Nazorg bedreigde raadsleden schiet tekort

De nazorg voor bedreigde raadsleden moet beter, vooral op emotioneel vlak. Bedreigde raadsleden zouden terecht moeten kunnen bij een externe vertrouwenspersoon, zoals bedrijfsarts of bedrijfspsycholoog. ‘In veel gevallen is de ondersteuning op praktisch gebied goed, maar wordt de emotionele ondersteuning, met name op de langere termijn, gemist. Dit geldt ook voor de ondersteuning van gezinsleden van raadsleden.’

Rapport

Dat stelt het Instituut voor Psychotrauma (IVP) in zijn rapport ‘Ondersteuning en nazorg van bedreigde raadsleden’. Het rapport is opgesteld op basis van persoonlijke gesprekken met raadsleden die in de periode 2014-2018 te maken hebben gehad met agressie, intimidatie en/of geweld en bijeenkomsten met gemeenteraden over dit thema. Het rapport is op verzoek van de Nederlandse Vereniging voor Raadsleden gemaakt en woensdag aangeboden aan de minister van Binnenlandse Zaken.

Vangnet

Er is een vangnet nodig voor zowel de praktische zaken waar men mee te maken krijgt, zoals het doen van aangifte en het omgaan met media(aandacht), als voor het emotionele, persoonlijke deel. Structureel geregelde ondersteuning voorkomt dat steun afhankelijk is van toevalligheden en personen, benadrukt het IVP. Het ministerie van Binnenlandse Zaken zou minimale eisen voor psychosociale ondersteuning na incidenten aan gemeenten kunnen opleggen, suggereert het IVP.

Mobiele nummer

Onder meer de burgemeester en griffier hebben, vooral op het emotionele vlak, een belangrijke rol. De burgemeester moet zijn of haar mobiele nummer aan alle raadsleden geven, zodat hij of zij bij incidenten ten alle tijden bereikbaar en aanspreekbaar is. De burgemeester kan ook ondersteuning bieden door gesprekken met het bedreigde raadslid te voeren. Na een incident moet de burgemeester, de raad en de politieke partij publiekelijk, bijvoorbeeld via een persbericht, laten zien achter het getroffen raadslid te staan en de bedreiging af te keuren. Gemeenten moeten sowieso expliciet de norm stellen dat bedreiging of geweld ten opzichte van publieke ambtsdragers onacceptabel is. Er moet dan gezamenlijk worden vastgesteld wat agressie is en wat de grenzen zijn, zo beveelt het IVP aan.

Zorgen

De griffier zou de ondersteuning van het bedreigde raadslid kunnen organiseren en monitoren hoe het op de langere termijn met het raadslid gaat. ‘Dat vraagt kennis en scholing: wat zijn mogelijke effecten van bedreiging, op welke manier kun je ondersteuning organiseren met oog voor de (politieke) context, wanneer moet je je zorgen over iemand maken?’, aldus het IVP in zijn rapport.