‘Raadslid moet late werktijden accepteren’

‘Ik begrijp heel goed dat sommige raadsleden liever niet na middernacht pas thuiskomen na een raadsvergadering. Maar dat hoort er allemaal bij. Als je dat niet kunt accepteren, dan hoor je gewoon geen raadslid te zijn’, aldus VVD-fractievoorzitter Michèl Tromp (VVD) in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West.

Zware taak
Volgens Tromp moeten we hem niet verkeerd begrijpen. ‘Het raadslidmaatschap is een zware taak en bestaat uit veel meer dan alleen maar enkele keren per maand op een raadsvergadering verschijnen. Je moet je stukken lezen, uitspitten, doorspreken, werkbezoeken afleggen, enzovoorts.’ Hij reageert dan ook op uitspraken van collega-deelraadslid en prille moeder Ellen van Slagmaat (D66) in het lokale blad Westerpost.

Piepen
Die wees erop dat er wel wat oudere mannen in de raad zijn die vinden dat je niet moet piepen als je midden in de nacht door moet vergaderen. ‘Maar ik heb de luxe van een partner die thuis is. Stel dat je een oppas moet regelen, dan moet je je grenzen echt bewaken. En vrouwen hebben sneller het gevoel dat zij verantwoordelijk zijn voor de opvang en komen dan in de knel als een vergadering uitloopt. Een uitzondering is CDA-raadslid Rien Fraanje. Die zegt soms gewoon ‘ik moet nu weg’ en gaat dan ook. Terecht.’

Schande
Tromp heeft het over een “vertrouwd beeld” als hij tijdens de raadsvergadering om elf uur om zich heen kijkt. Vanaf die tijd “beginnen diverse raadsleden te schuiven op hun stoel en kijken zuchtend naar de agenda hoeveel punten er nog besproken dienen te worden”. Volgens hem verlaten enkele raadsleden vaak voor het einde al de vergadering. ‘De VVD vindt dit een schande. Er zijn weliswaar meerdere vergaderingen per maand, maar slechts één keer een raadsvergadering, waar alle raadsleden aanwezig behoren zijn. Met een vergoeding van bijna 1800 euro moet het bovendien mogelijk zijn in ieder geval de ochtend erna vrij te nemen en/of die avond een goede kinderoppas te regelen.’

Onzin
CDA-fractievoorzitter Rien Fraanje vindt de uitspraken van Tromp “een leuke provocatie”, maar hij doet ze tegelijkertijd af als onzin. ‘Je wilt als raad een goede afspiegeling zijn van de samenleving en dus ook aantrekkelijk zijn voor mensen die vroeg moeten werken of met schoolgaande kinderen. Je kunt er niet alleen vrijgezelle vijftigers neerzetten.’ Fraanje erkent dat hij wel eens eerder weggaat. ‘De effectiviteit gaat na twaalven achteruit, het gaat dan te veel over details. Ik kies mijn onderwerpen uit. Ik moet de volgende dag weer scherp zijn op mijn werk. We hebben een lekenbestuur, dus je hebt een andere hoofdfunctie. Een leraar kan de volgende ochtend niet even vrij nemen.’

Tram
Zelf is hij eens weggegaan toen zijn vrouw in het buitenland zat en de oppas de laatste tram moest halen. ‘We zaten midden in de besluitvorming en hadden net twee commissievergaderingen, oriënterend en besluitvormend, achter de rug. Het was twaalf uur en ik moest echt naar huis. Een PvdA-raadslid moest eens eerder naar huis, want de oppas had de volgende ochtend tentamen.’
Daarbij doet Fraanje het raadslidmaatschap niet voor zichzelf, maar voor de mensen. ‘Die zitten bij de vergadering tot hun onderwerp langskomt. Die kun je niet tot half een laten wachten.’

Gek
Bij Tromp bestaat totaal onbegrip voor de situatie, vindt Fraanje. ‘Als je alleenstaand bent met kind, kun je dan geen raadslid meer zijn? En die 1800 euro is een vergoeding, geen salaris. Ik koop daar soms vrije dagen van om mee te kunnen met een werkbezoek van het stadsdeel. Weet u, het is gewoon van de gekke dat we structureel tot na twaalven vergaderen.’