Burger moet bewijzen dat overheidspost niet aankomt

Bezwaarschrift
Tot dat oordeel komt de Raad van State in een kwestie rond een speelautomatenhal in Culemborg. In die plaats diende een exploitant een verzoek in om vrijstelling voor de vestiging van een speelhal. Dat verzoek werd afgewezen op 25 juni 2008. De exploitant diende op 26 september een bezwaarschrift in. Dat werd door de gemeente niet-ontvankelijk verklaard omdat de bezwaartermijn van zes weken was verstreken. In de gerechtelijke procedure die volgde betoogde de exploitant dat hij de negatieve beschikking van 25 juni 2008 nooit had ontvangen. Met dat betoog neemt de Raad van State geen genoegen, zo blijkt uit een recente uitspraak.

Aannemelijk
Eerder, in december 2008, oordeelde de hoogste bestuursrechter dat het, als een stuk niet aangetekend is verzonden, aan een bestuursorgaan is om ‘aannemelijk te maken’ dat een stuk daadwerkelijk is verzonden. Als dat is gebeurd, ‘ligt het op de weg van de geadresseerde om de ontvangst ervan op niet ongeloofwaardige wijze te ontkennen’. Pas daarna, in derde instantie, is het aan het bestuursorgaan om ‘ontvangst door de geadresseerde aannemelijk te maken’.

Stempel
In dit concrete geval had de gemeente Culemborg de begeleidende brief bij het besluit voorzien van een stempel met de tekst ‘Verzonden 25 juni 2008’ en een paraaf. In de brief stond ook een correct adres. Het college van B & W overlegde ook een overzicht van de verzendadministratie waarop staat vermeld dat het besluit op 25 juni is getekend en verzonden.

Onmogelijk
Volgens de exploitant is dit allemaal slechts bewijs dat het besluit gereed is gemaakt voor verzending. De verplichting om de ontvangst ‘op een niet ongeloofwaardige manier te ontkennen’ brengt volgens de exploitant een ‘onmogelijke bewijsopdracht’ met zich mee. Hij kan immers nooit aantonen dat het stuk ook daadwerkelijk aan TNT Post is aangeboden of dat er daar iets mis is gegaan bij de verwerking en de bezorging.

Administratie
De Raad van State schuift dit allemaal terzijde en vindt dat van de exploitant ‘verwacht mag worden dat hij inzicht zou geven in de inrichting van zijn administratie van ingekomen post, op dezelfde wijze als de gemeente inzicht heeft gegeven in haar verzendadministratie’. Omdat hij dit niet heeft gedaan en omdat het ‘zoekraken van op normale wijze ter post bezorgde brieven op het traject tussen verzender en geadresseerde tot de hoge uitzonderingen behoort’, heeft de exploitant ‘niet aannemelijk gemaakt dat het besluit hem niet heeft bereikt’. Daarmee was het bezwaarschrift ook terecht niet-ontvankelijk verklaard.

Tegen deze visie van de hoogste bestuursrechter is geen beroep meer mogelijk.

Redactie

De redactie van Binnenlands Bestuur

Bekijk alles van Redactie

Reacties: 40

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Maak een account Login

B. Mets

Dit is mij bij de rechtbank in Zwolle ook overkomen. Ik dacht dat ik een uitzondering was. Leuk om te weten dat dit overheids orgaan naar ons bedrijf brieven heeft verstuurd bestemd voor anderen. Ik ben nieuwsgierig als je beroepschrift niet (op tijd) aankomt of de RvS dan ook het bewijs zal leveren dat dat zo is.

Het wordt tijd dat er een burgerinitiatief wordt gehouden over het functioneren van dit unieke college aan de kaak te stellen, dat tegen alle rechtsregels in regelmatig zelf in zaken voorziet en zich op nieuwe feiten in de uitspraak beroept. Onze hoop is nu gericht op het Europese Hof.

Een boze inwoner van Madurodom!

Nico Wortèl / adviseur

Volgens de communicatietheorie is de zender verantwoordelijk voor zijn boodschap.
Want alleen de zender kan het tijdstip van de boodschap en de inhoud ervan bepalen.
Dit is daarom een goede regel om dit tot een juridische norm te verheffen. Het overheidsorgaan moet kunnen aantonen, dat de boodschap is aangeboden aan het juiste adres. Dit is heel goed mogelijk met een bevestiging van ontvangst. De Raad van State begaat hier een levensgrote blunder. Werkelijk onvergeeflijk!

