Burgemeester Heijmans: ‘Niet om hete brei heendraaien’

2017 is nog geen vier dagen oud als GeenStijl al weet wie de Nederlander van het jaar is: Jos Heijmans, burgemeester van Weert. ‘Weert schoonvegen van agressief Marokkaans, Algerijns en Tunesies asieltuig dat zakkenrollend, spugend, stelend over straat gaat’, meldde het weblog.

‘Geweldig’, reageert Heijmans. ‘Een half jaar geleden vond GeenStijl mij nog dom toen ik een Syrisch gezin had geholpen met onderduiken. Vorig jaar riepen de jongeren van GroenLinks mij uit tot de meest Dwarse Politicus van het Jaar, juist omdat ik dat Syrische gezin had geholpen.’

Die pluimen zijn best hilarisch, zegt hij, maar waar het om gaat is dat het vluchtelingenprobleem mensen raakt. ‘Maar wij als bestuurders zijn vaag als het om oplossingen gaat. Mensen snakken naar bestuurders die hun buurten belangrijker vinden dan het pluche. Het is toch zot dat er zoveel media-aandacht is voor een burgemeester die zegt: “Hou op met praten en doe eens wat”?’

Economische vluchtelingen
De gemiddelde Nederlander heeft volgens Heijmans het hart op de juiste plaats en heet asielzoekers die echt voor oorlog vluchtten welkom. ‘Kijk naar het Syrische gezin. Zij worden geholpen door de kinderarts, door de tandarts, door de winkeliers. Iedereen staat rondom dat gezin. En ik ben er ook van overtuigd dat mensen willen dat we economische vluchtelingen die zich misdragen aanpakken. Maar het probleem is dat wij als bestuurders veel praten, maar om de hete brei heen draaien en weinig presteren.’

Een heleboel instanties zijn volgens Heijmans bezig met de terugkeer van de kansloze asielzoekers, ‘maar ze weten niet van elkaars bestaan, laat staan dat ze met elkaar samenwerken. Ik heb bergen moeten verzetten om iedereen ervan te overtuigen dat we toch écht iets aan die asociale asielzoekers moesten doen.’ Heijmans deed dat tegen de verdrukking in op 21 december. 26 asociale asielzoekers dienden twee weken lang 23 uur per dag op het terrein van het azc in Weert te blijven. Tussen 13.00 en 14.00 uur mochten ze boodschappen doen. De burgemeester vond dat hij niet anders kon.

Sociale media
‘Alles wees erop dat we tijdens de feestdagen een giga-probleem zouden hebben. Op het azc-terrein hing een gewelddadige sfeer en er werd gevochten, de aso-vluchtelingen stalen uit winkels en hielden zich bezig met zakkenrollen. Een aso bespuugde een mevrouw in de trein. Dat werd gelukkig gefilmd. Die aso-asielzoeker had nog veel meer uitgehaald. Niet één Nederlander begrijpt waarom die man niet vastzat. Ik ook niet. Een aantal Weertenaren dreigde op de sociale media orde op zaken te zullen stellen in het azc’, zegt hij.

Heijmans gaf de politie de opdracht om de aso-vluchteling vast te zetten en vroeg op Facebook en Twitter te melden dat was ingegrepen. Van de 26 aso-vluchtelingen zitten zeven nog in het azc in Weert, drie zitten vast, drie zijn uitgezet naar Duitsland, want daar kwamen ze Europa binnen, en twee zijn overgeplaatst naar een ander azc. Elf zijn in de illegaliteit verdwenen.’ Hij verwacht niet dat ze nog in Nederland zijn: ‘Dossieronderzoek leert dat deze mensen van het ene naar haar andere land trekken. De kampioen was al tweeëneenhalf jaar economisch vluchteling en had in vijf landen een spoor van ellende getrokken. Iemand uit Tunesië die asiel heeft aangevraagd, moet hier niet vrij kunnen rondlopen. Tunesië is een veilig land, die moet terug. Tot het zover is, zou je hem logischerwijs moeten vasthouden. Maar dat doen we dus niet. Nergens in Europa. Dus wat doen die gasten? Ze hoppen van het ene naar het andere land. Als je dat aan de gemiddelde Nederlander vertelt, krijg je als reactie de taal van GeenStijl.’

Frustratie
Wat volgens hem doorklinkt in het GeenStijl-bericht over zijn verkiezing tot Nederlander van 2017 is ‘de frustratie over beloften die de politiek doet en niet nakomt.’ Mensen zijn volgens hem dat gedrag beu. ‘Ik vind Trump ook verschrikkelijk, maar hij doet wel wat hij heeft beloofd. Ik zeg ook altijd: “Je moet niet beloven wat je doet, maar je moet doen wat je belooft.”’ En daarbij trap je weleens op zere (Haagse) tenen, weet burgemeester Heijmans.

‘Maar ik word in Den Haag niet met de nek aangekeken. En ook in burgemeestersland ben ik geen zwart schaap. Of ze ook dat Syrische gezin hadden geholpen met onderduiken weet ik niet, maar volop collega’s kiezen voor hard én hart. Er is meer tussen hemel en aarde dan regels en wetten; je hebt ook moraliteit en humaniteit.’

Lees het volledige interview in Binnenlands Bestuur nr. 3 van deze week (inlog)