Amsterdamse 'dwangarbeider' naar Europees hof
Een bijstandsgerechtigde stapt naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, omdat hij vindt dat de gemeente Amsterdam hem ten onrechte heeft gedwongen deel te nemen aan een re-integratieproject. Dat maakte de Bijstandsbond vrijdag bekend.
Geen dwang
De Amsterdammer vindt dat er sprake was van dwangarbeid. Eerder legde hij de zaak al voor aan de Centrale Raad van Beroep, maar daar ving hij bot. Volgens de raad was er geen fysieke of psychische dwang op de man uitgeoefend.
18 jaar bijstand
Toen de man in 2006 weigerde om aan het re-integratietraject deel te nemen, kortte de gemeente hem op zijn uitkering. De Amsterdammer zat achttien jaar in de bijstand, terwijl hij lichamelijk en psychisch wel in staat was te werken.
Stage
De Centrale Raad van Beroep oordeelde dat hij op z'n minst een begin had kunnen maken met het traject. De Amsterdammer daarentegen zei op dat moment net een stageplek met uitzicht op betaald werk te hebben gevonden. De werkbemiddelaar zou echter niet naar zijn argumenten hebben geluisterd.
Bijstandsbond
De Bijstandsbond vindt de zaak van belang omdat nu op Europees niveau wordt bekeken of bijstandsgerechtigden mogen worden gedwongen om onder het wettelijk minimumloon te werken.
De Amsterdammer vindt dat er sprake was van dwangarbeid. Eerder legde hij de zaak al voor aan de Centrale Raad van Beroep, maar daar ving hij bot. Volgens de raad was er geen fysieke of psychische dwang op de man uitgeoefend.
18 jaar bijstand
Toen de man in 2006 weigerde om aan het re-integratietraject deel te nemen, kortte de gemeente hem op zijn uitkering. De Amsterdammer zat achttien jaar in de bijstand, terwijl hij lichamelijk en psychisch wel in staat was te werken.
Stage
De Centrale Raad van Beroep oordeelde dat hij op z'n minst een begin had kunnen maken met het traject. De Amsterdammer daarentegen zei op dat moment net een stageplek met uitzicht op betaald werk te hebben gevonden. De werkbemiddelaar zou echter niet naar zijn argumenten hebben geluisterd.
Bijstandsbond
De Bijstandsbond vindt de zaak van belang omdat nu op Europees niveau wordt bekeken of bijstandsgerechtigden mogen worden gedwongen om onder het wettelijk minimumloon te werken.
Reacties: 13
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Het mag toch duidelijk zijn dat de waarde van ons geld niet bepaald een factor is waarin onze overheid het laatste woord heeft - zolang die waarde door een paar internationale bankiers kan worden gemaakt of gekraakt, en we een systeem behouden waarbij elke terugval wel door de burgers zelf moet worden 'betaald', heeft het weinig zin om je druk te maken over bezuinigingen.
Wat dit heerschap wellicht beweegt: hij is geboren binnen een systeem, en tegen de tijd dat hij oud genoeg was om ook maar enig inzicht te krijgen in het systeem waarbinnen zijn ouders hem hebben verwekt, zat hij reeds aan alle kanten vast.
We hebben in Nederland wel regeltjes die ervoor zorgen dat mensen zonder werk niet hoeven om te komen van de honger, maar we hebben geen regeltjes die het toestaan om je te onttrekken aan het systeem.
Ik betwijfel of het mogelijk is om je uit te laten schrijven als Nederlands staatsburger zonder jezelf aan soortgelijke systemen te moeten onderwerpen.
U weet wel, de overheid. De overheid kan beschikken over de helft van alle arbeid in nederland. Geheel onvrijwillig. Dwangarbeid dus.
Bleek dat de directeur Rita van Ling (een ex ethouder die aan een baantje geholpen moest worden, dus dir. van Kompaan) niet alleen van de bedrijfsvoering een puinhoop had gemaakt, maar ook samenwerkte met louche bedrijfjes.
Kortom; de ex-groenlinks wethouder Rita van Ling zit met een riant wachtgeld thuis en de slavenarbeid wordt uitbesteed aan een ander bedrijf.