Michiel Jonker / ambtenaar bij een decentrale overheid

@ Nico Wortèl: U spreekt van een "blunder" van de Raad van State, maar misschien is dat te optimistisch. Het zou ook kunnen dat de RvS dacht: "Hm, een exploitant van een speelautomatenhal, die zal wel niet integer zijn. Maar dat kunnen we niet hardop zeggen. Laten we hem dan maar met een onmogelijke bewijslast onderuit halen." Als een hoog rechtscollege als de RvS er een dergelijke rechtsopvatting op nahoudt, zou dat een veeg teken zijn.

De waarschijnlijkheid dat de leden van de RvS een behoorlijk hoog IQ hebben, roept de onaangename vraag op of de werkelijke motieven van de RvS voor deze uitspraak misschien in nevelen zijn gehuld.

Mariska / juridisch medewerker

Het is mij al vaker overkomen dat ik er achetraf via andere kanalen achter moest komen dat aan mij gerichte post mij nimmer had bereikt. Ik heb het ook al mee gemaakt dat ik voor mij bedoelde post maanden later ergens tussen de struiken terug moest vinden.
Ik vind het danook erg ver gaan wanneer de geadresseerde verantwoordelijk wordt gemaakt voor het niet juist functioneren van de bezorg dienst. Wellicht kan e-mail uitkomst bieden door een aankondiging te mailen kan er gereageerd worden indien binnen een redelijke termijn nog niets is ontvangen

Criticus - NL

Wat een schandalig oordeel

eveline / moeder

Leuk stukje hoor, maar dit is niet nieuw. Sterker nog, al jaren vaste jurisprudentie. Dus waarom nu ineens de ophef?

Rutger / architect e-overheid

het wordt tijd dat alle overheden per email gaan communiceren. Dat is wel bewijsbaar ontvangen. je kunt dan hooguit zeggen dat je de email niet gelezen hebt maar dat geldt ook voor niet geopende post; je wordt geacht het te hebben kunnen lezen.

Raad van State: politieke rechtspraak die gewone mensen rechteloos maakt.

Vorig jaar kwam de post bij mij twee keer niet aan. Een keer particuliere post, een keer overheidspost. Geen wonder als de vaste postbodes vervangen zijn door uitzendkrachten.

Weg met die regenten die andere regenten dekken.

R. Windt / onbetaalde "gezond verstand bevorderaar"

Dit is de jaren 50 niet meer!
Hoe kan de overheid claimen dat post met een juiste adressering dus ook gegarandeerd aankomt.
Als dat niet zo is en er zitten nadelige gevolgen aan vast, dan kan de geadresseerde, die van niks weet, voor onaangename verrassingen komen te staan.

Van dichtbij meegemaakt. Ineens stond een deurwaarder voor een deur en de persoon in kwestie kwam er niet onder uit te betalen en juridisch sta je ook machteloos. De hele incassoindustrie maakt meteen ook misbruik van ditzelfde uitgangspunt.
Betreffende woningen lijken in dit geval erg op eengezinswoningen, terwijl het kleine appartementen betreffen beneden en een hoog, waardoor post regelmatig niet in de juiste bussen belandt.
Al maak je van elk verkeerd bezorgd poststuk een kopie als je wat beroerder woont met veel meer risico, je staat machteloos.

Die vaste postbode van vroegere jaren, die jarenlang dezelfde wijk loopt behoort zo zoetjes aan tot het verleden. Marktwerking, parttimers en veel verloop.
Mensen zijn niet meer zo correct om verkeerde post terug te zenden of in de juiste bus even te doen.

Als omgekeerd de burger een juist adres heeft opgetekend en op de post gedaan heeft kan de overheid ook gewoon claimen dat de verzender dat maar moet bewijzen, als het betreffende poststuk niet aankomt of zoekgeraakt is.
Dit vloeit voort uit een pure machtspositie!
Een bizarre situatie. Overheid zijn wij allemaal, maar vertegenwoordigers stellen zich star tegenover de burgers hiermee op.

Dan kun je inderdaad beter overgaan tot de verplichting dat elke verzending met enige consequenties voor de burger gepaard moet gaan met een emailbericht, indien dit niet aangetekend wordt verzonden. De burger andersom ook naar de overheid.
Dat is fair play en gelijke rechten en plichten!

