Advertentie

Decentralisaties vragen om nieuwe juridische kaders

Er moet duidelijkheid komen over de ‘grenzen aan verscheidenheid en over de bevoegdheid om in te kunnen grijpen wanneer deze grenzen worden overschreden’. Dat stelt de Raad van State in zijn donderdag verschenen jaarverslag 2014.

10 april 2015

Bestaande juridische kaders moeten op de schop. De huidige zijn niet afdoende om de geschillen die voorvloeien uit de decentralisaties zorg, jeugd en werk te beslechten. Er moet onder meer duidelijkheid komen over de ‘grenzen aan verscheidenheid en over de bevoegdheid om in te kunnen grijpen wanneer deze grenzen worden overschreden’.

Conflicten

Dat stelt de Raad van State in zijn donderdag verschenen jaarverslag 2014. Door de overheveling van taken en de beleidsvrijheid van gemeenten om daar invulling aan te geven, kunnen conflicten tussen gemeenten en burgers, tussen gemeenten onderling en tussen rijk en gemeenten ontstaan. Het gaat in de ogen van de Raad om conflicten ‘over de wederzijdse afbakening van bevoegdheden of de grensoverschrijdende effecten van maatregelen’. Gemeenten kunnen naar de burgerlijke of de bestuursrechter stappen. Geen geschikte oplossing voor bestuursgeschillen, vindt de Raad. ‘Een adequate oplossing voor wat in essentie bestuursgeschillen zijn, is daarom nodig.’


Gelijkheid

‘Er kunnen verschillen ontstaan die strijden met opvattingen van gelijkheid binnen Nederland’, waarschuwt de Raad van State. Diverse rechtszaken om bijvoorbeeld het stopzetten en versoberen van de hulp bij het huishouden zijn al gevoerd of staan op de rol. Maar ook aan gemeentekant kan het wringen: ‘zij kunnen het gevoel hebben dat hun lasten worden verzwaard door beleid of maatregelen in naburige gemeenten.’


Ophouden met sleutelen

Het rijk moet ophouden met het continu sleutelen aan de regels en eisen die voortvloeien aan de nieuwe wetten die aan de hervormingen ten grondslag liggen. Gemeenten kunnen niet verantwoordelijk worden gehouden voor het aan de ene kant verstrekken van bepaalde voorzieningen, terwijl ze aan de andere kant steeds weer nieuwe eisen en regels krijgen opgelegd door de wetgever, vindt de Raad.


Verdere hervormingen

Om de decentralisaties zorg, jeugd en werk tot een succes te maken, zijn verdere hervormingen nodig. De hervormingen in onder meer de zorg, maar ook op sociaaleconomisch terrein, hebben ‘aanvulling en consequente doorzetting nodig. De beperking van publieke verantwoordelijkheid en de maatschappelijke veranderingen vergen verdergaande aanpassingen en ook een herziening van bestaande herverdelingsmechanismen.’ Nieuwe juridische instrumenten zijn daarbij nodig.


Zelfredzaamheid

Het grotere beroep dat het rijk doet op de zelfredzaamheid en participatie van burgers, moet in versoepeling van onder meer regelgeving worden ‘beloond’, zo stelt de Raad verder in zijn jaarverslag. Als burgers op eigen initiatief voorzieningen opzetten, moeten daar niet dezelfde regels en eisen worden gesteld als aan publieke of commerciële voorzieningen. En: ‘Als men er bij de inrichting van de zorg van uitgaat dat een beroep wordt gedaan op buren, kennissen en familie en zij geven daadwerkelijk deze dagelijkse steun, dan rechtvaardigt de wederzijdse steun niet een korting op bijvoorbeeld de AOW of een uitkering.’

