfried Engbersen kan zich niet vinden in het begrip tweedeling, zo zei hij onlangs in Binnenlands Bestuur. Eerder ziet hij een ‘complexe verdeeldheid’ langs verschillende soorten breuklijnen. Geen tweedeling maar een meerdeling. Dat verschil lijkt niet groot, maar kan grote consequenties hebben. Door te hameren op een tweedeling in de samenleving bestaat het risico dat de maatschappelijke discussie zich voornamelijk afspeelt aan de uiterste flanken.
In talkshows zien we have’s en have nots tegenover elkaar gesteld, mensen die zich van alles buitengesloten voelen tegenover degenen die overal bij kunnen. Maar de grootste groep bevindt zich tussen die uitersten. Die groep is misschien minder interessant voor een pittige discussie, maar wel het meest representatief voor de samenleving. Een samenleving waarin nog altijd een groot solidariteitsbesef is, met een pensioensysteem waar de meeste landen jaloers op zijn. Met een gezondheidszorg waar weinigen aan kunnen tippen.
Met een levensniveau dat in de wereldtop staat. Goed, laten we vooral niet ontkennen dat er grote problemen zijn. In het onderwijs, op de woningmarkt, in de zorg. Maar laten we vooral niet doen alsof er in al die sectoren totaal verschillende belangen gelden van groepen die welhaast vijandig tegenover elkaar staan. Dat is niet zo, en dat moeten we ons ook vooral niet laten aanpraten.
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Overigens pikt u net één van die tweedelingen eruit die nogal beladen is. Dat is een betke cherry picking. De tweedeling die De Kuis daarna benoemt is net zo beladen. Dus de nuance zit wel degelijk in het betoog.
O ja, als je anno 2021 nog steeds vindt dat Nederland het beste pensioenstelsel en de beste gezondheidszorg kent, leef je toch wel onder een steen. Ons pensioenstelsel is eerder het meest kwetsbare ter wereld, want afhankelijk gemaakt van de grillen van de kapitaalmarkt. En qua gezondheid is NL inmiddels al uit de mondiale top 20 gezakt.