In geval van incasso's zou zeker de laatste herinnering nu al aangetekend verplicht moeten worden verzonden, of combinatie gewone post met emailbericht.

df jansen / geen

omgekeerde bewijslast van een niet onafhankelijke raad van state

een burger komt hier nooit mee weg! alle rechters

vonnissen dan dat de verzender van poststukken

aansprakelijk is voor de aankomst en nooit de

ontvanger! KLASSENJUSTITIE

Steven de Jong / Salarisadminstrateur

Hoogst frappant. In de tijd dat de PTT-Post nog bestond, kan ik mij voorstellen dat de Raad van State tot een dergelijk oordeel komt. Echter de TNT is een commercieel bedrijf zonder enige invloed van de overheid, waardoor niet gesteld kan worden dat de overheid instaat voor een juiste postbezorging.

Han IJssennagger / Lokaal politicus

Werkelijk een toppunt. Weer een voorbeeld van "rechters" die buiten het echte leven staan. In mijn wijk hebben wij een heel nonchalante postbezorger rondlopen. Wekelijks krijg ik post van anderen in mijn bus, en heel vaak wordt bij mij 's avonds laat post in de bus gegooid. Duidelijk van een attente buur die mijn post heeft gekregen. Helaas heeft niet iedereen dat plichtsbesef. Bij mij zijn het afgelopen jaar vier (!) poststukken niet aangekomen. Let op: dat gaat dan om poststukken waar ik op zat te wachten en waarvan ik dus wist, dat ik die had moeten krijgen. Ik schat, dat daar nog zeker een paar poststukken bijkomen, waarvan ik niet weet dat die verzonden zijn en waar ik ook niet op zat te wachten. Ik ben benieuwd hoe deze uitspraak bij burgers zal uitpakken. En ook of dat ook andersom geldt, zowel voor bedrijven als voor particulieren voor post die wij aan de overheid verzenden. Ook gelijke monniken, gelijke kappen: gaat dit ook gelden voor b.v. deurwaarders die niet aangetekend een brief aan een bedrijf (of ook aan particulieren) verzenden? Kunnen we dan niet beter alle aangetekende verzendingen afschaffen?

J. van der Hoest / coördinator adviespraktijk jur. zaken meente

In het recht moet soms volstaan worden met 'een fictie' om te voorkomen dat het hoogste recht het hoogste onrecht wordt (vermijding van 'summus ius summa iniuria). Als een burger zondermeer zou kunnen ontkennen een hem onwelgevallig besluit van een verheidsorgaan ontvangen te hebben, wordt het wel heel eenvoudig om obstructie te plegen. Wie stelt dat in ons land -met een goed functionerende postbezorging- een blijkens een deugdelijke administratie verzonden brief (met een besluit) niet is ontvangen, ziet zich daarom geplaatst voor een bewijsopdracht in milde vorm (zoals het bestuursrecht deze kent): aannemelijk maken. Dat is een aanvaardbaar te achten oplossing.
Overigens bestaat er in het recht nog 'een fictie' waarmee ter vermijding van een onmogelijke juridische situatie geleefd moet worden, te weten: een ieder wordt geachte de wet te kennen. Daarbij geldt wel als voorwaarde dat de wet bekendgemaakt (gepubliceerd) wordt. Wil een burger stellen dat een wet niet van kracht is, dan zal hij moeten aantonen dat de bekendmaking ervan nooit op een geldige wijze heeft plaatsgevonden. En dat is een flinke opdracht. Het is echter ook een goede oplossing.

Paul / projectleider

Tja, de post
ik vind het wel opvallend dat de tegenpartij er toch achter kwam dat er een negatieve beschikking is.

Ik zou zeggen, alle besluiten publiceren. En gezien het feit dat voor een heleboel zaken een fatale termijn geld, communiceer die naar de burger-kan die altijd verhaal halen als hij niks gehoord/gezien heeft

Ritsert / ambtenaar

er zal vast wel eens iets mis gaan met de post, ik denk dat dat vaak ten onrechte aangevoerd wordt als argument om bijv. een aanslag niet te betalen.

