Advertentie

Bestuurlijke kennis ict gering

Bestuurders weten nog altijd niet veel raad met ict. Die conclusie trekt Sander Heutink, algemeen bestuurder van het waterschap Rivierenland, uit het mislukken van het project TAX-i. Door falend opdrachtgeverschap kwam van het gezamenlijk ict-systeem, dat de belastinginning door de waterschappen had moeten vereenvoudigen, niets terecht.

17 februari 2013

Ict is voor veel bestuurders nog altijd een ‘ver van mijn bedshow’ waar ze niet veel raad mee weten. Die conclusie trekt Sander Heutink, algemeen bestuurder van het waterschap Rivierenland, uit het mislukken van het project TAX-i.

Falend opdrachtgeverschap

Van het gezamenlijk ict-systeem dat de belastinginning door de waterschappen had moeten vereenvoudigen, kwam door falend opdrachtgeverschap niets terecht. Grootte van het debacle: 17,2 miljoen euro. De waterschappen zeiden TAX-i te steunen, maar bleken niet bereid betalingsstandaarden af te spreken en de eigen werkprocessen opzij te zetten voor één uniform systeem. In plaats daarvan stelden zij aanvullende eisen waardoor het belastinginningsysteem al in de bestekfase een zevenkoppig monster werd.

Samenwerken met gemeenten

Dé fout die bij TAX-i is gemaakt, is dat men is gaan automatiseren zonder eerst te organiseren. ‘Dat moet andersom’, zegt ict-consultant Nico Beenker. ‘Je tuigt eerst de organisatie op en kijkt dan pas welke ict-middelen nodig zijn.’ Al voor de start in 2007 was het project TAX-i gedoemd te mislukken, omdat de Unie van Waterschappen twee jaar eerder de waterschappen juist had aangespoord te gaan samenwerken met gemeenten. Een werkgroep van de Unie had verschillende samenwerkingsmodellen uitgewerkt. ‘Samenwerken met gemeenten leverde de meeste financiële en kwalitatieve voordelen op. Het indirecte advies was eigenlijk: ga als waterschappen geen gezamenlijk shared service center inrichten’, aldus Heutink.

Bestuur op de grote afstand

Jan Schrijen, voorzitter (dijkgraaf) van het waterschap Roer en Overmaas en tevens voorzitter van de door de waterschappen ingestelde evaluatiecommissie TAX-i, erkent dat ict menig bestuurder boven de pet gaat en dat die leemte in kennis een rol heeft gespeeld bij het mislukken van TAX-i. ‘Als je als overheid een weg laat aanleggen, kun je zien hoe het werk vordert. Bij ict weet je dat niet. Dat is een black box waar een zwarte kat uit springt. Ict is zo complex dat veel bestuurders er op te grote afstand van staan. Die kloof moeten we verkleinen door onze kennis over de organisatie van grote ict-projecten in bestuurlijke zin te vergroten.’

Parlementair onderzoek

Het debacle rond TAX-i is mede aanleiding voor een nog dit jaar te starten parlementair onderzoek naar ict-projecten bij de overheid. De Groningse managementconsultant Derk Kremer wijst erop dat er al veel onderzoeken zijn gedaan, onder meer door accountantsbureaus. ‘Veel van de conclusies zijn terug te voeren op tekortkomingen bij de opdrachtgever. Maar wat zie je vervolgens? Dat bestuurders uitsluitend maatregelen nemen om de professionaliteit aan opdrachtnémende kant te verbeteren. Als bestuurders niet bij zichzelf te rade durven gaan, ligt een herhaling van het project TAX-i zeker in het verschiet.’

Lees het hele verhaal in Binnenlands Bestuur nummer 3 van 2013.

Reacties: 8

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

M.D. / CTO
Ik kan mij in een aantal van de reacties goed vinden, mis echter een cruciaal component, dat niet alleen voor informatiserings-projecten op gaat, maar voor alles in het leven. Dit ene cruciale component is lering-trekken uit eerdere ervaringen. Dit is bij overheid geen aangeboren talent en daar maken opdrachtnemers dankbaar gebruik van. ( tel maar na dit zijn nagenoeg altijd dezelde organisaties en door andere respons-gevers monopolisten genoemd) binnen mijn branche noemen we dit ' gezond boeren verstand' dit is aan de orde bij aanvang 1ste fase project; inventariseren en functioneel ontwerp, daar gaat het al fout, hoe kun je verwachten dat als je bouwt op drijfzand (de fundering) dat het een stabiel en veilig onderkomen biedt. Als we het in bouwtermen vertalen, gaat de overheid keer op keer in zee met dezelde aannemer welke een trackrecord heeft van het opleveren van onbewoonbaar verklaarde woningen. Om even in dit voorbeeld te blijven; ik lees al jaren publicaties, waarbij een hoogleraar is ingehuurd als spreker voor een v.d grote partijen hier onomwonden oreert dat het de overheid ontbreekt aan kennis en inzicht en dat deze uitvoerende kennis-partijen geen enkele blaam treft, zij hebben het moeilijk met een opdrachtgever welke dit ontbeertgeen,, het iis de schuld van de ooverheid dat het fout gaat , zij begrijpen het niet, kunnen geen project managen etc. Maar wie adviseert, wie ontwerpt, wie voert uit en wie managed het project, juist deze kennis-partijen!

