Ex-vluchteling: stop met pamperen
Een serie over vluchtelingen die carrière maken in de publieke sector.
Passend werk is de beste manier om vluchtelingen te laten integreren, stelt ervaringsdeskundige Sala Bešic'. Ooit vluchtte ze voor de Balkanoorlog, nu werkt ze als strategisch adviseur bij de gemeente Eindhoven.
Bijna twintig jaar is Sala Bešic' (28) nu in Nederland, en nog nooit heeft ze zich gediscrimineerd gevoeld. Misschien ook wel, overweegt ze, doordat ze niet meteen buitenlands oogt. Wel werd Bešic' af en toe gepest op de basisschool, waar ze instroomde in groep 6. Maar ja, zegt ze trekkend met de schouders: dat doen kinderen nu eenmaal, zo nu en dan.
Diversiteitsbeleid
En er was dat voorval zes jaar geleden, bij verzekeraar Achmea waar ze als pas afgestudeerd jurist werkte op de afdeling rechtsbijstand. Een vrouwelijke collega suggereerde dat Bešic' haar job te danken had aan diversiteitsbeleid. Bešic' reageerde niet, maar de opmerking raakte haar diep en nog gruwt ze ervan als ze er aan terugdenkt. Diversiteitsbeleid. Het hele idee alleen al. Laat staan dat je er de vruchten van zou plukken. Nog geen stap zou Sala over de drempel van de risicodekker hebben gezet, als ze er mede op grond van anders zijn welkom was geweest.
Positieve discriminatie
‘Ik ben zo tégen positieve discriminatie. Het uitgangspunt klopt niet. En ik wil geen slachtoffer zijn. Misschien heeft het te maken met de Bosnische mentaliteit: we gaan ervoor en zijn positief en vrolijk gestemd. Je probeert het hoogste te halen wat met jouw talenten te bereiken is, altijd. De eerste vraag als iemand een nieuw vriendje heeft, is bij ons: wat doet hij?’ Opleiding is heel belangrijk, vertelt ze. ‘Nadat we in Nederland aankwamen, gingen mijn ouders meteen doorgronden hoe het Nederlandse onderwijssysteem in elkaar steekt. Ik heb kort geleden gelezen dat kinderen van ex-Joegoslaven gemiddeld genomen hoger zijn opgeleid dan autochtone Nederlanders. En ze hebben ook een betere baan.’
Lopende band
Bešic' kon haar no-nonsense houding kwijt in een kortlopend project van de gemeente Eindhoven, waar ze sinds drie jaar aan de slag is als strategisch adviseur. Sluitstuk, althans voor haar als adviseur, vormde een bijeenkomst, een dag voor dit interview. In het azc in een voormalig bejaardenhuis in Eindhoven-Noord werd het lokale bedrijfsleven in contact gebracht met dertig vluchtelingen, om te zien of ze iets voor elkaar betekenen konden. Bešic': ‘Ik weet niet of al iemand met een baan op zak naar huis is gegaan, maar dat is wel het doel van de individuele trajecten die nu volgen.’ Eindhoven, gaat Bešic' verder, wil voorkomen dat vluchtelingen ongeacht hun opleiding of werkervaring productiemedewerker worden. ‘Dat is met de generatie van mijn ouders gebeurd. Een vriend van mijn vader is arts, een ander ingenieur. Beiden kwamen aan de lopende band te staan.’
Traumaverwerking
Ze ziet de expats waar Brainport Eindhoven van overloopt. ‘Hun vraag je toch ook niet om eerst Nederlands te leren?’ Zorg voor een passende werkkring, dan volgen taal, integreren en participeren vanzelf. ‘En stop eens met traumaverwerking, psychische hulp en gepamper in het algemeen. Deze mensen zijn vaak hoog opgeleid en hebben het gered om helemaal van daar naar hier te komen. Nou, dan redden ze het hier ook wel, hoor. De mens is flexibeler dan je denkt.’
Lees het hele interview met Sala Bešic' in Binnenlands Bestuur nr. 22 van deze week (inlog)
Reacties: 11
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Waarom kunnen de vluchtelingen niet hun eigen potje koken, er is een volledig ingerichte keuken voorhanden ? En wat is er met zelf de boel schoonhouden ? Ze hebben toch heel de dag de tijd.
Er wordt zo een verwende groep gecreëerd, die later hele vervelende trekjes gaat vertonen. Want gewend dat alles voor hen wordt geregeld: huis, inrichting, voedsel, baan etc.
Een waarheid als een koe. Het vluchtelingen beleid moet nodig op de schop.
40 jaar geleden hielp ik vluchtelingen uit Hongarije en Chili aan werk. Zij hadden dat werk nodig om in de kosten van de (particulier gefinancierde) opvang te kunnen bijdragen. Administratief (en bestuursrechtelijk) was dat een fluitje van een cent. Registratie van het paspoortnummer en melding bij de vreemdelingenpolitie volstonden. De inkomsten werden belast volgens de gangbare Nederlandse wetgeving.
Velen van hen zijn weer naar hun vaderland teruggekeerd toen de omstandigheden daar voldoende verbeterd waren.
Lui als Johannes rekenen vluchtelingen af op de vermeende bedreigingen voor onze samenleving. Daarmee blijven alle kansen onbenut liggen.
Een samenleving die alleen in zichzelf gekeerd is vervet en vervalt.
Natuurlijk kunnen wij niet boven onze macht of boven onze bedoeling helpen, maar daar, Johannes, hebben wij naast barmhartigheid en mededogen, strikte regels voor.
Ook voor uw zoon is er perspectief. Via internet is het mogelijk om de goede opleiding waardevol te laten zijn. Internetters rekenen elkaar af op toegevoegde waarde. Niet op beperkingen.
Ik wens u sterkte en volharding
Is mevrouw Besic bekend met het gegeven dat ww-gerechtigden sinds dit jaar ook verplicht zijn een baan onder hun niveau te aanvaarden. Het aantal werklozen - ook opgeleiden en zelfs met veel ervaring - is hoog. Het project van de gemeente Eindhoven is kennelijk bedoeld voor banen die moeilijk zijn in te vullen? Verder is deze gemeente kennelijk slagvaardiger dan anderen om in elk geval al snel een screening op zekerheid op het verkrijgen van statushouder te doen en dat vind ik positief.