Oscar

Dus als ik een brief stuur naar de overhied, hebben zij die ook altijd ontvangen!
Wat een raar besluit is dit hoe kun je nu bewijzen dat je een brief niet gekregen hebt, tenzij het én per gweone post én aangetekend met bevestiging van ontvangst is verzonden. Iets duurder, maar ik denk ook dat de gemeente / overheid met zulke belangrijke besluiten heel zorgvuldig om moet gaan. Het bedrijf resp. de burger moet snel en eenvoudig in bezwaar kunnen gaan op een negatieve beschikking. Positieve beschikkingen hoef je natuurlijk niet aangetekend te verzenden.
Zo deden wij dat ook toen ikerket bij een gemeentelijke dienst voor reïntegratie in Amsterdam. en we hadden nooit gezeur met post. Als de post onbestelbaar retour kwam, lieten we de enveloppe ongeopend en dat kon dan gelden als bewijsstuk bij een eventuele rechtzaak (b.v. na een ontslag).
De overheid heeft volgens mij nog steeds een zorgplicht.

A. Brouns / senior juridisch medewerker

Des te opvallender dat een andere hoogste rechter (Centrale Raad van Beroep) een veel genuanceerdere visie hierop heeft. Uit vaste rechtspraak van de CRvB blijkt dat, indien belanghebbende de ontvangst van een besluit geloofwaardig ontkent, het college aan moet kunnen tonen dan wel aannemelijk moet kunnen maken dat een beschikking daadwerkelijk is verzonden en dat de zending (aan het juiste adres) is aangeboden (zie CRvB 30-09-2003, nr. 01/591 NABW, CRvB 07-06-2005, nr. 03/4799 NABW en CRvB 24-07-2007, nr. 06/3662 WWB). De beste manier om een en ander te doen is aangetekende verzending. Neem in dat geval het verzendbewijs op in het dossier. Bij aangetekende verzending zal belanghebbende de deponering van een bericht van TNT Post dat een aangetekend stuk vergeefs is aangeboden niet gauw op geloofwaardige wijze kunnen ontkennen (CRvB 28-03-2006, nrs. 05/779 NABW e.a.).

Jan / ambtenaar

Sinds de privatisering van de postbezorging waarbij allerlei bedrijfjes, zoals Sandd en Selectmail, voor de bezorging van post verantwoordelijk zijn doen (steeds weer andere) studenten en huisvrouwen dit werk. Ook steeds vaker bij TNT trouwens. Geen wonder dat er zo vaak wat mis gaat.

Leo Klinkers

De enige mogelijkheid om het falen van de postbezorging aan te tonen lijkt , massaal (met z`n allen) dossiers aan te leggen van verkeerd bezorgde post.
Dan zal de rechter toch wel moeten toegeven dat aangetekende post de enige garantie is dat post ook aankomt op bedoeld adres. Ik ben alvast begonnen met bewijs verzamelen van bij mij bezorgde post van aan "andere geadresseerden".
Mijn verkeerd bezorgde post heb ik geen zicht op,ik kan er alleen maar naar gissen.
Hoe moet je je onschuld bewijzen? In dit geval blijkbaar niet door te zwijgen.
Na 1 jaar moeten wij toch honderde stukken bewijslast kunnen verzamelen. Daar zal toch geen rechter om heen kunnen? Om het recht te vervolmaken moet je de "geschreven regels" breken!

WilleminaWesten

Als alle burgers, die post ontvangen, die niet voor hun bestemd is, voortaan naar de RvS sturen.....
Ik denk dat het dan wel doordringt dat burgers een en ander nooit kunnen bewijzen.
Bij mij thuis liggen ondertussen reeds 3 poststukken, die niet voor mij bestemd zijn. Ik vergeet telkens deze weer in de brievenbus te deponeren en ik denk dat er meer mensen zijn, die het vergeten.

Ben het met een van de respondenten grondig eens: het betreft hier niet een burger, maar een commercieel bedrijf tegenover de overheid. Van een bedrijf wordt verwacht dat dit ook een administratie voert voor ingaande en uitgaande post. Zo niet dan is het risico voor de ontvanger, d.w.z. of de overhiesinstelling of het bedrijf. Svp nauwkeuriger lezen redactie BB en juiste koptekst bedenken!

De vorige spreker (A.Brouns) heeft een wel erg bureaucratisch idee van het functioneren van de vele kleine bedrijven. Ik heb al ruim 32 jaar een eigen (klein) bedrijf en hou er echt geen administratie op na van ontvangen dan wel verzonden post. Je ingaande post bestaat uit de inhoud van de enveloppe, waarvan bovendien de helft in het ronde archief eindigt. Van de uitgaande post bewaar je - indien relevant - een kopie. Je hebt er als klein bedrijf stomweg de tijd niet voor om dat ook nog eens in een postboek te gaan administreren.

