Advertentie

Herindeling van ‘bovenaf’ moet in de ban

In het regeerakkoord moet worden vastgelegd dat gemeentelijke herindelingen van ‘bovenaf’ uit den boze zijn. Ook moet de opschalingskorting van tafel. Dat schrijven wethouders en fracties van de gemeenten Binnenmaas, Cromstrijen, Korendijk, Haren en Landgraaf in een open brief aan informateur Edith Schippers.

12 april 2017

In een nieuw regeerakkoord moet worden vastgelegd dat gemeentelijke herindelingen van ‘bovenaf’ uit den boze zijn. Ook moet de opschalingskorting van tafel. Dat geld moet terugvloeien in het gemeentefonds.

Open brief

Dat schrijven wethouders en fracties van de gemeenten Binnenmaas, Cromstrijen, Korendijk, Haren en Landgraaf in een open brief aan informateur Edith Schippers. De brief is ook namens de burgercomités in Haren, Hoeksche Waard en Landgraaf geschreven. De vijf gemeenten zijn fel tegen de door de provincies Zuid-Holland (Binnenmaas, Cromstrijen, Korendijk), Groningen (Haren) en Limburg (Landgraaf) opgelegde herindeling.


Menselijke maat

In hun strijd tegen de naderende herindeling hebben de vijf gemeenten nu de koppen bij elkaar gestoken en een open brief naar de informateur gestuurd. Daarin stellen ze dat in gemeenten met een schaal tot circa 45.000 inwoners de menselijke maat nog bestaat, maatschappelijke verbanden sterk zijn en burgers en bestuur elkaar nog kennen. ‘Zij kunnen over het algemeen hun huidige en toekomstige taken goed aan en staan het dichtst bij de burgers’, aldus de open brief. ‘In zulke gemeenten is de bereidheid van burgers groot om zich vrijwillig in te zetten voor hun gemeenschap en verbinding aan te gaan met het gemeentebestuur. Hier kunnen het bestuur en de ambtelijke organisatie echt luisteren naar wat er in de samenleving speelt en inwoners laten meedenken en meebeslissen. Bestuurskracht is hier gemeenschapskracht.’


Maatschappelijk verlies

Maar zulke gemeenten worden door voortgaande schaalvergroting steeds schaarser, waarschuwen de briefschrijvers. ‘Het maatschappelijk verlies is hiervan groot, zeker wanneer een gemeentelijke herindeling niet het resultaat is van een maatschappelijk breed gedragen proces, waarin inwoners en volksvertegenwoordigers actief hebben geparticipeerd. Dat is zeker het geval bij de door provincies geïnitieerde herindelingen van bovenaf, tegen de wil van een of meer betrokken gemeenten en hun inwoners.’


Geen draagvlak

In een nieuw regeerakkoord moeten twee afspraken worden gemaakt over de inrichting van het lokaal bestuur, stellen de vijf gemeenten in hun open brief. De eerste is dat herindelingen niet meer door provincies mogen worden opgelegd. De provincie heeft wel ‘een actieve rol bij de oplossing van bestuurlijke en financiële problemen’. De tweede is dat de opschalingskorting van de baan moet. Deze was sinds het regeerakkoord Rutte II van kracht, en hing samen met de (voorgenomen) vorming van 100.000-plus gemeenten. Daar is inmiddels een streep doorgezet. VNG en de G32 hebben eerder voor afschaffing van die opschalingskorting gepleit. Als de twee maatregelen in een nieuw regeerakkoord worden opgenomen, ‘wordt verzekerd dat maatschappelijk draagvlak, menselijke maat, maatschappelijke verbanden en optimale mogelijkheden voor burgerbetrokkenheid en actieve burgerparticipatie grenzen stellend zijn bij opschaling van gemeenten. Dit levert een belangrijke bijdrage aan (herstel van) vertrouwen van de burgers in de politiek’, aldus de open brief.