25 MILJOEN EURO is er in 5 jaar tijd aan subsidie gegeven aan Kompaan. Ze zijn in ALMERE echt gek aan het worden. En de resultanten, zelfs met behulp van die louche bedrijfjes waren marginaal.
Tel uit je winst.
Noot: tik bij Youtube in "Kompaan Almere".
Bij reïntegratietrajecten is het goed om vijf vragen te stellen: 1. De vraag of een uitkeringsontvanger werkwillig is; 2. De vraag of de inhoud van werk voldoende aansluit bij de kenmerken van een uitkeringsontvanger om door hem geaccepteerd te moeten worden ; 3. De vraag of een reïntegratietraject zo is georganiseerd dat de deelnemers met een minimum aan respect worden behandeld; 4. De vraag of een reïntegeratietraject zo is georganiseerd dat het voldoende mensen aan werk helpt; 5. De vraag of diegenen die reïntegratietrajecten organiseren en uitvoeren dit op een integere manier doen.
Ad 1. In dit geval rijzen er op z'n minst ernstige twijfels over de werkwilligheid van de uitkeringsontvanger.
Ad 2. De vraag is welke informatie de uitkeringsontvanger in dit geval had gekregen over het soort werk waarop het reïntegratietraject was gericht, op het moment dat hij weigerde aan het traject mee te doen. Had hij goede gronden om te weigeren? Tegen beter weten aan een traject meedoen of iemand dwingen daaraan mee te doen terwijl men van te voren kan weten dat het gaat mislukken, is verspilling van overheidsgeld. Was er in dit geval een redelijke kans dat het traject wel zou slagen, uitgaande van de werkwilligheid van de uitkeringsontvanger?
De casus van de "schoffelweigeraar" (eind 2009/begin 2010 in BB) komt in de herinnering. Het criterium dat werk "passend" moet zijn, lijkt formeel al enige tijd te zijn losgelaten. In de praktijk maakt dit de weg vrij voor willekeur. Als een uitkeringsontvanger aardig wordt gevonden, doet men nog steeds moeite hem naar passend werk te begeleiden. Als hij niet aardig wordt gevonden, duwt men hem in een "schoffel-functie".
Het is niet redelijk om van iemand verwachten dat hij uit vrije wil niet-passend werk doet. Zulk werk doet iemand alleen uit nood, m.a.w. omdat hij ertoe wordt gedwongen door omstandigheden of door andere mensen. Door het criterium formeel in zijn geheel los te laten, is er in feite een formele keuze gemaakt om dwangarbeid aanvaardbaar te vinden.
Het viel te verwachten dat deze politieke keuze zou leiden tot toetsing door de rechter of dit ook een rechtmatige keuze is met het oog op mensenrechten.
Ad 3, 4 en 5. Het respect voor deelnemers aan een traject, de effectiviteit van zo'n traject en de integriteit van degenen die het organiseren, hangen in veel gevallen nauw met elkaar samen. Als er aan het één iets mankeert, is dat een signaal dat er misschien ook iets aan het ander mankeert. Daarnaast zijn er ook volstrekt goedbedoelde, maar ineffectieve trajecten als gevolg van de naïviteit van diegenen die het organiseren.
Maar inmiddels is de naïviteit in reïntegratieland aanzienlijk afgenomen. Het is een markt geworden waarin veel geld omgaat.
Alle reden dus om kritisch te kijken of sommige werklozen misschien worden geslachtofferd ten behoeve van de commerciële belangen van slimme zakenlieden die bijzonder prettige contacten onderhouden met ambtenaren en bestuurders die over reïntegratie gaan.
Inderdaad een interessant inkijkje in wat er zoal kan gebeuren in de "reïntegratie"-wereld.
Het zou nog interessanter worden als de ervaringen die werkzoekenden bij Kompaan en het uitzendbureau van Bruné opdeden, geïnventariseerd zouden worden. Waarschijnlijk gaat het vooral om minder mondige mensen die al genoeg op hun bordje hebben. Ze zouden op een vriendelijke, tactvolle manier door kritische, onafhankelijke onderzoekers moeten worden benaderd. Dat zou mogelijk een interesante casestudie opleveren over hoe het in de reïntegratie werkelijk toegaat.
Het gaat niet om werkzoekenden op zich. Het gaat om mensen die, door omstandigheden, aangewezen zijn op een bijstandsuitkering.
