'Serial-babs' krijgt geen kans van de minister

De angst voor ‘draaideur-babsen’ is ongegrond. Nu eenmalige Bijzonder Ambtenaren van de Burgerlijke Stand (BABS) niet hoeven te verklaren het homohuwelijken te willen sluiten, was er de vrees dat daar misbruik van gemaakt zou worden. Weigerambtenaren zouden zich telkens opnieuw voor één dag kunnen laten beëdigen en zo de eis ontlopen. Maar minister Plasterk belooft een oogje in het zeil te houden.

Niet van toepassing
Tijdens een debat in de Eerste Kamer over het verbod om als gemeente weigerambtenaren in dienst te nemen, initiatiefwet van D66, kwam ook de kwestie van ‘draaideurbabs’ aan bod. Een meerderheid vond zo’n toezegging bij een gelegenheidstrouwambtenaar niet nodig. Immers, dit soort babsen worden vrijwel altijd door het bruidspaar gevraagd de ceremonie te voltrekken. Zo’n benoembaarheidsvereiste zou in de praktijk nooit van toepassing zijn.

 
Uitzonderingspositie 

‘Wij hebben geen bezwaar tegen bijvoorbeeld een gereformeerd stel dat zich laten trouwen door eenmalige trouwambtenaar die ook gereformeerd is. Hier doet zijn overtuiging over het homohuwelijk niet ter zake. Bij deze persoon zullen nooit homostellen komen vragen of hij hen wil trouwen. Zo’n echtpaar vraagt een bekende om dit te doen en niet andersom. Het is een uitzonderingspositie en zo moet die ontheffing ook aangewend worden,’ zegt een woordvoerder van kamerlid Pia Dijkstra (D66).

Uitvoeringsbesluit
Ook partijgenoot Gerard Schouw liet weten het weliswaar geen goede zaak te vinden dat de eendagsbabsen het homohuwelijk niet hoeven te onderschijven. Hij neemt voorlopig genoegen met de belofte dat de gelegenheidsambtenaren voor slechts één keer aangesteld worden. Dit zal wat hem betreft in het uitvoeringsbesluit opgenomen worden van zijn initiatiefwet.

Serial-babs 
En daarmee is de vraag, hoe deze maas in de wet bestreden kan worden, al voor een deel beantwoord. Minister Plasterk kwam tijdens het debat met het antwoord. ‘De serial babs, iemand die niet eenmalig ambtenaar van de burgerlijke stand is maar dit dag na dag zou zijn. Ik weet niet of die praktijk zich gaat voordoen maar het is, ook gelet op de wetsgeschiedenis, nadrukkelijk niet de bedoeling. Ik kan het me ook niet voorstellen maar mocht die praktijk zich niettemin voordoen, dan zal ik die gemeenten erop wijzen dat dit niet de bedoeling is. Ik neem aan dat er dan ook een eind aan komt.’