Gemeente mag handweigeraar afwijzen

De man, een orthodoxe moslim, had in september 2005 gesolliciteerd naar de functie van klantmanager bij de dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Tijdens zijn sollicitatiegesprek droeg hij traditionele moslimkleding en gaf hij de vrouwelijke personeelsfunctionaris uit geloofsovertuiging geen hand. 
 
Kledingstijl
Na zijn afwijzing kaartte de Rotterdammer zijn zaak aan bij de Commissie Gelijke Behandeling (CGB). Die oordeelde dat de gemeente onjuist had gehandeld. Ze had de sollicitant nooit op basis van zijn kledingstijl mogen afwijzen. Volgens de gemeente speelde de kleding wel een rol, maar had hij de baan gekregen als hij bereid was geweest de medewerker van P&O een hand te geven. 
 
Onbeleefd
De rechtbank benadrukt dat het schudden van handen in Nederland een gebruikelijke begroetingsvorm is. ‘Het weigeren een hand te geven, kan dan ook als onbeleefd of kwetsend worden ervaren.’ Vooral als dat gebeurt door een persoon van het andere geslacht, aldus de uitspraak. 
 
Passend
De klantmanager is de contactpersoon naar de burger. Hij verwelkomt mannen en vrouwen, met diverse religieuze achtergronden. Voor de meerderheid van de mensen geldt het schudden van handen als een passende begroeting. 
 
Onderscheid
De gemeente plaatst voorop dat ze geen onderscheid wil maken tussen mannen en vrouwen. ‘Door te weigeren vrouwen een hand te geven, maakt hij echter zelf wel onderscheid’, vindt Rotterdam. Het is daarom ‘een passend en noodzakelijk middel’ de man niet aan te stellen als klantmanager, oordeelt de rechtbank.

Lees ook:
Handje geven (22/02/2008)
'In gesprek gaan en blijven met vertolkers orthodox salafisme' (25/04/2008)