Ramon Barends, Nijmegen / Lijsttrekker Lijst Ramon Barends/ONP

Tja, burgers hebben kennelijk geen juridische rechtszekerheid meer. De overheid en overigens ook bedrijven walsen gewoon over je heen. Slechte zaak.

Nav de reactie van Han IJssennagger:
Het is niet mijn opvatting maar die van de RvS bij goed lezen. Daarnaast denk ik dat het wel verstandig is (ook als klein bedrijf) om belangrijke post van de overheid, waaraan belangrijke (rechts)gevolgen vastzitten, te registreren op datum bij binnenkomst in verband met de start van bijvoorbeeld bezwaarprocedures. Dat valt niet onder dagelijkse reclamepost of gewone correspondentie bij uw bedrijf neem ik aan. Uit de reacties blijkt helaas dat de meeste respondenten inderdaad op het verkeerde been zijn gezet door de titel en niet duidelijk is dat het niet om individuele burgers gaat, maar om een bedrijf tegenover de gemeente.

Sjors van Beek / verslaggever

@Dhr. Brouns:
Ik ben auteur van betreffend artikel. Ik kan u niet anders bereiken, dan maar langs deze wat onorthodoxe weg.
U betoogt dat een bedrijf zijn administratie maar op orde moet houden. Maar hoe kan een bedrijf (of een burger) ingekomen post die niet arriveert "registreren op datum van binnenkomst"?

G. Horsting / medewerker facilitaire zaken

Dikwijls gaat er wat verkeerd mbt de bewijzen over wanneer een bezwaar of brief is binnengekomen bij de gemeente. Denk aan het weekend. Men kan een bezwaartermijn ook midden in de week in laten gaan zodat ook het einde van de termijn midden in de week valt en niet zoals nu dikwijls gebeurd in het weekend met alle gevolgen van dien. Daarmee voorkomt men de vraag of het bezwaar nu op vrijdagmiddag, zaterdag, zondag of zelf maandag tot 07.00 uur is binnengekomen.

dirk van galen

Op naar het communisme! Het wordt alsmaar gekker in dit land!

margreet / projectmanager

ik stel voor dat we in het kader van de lastenvermindering voor het mkb de plicht tot registratie van alle post meteen weer afschaffen. Of menen we het toch niet zo serieus met die lastenvermindering? Kafka help ons!

Donnie / medewerker RO

@ Sjors In jou stuk staat ‘verwacht mag worden dat hij inzicht zou geven in de inrichting van zijn administratie van ingekomen post, op dezelfde wijze als de gemeente inzicht heeft gegeven in haar verzendadministratie’. Omdat hij dit niet heeft gedaan en omdat het ‘zoekraken van op normale wijze ter post bezorgde brieven op het traject tussen verzender en geadresseerde tot de hoge uitzonderingen behoort’, heeft de exploitant ‘niet aannemelijk gemaakt dat het besluit hem niet heeft bereikt’. Ik maak hieruit op dat indien het bedrijf wel een administratie had bijgehouden hij aannemelijk had kunnen maken dat de brief niet is ontvangen. Nu ziet de RvS 2 partijen voor zich staan waarvan 1 zijn administratie wel op orde heeft en de ander niet. Het zou een beetje lullig zijn om diegene die het wel op orde heeft ongelijk te geven. Van een gewone burger zou ik overigens niet verwachten dat hij een brievenadministratie bijhoudt.

a.a. smits

Nog even op mijn vorige reactie terugkomend het volgende:
dat een bedrijf vóór 25 juni een verzoek indient en rustig wacht tot 26 september om bezwaar te maken getuigt van een wel heel laconieke houding, die terecht door de RvS wordt afgestraft. Mijn reactie was meer ingegeven door de ongenuanceerde producent van de berichtkop "Burger ...."

Het moet toch duidelijk zijn dat ook krantenredacteuren deze site lezen en, hoe gemakkelijk, bericht mét berichtkop ongecensureerd overnemen. Daarmee zetten ze dan de argeloze burger op het verkeerde been. Die kán nl niet verweten worden een bericht van de gemeente, waar hij/zij niet redelijkwijs het niet-arriveren van mocht verwachten, te hebben gemist.
Ik ga er van uit dat zelfs deze RvS in zo'n geval de bewijslast bij de verzender legt.
Met andere woorden: je kunt weten, als burger, dat rond deze tijd de aanslag WOZ in de bus gaat belanden, maar niet zondermeer dat de gemeente heeft besloten dat het niet aanvaardbaar is dat jij je garagedeur pimpelpaars hebt geschilderd.