Hoger beroep

Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland willen dat Binnenmaas, Cromstrijen, Korendijk met Oud-Beijerland en Strijen samen de gemeenten Hoeksche Waard gaan vormen. Haren moet van GS van Groningen gaan fuseren met Groningen en Ten Boer en GS van Limburg werken toe naar een fusie van Heerlen en Landgraaf. Haren voert al tijden een felle strijd tegen de plannen; woensdag speelt het hoger beroep dat het burgercomité Haren tegen de provincie Groningen heeft aangespannen. Het college van Landgraaf heeft een brief aan demissionair minister Plasterk geschreven met de vraag een stokje voor de herindelingsplannen te steken. Daarop is nog geen antwoord gekomen. Het college van Landgraaf heeft recent laten weten het herindelingsadvies, uit protest, niet ter inzage te leggen. 

Reacties: 5

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

C.F. de Graaf / directeur/eigenaar Consultancy De Graaf
Eerst heeft de vertegenwoordigende democratie gesproken. Drie gemeenten zijn TEGEN herindeling, en zij vertegenwoordigen ca. 52.000 inwoners, terwijl slechts twee gemeenten voor een herindeling zijn en zij vertegenwoordigen slechts 33.000 inwoners. Je zou dan verwachten dat de provincie rekening houdt met deze democratische vertegenwoordigers van de inwoners van de Hoeksche Waard. Maar neen, de provincie wil alsnog een herindeling door de strot van de inwoners duwen. Hoogst merkwaardig, want de respectieve gemeenten zijn autonoom en de gekozen volksvertegenwoordigers hebben in gekwalificeerde meerderheden beslist zoals hiervoor is aangegeven. Dus de democratie wordt niet nageleefd, sterker nog de democratie, dat zoveel betekent als het volk regeert, wordt hier keihard aan de laars gelapt. Het lijkt op een bestuurlijk kartel vanuit de provincie. De drie gemeenten die TEGEN herindeling zijn hebben met de gehouden Tweede Kamerverkiezingen tevens een burgerpeiling laten houden om na te gaan of de volksvertegenwoordigers wel de wil van de inwoners vertolkten; kortom: democratie in optima forma. Met een opkomstpercentage van ruim 80% bleek dat ca. 70% van de inwoners TEGEN een herindeling is. De provincie wilde beslist niet deze uitslag afwachten. Dat wil zeggen dat de provincie als democratisch bestuurder niet serieus hun verantwoordelijkheid hebben genomen. En het dan vreemd vinden dat de kloof tussen burger en politieke elite steeds groter wordt. Binnen onze rechtsstaat hebben we met elkaar spelregels afgesproken en het zou toch reuze democratisch zijn als vooral hogere besturen zich aan die democratische spelregels willen houden en ze niet naar eigen goeddunken en met manipulaties naar hun provinciale hand proberen te zetten. Anders krijgen we straks weer de discussie of provincies geen fossiele instituten zijn en beter opgeheven kunnen worden.
Bigmans
Ik bestrijd het causaal verband tussen gemeentegrootte en de bereidheid van burgers om zich vrijwillig in te zetten voor hun gemeenschap. Dat heeft veel meer te maken met de wijze waarop een gemeente participatie en inbreng organiseert. Ik woon in een gemeente met 160.000 inwoners met een enorme burgerkracht. Deze is ontstaan nadat het gemeentebestuur á la Amerikaans model besloten had niets meer te doen en dan pakken de inwoners de handschoen zelf wel op. Tegelijk heb ik ook gewerkt in een gemeente met 120.000 inwoners waar ook een enorme mobilisatie van burgerkracht was, juist door een heel goed georganiseerd wijken- en kernenbeleid. Iets wat alleen mogelijk was door de grotere omvang van de gemeente. De voordien zelfstandige onderdelen van die gemeente hadden daar simpelweg de mensen en middelen niet voor. Tenslotte is het zo dat gemeente en gemeenschap van oudsher in Nederland niet samenvallen. Door de verzuiling en het lang ontbreken hebben van mensgerichte taken van de lokale overheden, zijn de gemeenschappen in Nederland altijd verticaal/ideologisch georganiseerd geweest en niet geografisch.
Rik / journalist
Het wachten is nu op de brief van de lokale partijen in de Gooi en Vechtstreek waar de D66 gedeputeerde van Noord-Holland ook met een opgelegde ARHI bezig is..
doeterniettoe / -
De briefschrijvers hebben het over (onderbuik)gevoelens. Want wat is menselijke maat? Waarom zouden bestuurders en burgers elkaar in kleinere of grotere gemeenten niet meer kennen?