Reacties: 8

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

J. van der Hoest / coördinator adviespraktijk jur. zaken meente
Het is goed, dat de Raad van State zijn jaarlijkse moment van reflectie (bij de presentatie van het jaarverslag) benut om te wijzen op consequenties die ontstaan als gevolg van een geheel aan ingrijpende wettelijke maatregelen. Deze consequenties beginnen na inwerkingtreding en met eerste ervaringen duidelijk te worden. In dit stadium wordt de Raad van State er ook zelf mee geconfronteerd door middel van de bestuursrechtelijke geschillen die ter beslechting aan zijn Afdeling bestuursrechtspraak worden voorgelegd. Dat is - zoals nu eigenlijk weer blijkt - een goed terugkoppelmechanisme te zijn.
Roffa
Ja, dat had de regering dus moeten doen. Maar Staatssecretarissen Van Rijn en Klijnsma waren zo gefocust op scoren dat zede decentralisaties erdoor heen gejast hebben. Met de jaknikkers van VVD en PvdA en de gedogers van D66, CU en SGP in de Tweede en Eerste Kamer.

Dat het mis zou gaan, daar kon je op wachten. En nu lekker de schuld geven aan gemeentebestuurdes en -ambtenaren. Met de MSM en BB als willige boodschappers. Stelletje hypocrieten !
alexander / ambtenaar
Mooie reflectie van de Raad van State. Vanuit de burger geredeneerd (getuige de onrust rond de huishoudelijke hulp) is het onbegrijpelijk dat de ene gemeente zus doet en de andere gemeente zo. Dit is overigens geen nieuw fenomeen. Waar gemeenten hun eigen kaders mogen stellen gaat de politieke kleur bepalen wat wel en wat niet kan. Denk aan bizondere bijstand en wvg in het verleden. Dan is (goede) zorg of bijstandsverlening soms ondergeschikt aan andere belangen, als lantaarnpalen o.i.d. En dat is voor de zorgvragende burger niet te verteren. Zeker niet nu je via internet en andere voorzieningen even bij de buurgemeente kan binnenkijken.
H. Wiersma / sr. beleidsadviseur (gepens.)
Het probleem is inderdaad dat de politiek/rijksoverheid onvoldoende aandacht besteed aan de randvoorwaarden, waaronder de decentralisaties kunnen plaatsvinden. Het gebrek aan deze randvoorwaarden leidt tot verdere verjuridisering van de maatschappij en daar zit niemand op te wachten.
W.F.Willems / pensionado
Indien je een AWBZ laat passeren als RvS krijg je op de weg terug dit soort effekten. De politiek is kollektief schuldig aan het optuigen van de AWBZ v.a. 1968, dat komt er van indien je een soort Rompwet van Weldadigheid maakt, goede wetgeving begrenst haar eigen werkingssfeer en dat is met de AWBZ totaal uit de hand gelopen,begonnen als wergeverspremie.
Aaron / ambtenaar burgerzaken
Door allerlei gedoogconstructies op het niveau van rijkoverheid, ontstaan er allerlei verschillende regelingen bij gemeentes. Gemeente A voert het beleid zo uit en gemeente B kort op bestaande voorzieningen.

Met als gevolg een belasting van de rechtsbescherming. De rijksoverheid legt maatregelen bij de gemeentes neer, veelal maatregelen waarbij burgers worden getroffen met lage inkomens.

De Raad van State stelt terecht dat er verschillende schrijnende gevallen bestaan door deze decentralisaties. Mede door politieke keuzes en een kort tijdbestek.
Lian Roovers
Hehe, eindelijk begint het een beetje door te dringen dat zelfredzame burgers die precies dat doen wat "de kanteling" voorschrijft niet worden beloond. Yolanda de Koster, dank voor deze aandacht voor dit vreemde fenomeen... Ik heb het al een keer aangekaart bij mooie CDA Sabine die het Twentse "nabuurschap" kwam promoten, maar geen antwoord hierop had. Zolang er verschillende betalende partijen zijn, zullen juridische kaders nodig zijn. Ontschotten? Helaas zijn de schotten tussen Wmo/WLZ/ZVW mega hoog.
Moeder / Moeder zoon met ernstige chronische psychiatrische stoornis
De Nederlandse samenleving houdt op te bestaan. Er wordt steeds meer afgewenteld op de Gemeente. Zo ook de zorg voor kwetsbare burgers. Uiteindelijk wordt elke stad een samenleving op zich, ieder met zijn eigen mate van kansen en beperkingen voor diegene die hiervan afhankelijk is.
Advertentie