Sjors van Beek • verslaggever
Het is een puur verdelen van risico's bij bewijslast van verzenden en ontvangen.
Als een bedrijf een registratie van ingekomen (uit uitgaande) post bijhoudt op datum en nummer dan kan een bedrijf daarmee best aannemelijk maken dat in een bepaalde periode, waarin de gemeente stelt stukken te hebben verzonden, juist niets van die gemeente is ontvangen. Als de gemeente niets registreert of niet aangetekend verzend, maar de ontvangen wel registreert, dan lijk mij dat het bedrijf aannemelijk maakt dat niets is ontvangen. Iets dergelijks zie je ook in de financiële administratie van bedrijven dat ontvangen stukken gestempeld gedateerd en ingeboekt worden. Zo vreemd zou die gedachte voor bedrijven niet hoeven zijn (en overheden als we zo vaak spreken over "bedrijfsmatig" werken als overheid).

O. ten Hove

Hieruit blijkt dat de rechters en andere beslissers los van de werkelijkheid staan, en uitgaan van een schijnwereld. Triest...

A. Brouns • 11.02.10 17:10

Je kunt van alles wel stempelen en registreren, maar blijft het argument dan niet gehandhaafd dat niet aangeleverde post (in verkeerde bus beland) ook niet geregistreerd kan worden? Dan kan, indien intern stukken zoek raken, het in elk geval intern geen discussie zijn dat het nooit ontvangen is, in het geval een stuk wel geregistreerd staat als ontvangen post.

Voorts vraag ik mij af. of een gemeente nou zich zo star moet opstellen bij dit type welles--nietes-kwesties. Geen precedenten scheppen is dan het meest gemakzuchtige argument. Ben je een dienstbare Gemeente of een regelextremist? Je mag de regels toepassen, maar MOET dat ook altijd?

P. v/d Loeff / gepensioneerd

In de zeventiger jaren van de vorige eeuw had ik een tijdlang een advocatenkantoortje - zèlf alles doend.
In een zaak beschuldigde een confrère mij ervan tegenover de rechter dat ik niet op zijn brief had gereageerd. Hij legde daarbij over een copie van een brief van een directeur van de PTT met de boodschap dat slechts 0,1 % van alle ter post aangeboden brieven uiteindelijk niet te bestemder plaatse aankomen.
Ik heb toen een maand lang alle (37) abusievelijk bij mij bestelde brieven op het copiëerapparaat gelegd en daarbij betoogd dat als dat een getrouw beeld gaf van die 0,1% , dat ik dan - als eenpitter - een postkamer met meer dan één personeelslid nodig zou hebben. Dat ik ervan uitging dat de abusievelijk bij mij bezorgde post waarschijnlijk een goede indruk geeft van wat er bij mij wellicht niet is aangeboden. Tevens gaf ik aan dat de confrère er niet in was geslaagd te bewijzen, dat hij de brief inderdaad - correct geadresseerd en in de juiste enveloppe - had verzonden.
De rechter heeft de stelling van de confrère dan ook - ik vermoed: schuddebuikend - van tafel geveegd.
Vervolgens heb ik een klacht tegen de confrère ingediend omdat hij de defamerende berichten lichtzinnig bij de rechter had ingediend.
Hoewel ik thans een minder druk briefverkeer heb (thans is e-mail en een enkele fax makkelijker), kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat de kwaliteit van de bezorging niet is verbeterd.
Dus: de RvS mag een dergelijke bewijslast volgens mij NIET stellen. Zet daar (ook) eens mensen neer, die de maatschappij kennen.

Machteloze Burger,

Helaas moet dat en met dank aan alle ruziende buren die dat via de gemeente willen uitvechten. Je hebt werkelijk waar geen idee hoeveel belastinggeld dat zou schelen, dat terzijde.