De zinnen:

"Zij kunnen over het algemeen hun huidige en toekomstige taken goed aan"

&

"De provincie heeft wel ‘een actieve rol bij de oplossing van bestuurlijke en financiële problemen’."

laten zien dat ze het niet aankunnen. De provincies hebben vanuit hun rol en verantwoordelijkheid, conform de wet, besloten dat herindeling nodig was. Deze brief maakt alleen maar duidelijk dat dat een terecht besluit lijkt te zijn.



Overigens is het apart dat Landgraaf aan de minister vraagt om een wet niet uit te voeren en om het 'goede' voorbeeld te geven weigert het herindelingsadvies ter inzage te leggen. Je eigen burgers niet de mogelijkheid geven om te reageren lijkt niet echt op het laten 'inwoners laten meedenken en meebeslissen'.
C.F. de Graaf / directeur/eigenaar Consultancy De Graaf
Een overheid die bepaalt wat goed is voor haar burgers is verleden tijd. Burgers willen meedenken, meepraten en meebeslissen. Dan moet je als overheid de burgers wel heel zorgvuldig mee willen nemen in de besluitvorming aangaande schaalvergroting c.q. regionalisering en garanties geven over wijken en kernenbeleid en de wijze waarop je dat gestalte wilt geven met uiteraard de financiële middelen. De overheid is er voor de burgers en niet andersom. Uit onderzoek via Binnenlands Bestuur is gebleken, dat gemeenten waar de menselijke maat nog bestaat, maatschappelijke verbanden sterk zijn en burgers en bestuur elkaar kennen, hiervoor de beste mogelijkheden bieden. In het algemeen zijn dat gemeenten met een schaal tot ca. 45.000 inwoners, maar dat hoeft niet per sé. Kijk maar naar de Leidse regio, daar wordt gewerkt aan een opschaling tot meer dan 200.000 inwoners. Maar het wordt geen herindeling, dat wordt een model met één regioraad conform het Drechtstedenmodel. De Hoeksche waard heeft een geheel nieuw model, uiteraard met een knipoog naar de Drechtsteden, want Dordrecht is immers dichtbij voor de Hoeksche Waard. Het heet een versterkt samenwerkingsmodel met doorzettingsmacht en is een ultieme handreiking richting pro-herindelers, waarvoor een democratische meerderheid is verkregen via de vertegenwoordigende democratie en onlangs met de Tweede Kamerverkiezingen via een burgerpeiling nog eens extra is herbevestigd. Regionale vraagstukken worden bestuurlijk op regionaal niveau afgehandeld via een regionale raad, zijnde Hoeksche Raad.Innovatieve regionale samenwerking is samenwerking die werkt! net zomin herindeling een garantie is voor succes geldt dat evenzeer voor een regionale samenwerking. Beide vormen bieden kansen en of de deelnemende gemeenten deze kansen willen benutten, is afhankelijk van inzet en keuzes. En die inzet is afhankelijk van personen. In de Hoeksche Waard kent men op het gebied van regionale samenwerking reeds een flink aantal stevige pijlers. Doorzettingsmacht is het laatste brugelement dat op deze pijlers getakeld kan worden en ligt binnen handbereik. Alle inspanningen moeten gericht zijn op het feit dat er een versterkte samenwerking komt, nu hiervoor een democratische legitimiteit is verkregen, met één regioraad en met vijf autonome gemeenten. Het alsnog proberen een herindeling door de strot van de inwoners te duwen is trekken aan een dood paard!
Advertentie