Als ik een leuk onderkomen laat bouwen, heb ik ook niet de wijsheid in pacht, geef ik aan wat ik mooi, leuk, handig vind en nodig heb, en ga ervan uit dat de architect goed luistert, aangeeft wat wel en niet kan. Wat ik kan verwachten en hoef ik echt niet zelf het bestek te schrijven, en ook niet de loodgieter aan te sturen of zijn gereedschap aan te geven. Ik leg vat en spreek uit wat ik voor ogen heb, welk doel het dient en verwacht dan geen zoldervloer van aan de wand vastgetimmerd rietenmatje, met de mededeling, tja, je had niet aangegeven welke top-vloer je wilde, dus hebben we de vloer niet gestort. Bovenverdieping is dus niet begaanbaar! Deze partijen zouden van hun exorbitante verdiensten hun medewerkers moeten trainen bijv. verwachtingsmanagement en het zal echt niet lang meer duren dan komt er een cursus: ' gezond boeren verstand " gebruiken, zou mijnsinzien voor veel beroepsgroep geen overbodige luxe zijn :-)

By the way, infra landelijke setting en standaardiseren is pas echt besparen.
Peter van den Berg / belangstellende
Diensten snel afbouwen tot alleen uitvoerende taken!
Jeannette
De term 'ICT' schrappen. Noem het Informatieprojecten, maak een simpele plaat (iets wat tot de verbeelding spreekt of dichtbij de doelgroep van het project komt) en bespreek vooral alleen die plaat. Welke informatie is nodig, welke risico's onderkennen we gezamenlijk als informatie niet juist, tijdig en volledig is.



Als hierover consensus is pas gaan invullen met ICT.
henk
De kenis van bestuurders is gering, dus ook van ict.
Martin van Borselaer / Projectmanager
Dit blijft fout gaan zolang we blijven geloven in de mythe dat projecten productieprocessen zijn. Projecten zijn ontdekkingsreizen waarbij erg weinig voorspelbaar is. De opdrachtgever weet het niet, de opdrachtnemer ook niet en hoe complexer het wordt hoe minder we weten. Je weet pas wat je krijgt als je het hebt. Daarom is een empirische aanpak een goede risico maatregel. Helaas vormt de europesche aanbestedingwet hier vaak een belemmering bij.
Nick / concerncontroller
We kunnen weer met het vingertje wijzen. Het ligt aan de bestuurder. Lekker makkelijk.

Bestuurders besluiten op basis van gegevens die hen worden voorgelegd. Blijkbaar lukt het niet om de gegevens zo aan de leveren dat die bestuurders de juiste keuzes maken. Dat ligt dan niet aan de bestuurder maar aan degene die de gegevens aanlevert. Beleidsnotities en bestuursvoorstellen zijn echter vaak niet om door te komen. En dat ligt niet aan de bestuurder...

Een Grieks wijsheer zei het al: Als je het niet eenvoudig kunt uitleggen, dan begrijp je het zelf niet."

Roeland Loggen / BPM consultant
Quote "‘Als je als overheid een weg laat aanleggen, kun je zien hoe het werk vordert. Bij ict weet je dat niet. "



Tja, als je strikt waterval eindeloos gaat specificeren dan wordt het inderdaad een donkere tunnel.

Maar er zijn al lang aanpakken (Agile) voor ICT waarmee je veel eerder demonstreerbare/werkbare software kunt opleveren en tonen. Niet alleen maak je voortgang dan transparant, je kunt ook in een vroeg stadium bij sturen. En qua "organiseren" maak je zaken veel concreter, waardoor veranderkundig organisaties beter kunnen inspelen op het komende systeem en de wijzigingen die dat gaat vragen in werken.

Raf Daenen / fractievrz. PvdA
Infrastructuur moet je op landelijk niveau regelen en zeker niet een markt van monopolisten los laten op beperkt of ondeskundigen. Maar dit strookt niet met de heersende makrt manie die alles beter maakt en verbureaucratiseerd. Doe klein wat klein kan en groot wat groot moet
Advertentie