Die het niet lukte om na ontslag en einde ww. zelfstandig zich een inkomen konden verwerven.
Dat kunnen mensen zijn met lage, hoge opleiding, al of niet verslaafd zijn, etc.
In Almere was het strijk en zet dat Stichting Kompaan (een stichting van de gemeente Almere zelf) ze aan het werk zette in de plantsoenen, papier prikken en schoffelen.
Het was een van de bijstandgerechtigden die dat niet pikte en als eerste naar de rechter stapte omdat ze vond dat er geen maatwerk werd geboden met dat geschoffel en papier prikken.
Vervolgens, als je genoeg "gedresseerd" was om blindelings bevelen van de voorman op te volgen etc.,, was je rijp om tewerkgesteld te worden bij die bedrijfjes waar Kompaan contacten mee had.
Het geheel over Kompaan is aan de kaak gesteld door iemand van de SP in Almere.
Na de verontrustende uitkomst van het forensisch onderzoek is door politiek Almere alles in het werk gesteld om de wethouder Martine Visser uit de wind te houden en de zaak in de doofpot te stoppen.
Onlangs, zo hoorde ik, was er een bericht aan de raad van het college dat Scharff nog geen boekhouding heeft laten zien, maar dat de Raad van Toezicht van Kompaan zelf iemand in de arm had genomen om te bekijken of de rekeningen die Scharff stuurde wel door de beugel konden.
En wat denk je? Ja hoor dat konden ze.
Hoe dat bekeken is? Wie die onderzoeker was? Zelfs de SPéer die het voor elkaar kreeg dat Pricewaterhouse Cooper bij Kompaan binnenviel, de boel in beslag nam en onderzocht, weet het niet.
Dat blijkt uit een intervieuw dat hij een maand geleden gaf:
http://www.xs4all.nl/~twart/almere_htm/almere150610.htm
knippen plakken in je brower en dan kun je dat intervieuw horen.
Leuk citaat: "Ik heb nog nooit bij een doofpot gezeten en nu zit ik er zelf in. Het is daar behoorlijk donker".
Hoe je onafhankelijke onderzoeken zou kunnen houden met betrokken bijstandsgerechtigden die een boekje open zouden kunnen doen heb ik geen idee.
De SP in Almere heeft dat wel geprobeerd door mensen op te roepen hun verhaal te doen, maar vervolgens hoor je daar niks meer over.
http://almere.sp.nl/bericht/34983/090602-sp_doet_onderzoek_naar_verkwisting_gemeenschapsgeld_door_kompaan.html
Op 2 juni 2009 viel PwC bij Kompaan binnen. Het is nu ruim een jaar later, is de wethouder vertrokken, is er een nwe. wethouder, gaat eind dit jaar Kompaan ondergebracht worden bij de Tomingroep, zit de nww. wethouder in de raad van toezicht bij Tomin (zie geluid intervieuw), heeft men niet (advies van PwC) de boekhouding van Scharff boven water gekregen, stuurt men een oveelste nietszeggend briefje daarover aan de raad en pruttelt de doofpot nog een beetje na.
Vwb. jouw voorgestelde onderzoek over hoe de klanten van de soza het beleven, lijkt mij de enige mogelijkheid van de methode Walraf (Ali) en dan met een verborgen camera die een goed geinstrueerde klant van de soza die in handen van de reintegratiemafia valt, meedraagt en alles opneemt.
Want het verhaal van iemand die het voor de radio vertelde dat als zij zich ziek meldde er iemand van Kompaan op de stoep stond om samen met haar naar een dokter te gaan, is geen bewijs.
Wel dat Kompaan zelfs niet voor plantsoenwerkers (schoffelen en papier prikken) een toilet ter beschikking stelde. Ze moesten het maar in de bosjes doen, zowel de mannen als de vrouwen.
http://www.google.nl/#hl=nl&source=hp&q=toiletten+kompaan&aq=f&aqi=&aql=&oq=&gs_rfai=&gs_upl=3670%2C221%2C16%2C4%2C247%2C1352%2C11%2C1%2C4%3A1%2C1%2C1%2C1&fp=e5671aede4dfe60c
Kijk, dat is nog te behappen voor het gemiddelde raadslid en daar kun je ook mee scoren in de publiciteit.
http://www.almerevandaag.nl/nieuws/almere/article4726024.ece/Gemeente_moet_voor_toiletten_zorgen
Maar verder; druk druk druk, verkiezingen ballonnen uitdelen, posters plakken en die Kompaan gaat eind dit jaar toch naar de Tomingroep?
pruttel de pruttel de pruttel prrrrrrrut.
