Burgemeester ziet zijn college binnen half jaar vertrekken

De Oldenbroekse wethouder Nicolet Hoorn (CDA) krijgt onvoldoende vertrouwen van haar eigen fractie door een verschil in rolopvatting. Burgemeester Adriaan Hoogendoorn ziet al zijn wethouders in een half jaar tijd vertrekken.

Geen steun fractie
‘Midden in de strijd om een goede ontsluiting van het bedrijventerrein moet ik de teugels loslaten. Maar zonder de steun van mijn eigen fractie kan ik niet verder’, schrijft Hoorn in een verklaring. Het CDA gaat in haar verklaring niet inhoudelijk op de zaak in, maar zegt het vertrek van haar wethouder te respecteren.

Zes wethouders in twee jaar
In een half jaar tijd zijn de drie wethouders van Oldebroek opgestapt. Wethouder Albert Kok (CU) moest begin februari opstappen, omdat hij op zijn werkcomputer naar plaatjes van blote vrouwen keek. Volgens hemzelf vanwege de hoge werkdruk. Eind februari volgde wethouder Jan ten Hove (SGP) die ook de hoge werkdruk als reden gaf. In juni 2011 stapte wethouder Gerrit Jan Veldhoen (CU) al over naar Kampen. Verder kreeg Oldebroek na de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 twee nieuwe wethouders. In totaal komt het aantal vertrokken wethouders in twee jaar tijd op zes.

Wachtgeld
Het wachtgeld in de gemeente loopt inmiddels gestaag op. Wethouder Kok zou in totaal recht hebben op maximaal drie ton. Voor hem is een speciaal bureau ingeschakeld om hem snel weer aan het werk te krijgen. Wethouder Hoorn heeft recht op twee jaar wachtgeld, wat neer zou komen op een ton. Wethouder Ten Hove heeft geen recht op wachtgeld, omdat hij al boven de 65 is.

Geen plezierige ervaring
Volgens burgemeester Adriaan Hoogendoorn (CU) blijft het CDA haar in de coalitie en deze partij zal dus ook een nieuwe wethouder leveren. Hoogendoorn trad in september 2011 aan en zag zijn voltallige college binnen een half jaar vertrekken. ‘Dat is geen plezierige ervaring.’ De gemeente heeft er volgens hem hinder van en het zorgt voor extra oponthoud. Hij benadrukt dat alle gevallen op zichzelf staan. De genoemde reden “werkdruk” is eigenlijk alleen van toepassing op wethouder Ten Hove.

Ongelukkig samenloop
In elke gemeente bestaat werkdruk, voegt Hoogendoorn toe. ‘Ten Hove werd twee jaar geleden voor het eerste wethouder. Het beeld dat hij van het wethouderschap had, bleek in de praktijk niet te kloppen. Een veel complexere taak dan hij dacht. Hij had er te weinig energie voor.’ Het vertrek van wethouder Hoorn wijt Hoogendoorn aan de 30 procent wethouders die sneuvelen in het dualisme. ‘Het probleem lag in de verhouding tussen de wethouder en de fractie. Een veelvuldige voorkomend verschijnsel. Het is allemaal een ongelukkige samenloop van omstandigheden.’

Gemeente onder druk
De gemeente staat behoorlijk onder druk door bezuinigingen en decentralisaties. ‘Twee miljoen bezuinigen op een begroting van 40 miljoen is een complexe opgave. En besturen is gemakkelijker met een volle portemonnee dan met een financieel tekort. Daarbij komt nog de weerstand uit de bevolking en de consequenties voor de interne organisatie. Dat is niet eenvoudig.’ Ook de samenwerking met Hattem en Heerde is een complexe zaak. ‘Als alles politiek rustig voortkabbelt, komt dit niet voor.’

Mutatiegraad hoog
De oplopende kosten voor wachtgeld zijn moeilijker uit te leggen aan de bewoners van Oldebroek. ‘We kunnen de kosten wel ophoesten, maar maatschappelijk kun je dit moeilijk uitleggen. Het hoort nu eenmaal bij de rechtspositie. We zullen wethouder Hoorn ook faciliteren bij het gespecialiseerde bureau voor een nieuwe baan.’ Hoogendoorn is nu de meest ervaren bestuurder in Oldebroek. Wordt de gemeente niet onaantrekkelijk voor potentiële wethouders? ‘De mutatiegraad is inderdaad hoog, maar er zijn altijd mensen die voor een uitdaging gaan. De andere twee vacatures hebben we kwalitatief goed ingevuld.’

Niet nog eens permitteren
Hoogendoorn wordt  ook maar met de situatie geconfronteerd. ‘Je kunt je wel verantwoordelijk voelen en er bij teambuilding aandacht besteden aan de relatie met de fractie, maar er zijn altijd dingen waar je niets aan kunt doen. We kunnen het ons echter niet nog eens permitteren en zullen alles doen om een volgende keer te voorkomen. We willen een stabiel bestuur.’