Bestuur en burger moeten ervan uit kunnen gaan dat een besluit na 6 weken onherroepelijk is. Als je hem na 2 maanden alsnog ontvangt. kan je de vervelende situatie krijgen dat degene die bezwaar wilde maken als bijv een vergunning zou worden verleend ook te laat is omdat hij weet dat het geweigerd is, en hij gevraagd heeft of binnen 6 weken een bezwaarschrift is ingediend. De gemeente zegt terecht nee. Hierdoor kan hij de beslissing op bezwaar missen, terwijl hij erop kon rekenen dat het eerste besluit onherroepelijk is. Moet deze burger na bijvoorbeeld 3 maanden alsnog bezwaar mogen maken? Heb je enig idee hoe lang procedures dan gaan duren?

Ps: Een burenruzie heeft er onlangs voor gezorgd dat een schutting 2 jaar op zich heeft moeten wachten. Stel je voor hoe lang het zou duren als de termijnen worden overschreden.

Ik moet de heer Brouns teleurstellen: de realiteit is, dat je wel degelijk alle geadresseerde post moet registreren, ook de gewone bedrijfspost plus geadresseerde reclame. Als het beperkt zou kunnen blijven tot alleen van de overheid ontvangen post zijn de meeste bedrijven snel klaar: 0-1 per jaar! Een leeg postboek zou dan in het onderhavige geval hebben volstaan........

Gelukkig merk ik in deze hele discussie ook nog een wijze opmerking op: waarom zou je als gemeente in dit geval niet het voordeel van de twijfel aan de "klant" schenken? Gewoon "schuld bekennen" en het bezwaarschrift alsnog behandelen. Klantvriendelijk kost niets en is het snelst verdiend. Ik ben zelf ook wethouder geweest en heb nimmer een burger in de kou laten staan vanwege bureaucratische regeltjes!

@ juridisch adviseur (12-2-2010 09:00):

Als een gemeente een besluit neemt n.a.v. bijv. een vergunningaanvraag, dan wordt dat besluit gepubliceerd, en kunnen andere mensen dus in theorie (juridische fictie) weten dat ze bezwaar moeten maken als ze willen verhinderen dat het besluit onherroepelijk wordt. Was er in dit geval (negatieve beschikking op een verzoek tot vrijstelling) sprake van publicatie? Zo niet, dan heeft bezwaarde een punt.

@ A. Brouns: vreemd idee, om twee soorten particulieren (nl. bedrijven en burgers) te onderscheiden die ongelijk behandeld worden als het om bewijslast gaat inzake niet ontvangen post. Dat heeft met rechtvaardigheid niets meer te maken. Of wilt u misschien nog een derde categorie: de ZZP'ers? Een dergelijke wildgroei zou de rechtsstaat nog minder transparant maken, en daarmee nog minder een rechtsstaat.

@ juridisch adviseur (11-02-2010 16:28):
U schrijft: "Nu ziet de RvS 2 partijen voor zich staan waarvan 1 zijn administratie wel op orde heeft en de ander niet. Het zou een beetje lullig zijn om diegene die het wel op orde heeft ongelijk te geven." Maar het gaat hier niet om de vraag wie zijn administratie het best op orde heeft, maar om de vraag of een brief feitelijk is aangekomen. Typisch Nederlands, om een papieren wereld voor de echte wereld te houden.
O patria, o mores.

juridisch adviseur • 12.02.10 09:00

Machteloze Burger,

Helaas moet dat en met dank aan alle ruziende buren die dat via de gemeente willen uitvechten. Je hebt werkelijk waar geen idee hoeveel belastinggeld dat zou schelen, dat terzijde
--------
Even niet terzijde. U zegt nogal wat.
Kennelijk is er in uw woon- of werkomgeving een tekort of teveel aan dopamine, dat mensen het nogal zoeken in ruzie maken.
Als dit werkelijk zoveel belastinggeld kost zou ik voor lokale burgerrechtspraak zijn. Een gemotiveerd gevarieerd samengesteld groepje burgers, die met een bescheiden uurvergoeding, zoals ongeveer de Rijdende Rechter, snel een bindende uitspraak doen. Een bekwame voorzitter kan de juristen van de Gemeente raadplegen.
Bij aantasting huur/woon comfort. Ook toepassen voor dat gedoe met niet aangekomen post of flauwe boetes en meer van dat niveau..
Geeft meteen de lokale media wat inhoudelijks en bij burgers meer betrokkenheid hopelijk. In elk geval een spiegel voor burgers en overheid.
Bijdrage in kosten in redelijkheid naar inkomen zou daarbij te overwegen zijn.