Enige gunstige uitzondering zijn die SP'ers.
Accepteert de Almeerse gemeenteraad werkelijk dat het college niet duidelijk maakt door wie en op welke manier de boekhouding van dat "reïntegratiebedrijf" is onderzocht, nadat het bedrijf had geweigerd de boekhouding aan een onafhankelijke onderzoeksbureau te geven? Dan is er maar één conclusie mogelijk: die raadsleden en dat college kunnen niet meer beschouwd worden als integer. "Democratie" moet in Almere tussen vette aanhalingstekens worden gezet.
Zou dat anders worden nu in Almere de PVV zo groot is geworden? Of gaat die straks ook meedoen met dergelijke spelletjes? We gaan het de komende jaren zien.
Trouwens ook bizar dat een Amsterdamse "vertrouwenscommissie" de Almeerse burgemeester Jorritsma ooit heeft voorgedragen als nieuwe burgemeester van Amsterdam. Wat voor prioriteiten heeft zo'n vertrouwenscommissie eigenlijk? Wie zaten er in die commissie? Het is volstrekt onverantwoord iemand als Jorritsma aan het hoofd te hebben van een grote stad met een mega-reïntegratie-problematiek. Gelukkig is ze het niet geworden.
De methode-Wallraff is vaker gevolgd. Bijvoorbeeld door Barbara Ehrenreich: een Amerikaanse wetenschapper die (undercover-)journalist werd. Ze schreef daar een boek over: Uit wikipedia:
"Nickel and Dimed: On (Not) Getting By in America" is a book written by Barbara Ehrenreich. Written from the perspective of the undercover journalist, it sets out to investigate the impact of the 1996 welfare reform on the "working poor" in the United States. In some ways it is similar to George Orwell's much earlier "Down and Out in Paris and London", German investigative reporter Günter Wallraff's "Ganz Unten" (The Lowest of the Low), and John Howard Griffin's "Black Like Me".
Het risico is dat de overheid voorwaarden schept voor malafide reïntegratiepraktijken op zo'n grote schaal, dat iedereen er moe en onverschillig van wordt, en men kwetsbare mensen in hun sop laat gaarkoken. Juist de zogeheten "fatsoenlijke" of "middenpartijen" lijken dit soort praktijken acceptabel te vinden. Wat moet je daar als burger nu mee?
Gék zijn we in dit land, stapelgek.
Uw topic is een beetje beperkt. Het is goed om de zaak van meer kanten te bekijken.
*********************
Waar het hier uiteindelijk, on topic, om gaat is de ronduit waanzinnige situatie dat iemand die in staat is om in het eigen levensonderhoud te voorzien, maar daar dus gewoon te lui voor is, ook nog eens op kosten van de belastingbetaler een rechtsprocedure aan kan gaan om feitelijk te kunnen eisen dat hij gewoon zijn uitkering moet kunnen ontvangen en verder met rust gelaten zou moeten worden.
Gék zijn we in dit land, stapelgek.*********************
Ik denk Boris dat je een beetje 'gestuurd' bent door het suggestieve plaatje bij het artikel. Daarmee is de toon al gezet.
De man zit al 18 jaar in de bijstand. Dat is natuurlijk niet voor niks. Hij heeft duidelijk moeite om zelf in zijn levensonderhoud, dmv betaald werk, te voorzien.
Blijkbaar hebben zijn begeleiders, de bijstandsmaatschappelijk werkers, het niet voor elkaar gekregen om hem de bijstand uit te helpen.
18 jaar bijstand!!!!!!!! Dan sta je heel ver af van de arbeidsmarkt hoor; dat moet duidelijk zijn.
De wet bijstand is veranderd in de Wet Werk en Bijstand.
Let op de volgorde.
Dat betekent dat werk voorgaat op een door de gemeente te verzorgen bijstandsuitkering.
