‘Burgemeester, is er voor asielzoekers een avondklok?’

‘Mijn dochter zit er vlakbij op school. Kunt u garanderen dat er geen IS-strijder tussen de vluchtelingen zit?’ ‘Wordt er voor de asielzoekers een avondklok ingesteld?’ ‘Krijgen die mensen ook een informatieavond over ons?’ Uiteenlopende vragen voor de Groningse burgemeester Peter den Oudsten. Hij vond tijdens de informatieavond over een noodopvang zo’n 600 betrokken burgers tegenover zich in het Martiniplaza-theater. Met hulp van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA), de wethouder Ruimtelijke Ordening en de politie trachtte hij zoveel mogelijk zorgen weg te halen over de komst van 550 vluchtelingen naar de stad.

Kritisch is goed

De burgemeester beantwoordt de vragen geduldig, zelfs wanneer zijn mening wordt gevraagd over het dragen van boerka’s. ‘Het is heel goed dat er kritische geluiden zijn,’ zegt burgemeester Den Oudsten na afloop, ‘die moet je ook zeker respecteren. Er zijn daardoor ook hele goede ideeën uit de zaal gekomen. De bezorgde vader van de scholiere wees ons erop dat we contact met de nabijgelegen school moeten zoeken. Ook de islamitische gemeenschap in Groningen wordt benaderd naar aanleiding van een vraag uit de zaal. En de suggestie om een 24-uurs noodnummer voor omwonenden in te stellen gaan we zeker onderzoeken.’

Omgebouwd kantoorgebouw

Binnen een week of twee arriveren er hoofdzakelijk Syrische gezinnen aan de Van Swietenlaan, pal achter het Martiniziekenhuis. Een leegstaand kantoorgebouw wordt momenteel geschikt gemaakt voor de tijdelijke bewoners. ‘Grote hallen met schotten zijn niet geschikt voor families met kinderen,’ legt unitmanager Henk Wolthof van het COA uit. ‘Daarom waren we heel blij met dit aanbod. Er zijn veel afgebakende ruimtes waar voldoende privacy is voor gezinnen met kinderen.’

Incidenten

Het scheelt dat er voornamelijk families in deze opvanglocatie komen, een groep van honderden alleenstaande jonge mannen had op meer weerstand gestuit. Toch blijven er onder een aantal omwonenden genoeg zorgen over. ‘Het is ’s avonds erg donker rondom het gebouw,’ maakt een bewoonster duidelijk, ‘ook voor die mensen zelf,’ voegt ze er snel aan toe. Een andere omwonende: ‘Wat als er overlast is? Of incidenten? Met zoveel mensen die niets te doen hebben is de kans daarop misschien wel groter.’ De politiechef legt uit dat 112 tegenwoordig niet alleen bij levensbedreigende situaties gebeld mag worden. Dringend is voldoende. Ook als het vragenuurtje voorbij is zijn nog niet alle bewoners er gerust op. Zelfs na een persoonlijk gesprekje met de burgemeester blijft een bewoner vol zorgen. ‘Mail me als je nog vragen hebt,’ drukt Den Oudsten hem op het hart.

Schouders eronder
Naarmate de informatieavond vordert wordt duidelijk dat er behalve bezorgdheid ook een behoorlijke mate van gastvrijheid bij de bezoekers aanwezig is. ‘Onze witte school kan wel een kleurtje gebruiken,’ roept een moeder in de microfoon. Een jonge vrouw: ‘Er is maar één manier om erachter te komen hoe dit uitpakt. Laten we er met z'n allen de schouders onder zetten.’

Denktank van burgers

Later blijkt dat 200 van de 600 Groningse bezoekers zich als vrijwilliger bij Vluchtelingenwerk of het Rode Kruis hebben aangemeld. Vanuit de bevolking is er inmiddels ook een initiatief gelanceerd om na te denken over de langere termijn. Uit een denktank met honderd Groningers moeten tien uitvoerbare ideeën komen waardoor de vluchtelingen zich welkom voelen en een nieuwe start kunnen maken.

Tevreden

Aan het einde van de avond vraagt een meisje in de basisschoolleeftijd om de microfoon. ‘Mogen kinderen ook vrijwilliger worden?’ Een daverend slotapplaus klinkt in de theaterzaal. De burgemeester kan voorlopig tevreden zijn.