Publicatie is niet verplicht. Negatieve beschikkingen worden door veel gemeentes niet gepubliceerd. In tegenstelling tot wat velen denken is het dus geen verplichting, alleen bij gevallen met grote gevolgen, bijvoorbeeld de komst van een nieuwe supermarkt. Ik blijf erbij dat een bedrijf met een simpel stikkersysteem met volgnummers en excelsheetje zeer gemakkelijk een brievenadministratie kan bijhoudeh. Je vind het zelf belangrijk of niet. Je weet ook dat doorgaans binnen 6 weken moet worden beslist. Wat kost een telefoontje? Als je op de laatste dag een bezwaarschrift stuurt en dat je een termijn wilt om je gronden aan te vullen, heb je in totaal ongeveer 10 weken om je bezwaarschrift compleet te maken.

Wij zijn al een tijdje bezig met bemiddeling en dergelijke, neemt niet weg dat ook dat niet gratis is. Ik hou me trouwens bezig met bouwregelgeving en apv. Het is behoorlijk makkelijk om een verzoek om handhaving in te dienen voor een 2cm te grote dakkapel. Weiger je handhavend op te treden omdat het ongedaan maken van de overtreding geen enkele voordeel oplevert voor de klager, maar des te meer financiele gevolgen heeft voor de buurman, zit je 2 jaar later alsnog bij de RvS. Omdat de klager vindt dat hij in zijn recht staat. Voordat je bij de RvS komt is de afwijzing al 2 keer eerder in stand gebleven.

Na een verwoestende brand vonden de buren dat ze recht hadden gekregen op uitzicht, dus deden er alles aan om de herbouw tegen te houden. Dit komt helaas genoeg zeer vaak voor. Via de gemeente is procederen goedkoper. De burger heeft namelijk geen advocaat nodig. Dat dat aan de andere kant gefinancieerd wordt met overheidsgeld wordt voor het gemak door de burger vergeten. (gaat dan uiteraard om gevallen als een 2cm te grote dakkapel of herbouw na brand, in andere gevallen kan bezwaar/beroep tot een betere belangen afweging/besluit leiden).

@ juridisch adviseur (14.02.10 10:48):
Het is altijd zo geweest dat rechtszekerheid met zich meebrengt dat de goeden onder de slechten moeten lijden (misbruik van procedures). Maar zonder rechtszekerheid is dat nog veel erger het geval (recht van de sterkste).

In dit geval (een bedrijf zegt dat een brief niet is aangekomen) gaat het niet om meer of minder procedures, maar om een vraag naar feiten: is die brief nu aangekomen of niet?

De overheid mag er niet bij voorbaat van uitgaan dat een bedrijf of burger wel zal liegen, tenzij het bedrijf of de burger het tegendeel bewijst. Stel dat het bedrijf wèl een postadministratie had gehad. Dan kan de overheid weer gaan zeggen: die is vervalst, tenzij u het tegendeel bewijst. Op die manier blijft er van de rechtsstaat weinig over.

Ondertussen heeft de overheid wel alle middelen in huis om ervoor te zorgen dat er geen redelijke twijfel kan bestaan over de aankomst van zo'n brief: aangetekende verzending. Dat kost bijna niets in vergelijking met de ambtelijke tijd die er in een afwijzende beschikking gaat zitten. Gewoon doen! En niet achteraf zeuren en niet-ontvankelijk verklaren als je daar als overheid zelf niet scherp genoeg op bent geweest.

Als overheid moet je gewoon verantwoordelijkheid nemen, en daarmee het goede voorbeeld geven. Zo moeilijk is dat niet. De Raad van State faciliteert met deze uitspraak het geknaag aan de rechtsstaat. Ik vraag me af waar de interesse van deze heren nu eigenlijk naar uitgaat.

Deel dit artikel

Redactie

Lees meer

Den Helder houdt traditie in stand: nieuwe bestuurscrisis

Overheid moet meer gaan ‘zimmen’

Utrecht: 100 procent toegankelijke stemlokalen ‘lastig’ in historische stad

Gros stembureaus Utrecht ontoegankelijk

Warmtenetsubsidie moet Loppersum van gas afhelpen

Den Helder houdt traditie in stand: nieuwe bestuurscrisis

Overheid moet meer gaan ‘zimmen’

Utrecht: 100 procent toegankelijke stemlokalen ‘lastig’ in historische stad

Reacties: 40