De gemeenten dienen er voor te zorgen dat middels reintegratie-buro's de betrokkene een 'op maat' gesneden traject aangeboden krijgt, dat er op gericht is dat er uitzicht komt op betaald werk en de betrokkene dus geen bijstand meer nodig heeft.
En daar gaat het vaak mis. De Almeerse schoffelaarster kreeg gelijk van de rechter. Standaard iemand als start, aan het schoffelen zetten en papier prikken was volgens de rechter geen maatwerk.
Daarnaast is er de kans dat er misbruik gemaakt wordt, zoals in Almere, maar dat gebeurt in het hele land, van die mensen, die voor werkgevers aantrekkelijk zijn als goedkope arbeidskracht.
En al helemaal, zoals bij Kompaan in Almere, als daar lieden in dienst zijn, die ook nog eigen bedrijfjes hebben, waar ze, vanuit Kompaan die mensen te werk stellen.
Het topic is wel degelijk wat ik en anderen aan de orde stellen en niet jouw vermeende luiheid van de man.
Zoals in het artikel hierboven te lezen gaat het er om of je iemand mag dwingen onder het wettelijk vastgestelde minimumloon betaalde arbeid, productiewerk, te laten doen.
Werkgevers zijn er blij mee. Die krijgen in dat zgn. reintegratietraject zeer goedkope werknemers voor klussen als: post sorteren voor particuliere postbezorgers, chocolaatjes inpakken voor de lidl en meer van dat soort verheffende, "naar de arbeidsmarkt toeleidende werkzaamheden".
Maatwerk leveren is er niet bij.
Hoog of laag opgeleid, allemaal blijven ze vaak steken in dat simpele productiewerk
Neemt de werkgever ze niet in dienst na bepaalde tijd, keren ze weer terug bij het reintegratieburo (al of niet van de gemeente zelf) en worden ze, via via, tewerkgesteld in de spoelkeuken van een ziekenhuis, om maar wat te noemen.
In feite zijn de mensen in dienst van het gemeentelijk reintegratieburo. Dat was in ieder geval zo bij Kompaan in Almere.
Nu bepaalt de flexwet dat iemand na bepaalde tijd automatisch een arbeidscontract heeft.
Maar dat wil-de zo'n Stichting als Kompaan bijv. niet.
Dan doe je de handel (lees mensen) over naar een bevriend uitzendburootje, zoals de eerder genoemde Scharff uit Alpen a.d. Rijn.
Diens schoonvader weet er wel weg mee...etc.
Ze toucheren ook nog eens een leuk inleenvergoeding en hebben goedkope arbeidskrachten.
Scharff heeft ook te maken met de flexwet en geeft de mensen na bepaalde tijd geen werk meer.
Mensen kloppen weer aan voor bijstand, komen weer in de klauwen van bijv. Kompaan en zo voort.
PwC noemde dat in zijn rapport een draaideurconstructie.
Als je weigert wordt er gedreigd met het rapporteren aan de Soza, dat je niet meewerkt en dat het gevolgen zal hebben voor je bijstandsuitkering.
Weet die rechter veel. Er wordt wel degelijk psychische dwang uitgeoefend op die manier.
Dus bepaalt de rechter dat er geen sprake is van dwangarbeid. Simpel toch?
Het is schandalig dat de Nederlandse overheid, de wetgever, het zover heeft laten komen.
Mocht het Europese hof het prima vinden dat mensen onder het minimum loon gedwongen (!) worden (produktie-)arbeid te verrichten voor bedrijven is er volgens mij sprake van slavenarbeid.
Ik kan het echt niet anders zien, ook al zou het mogen van de wet, het hof.
Q schreef:*********Accepteert de Almeerse gemeenteraad werkelijk dat het college niet duidelijk maakt door wie en op welke manier de boekhouding van dat "reïntegratiebedrijf" is onderzocht, nadat het bedrijf had geweigerd de boekhouding aan een onafhankelijke onderzoeksbureau te geven? Dan is er maar één conclusie mogelijk: die raadsleden en dat college kunnen niet meer beschouwd worden als integer. "Democratie" moet in Almere tussen vette aanhalingstekens worden gezet.
Zou dat anders worden nu in Almere de PVV zo groot is geworden? Of gaat die straks ook meedoen met dergelijke spelletjes? We gaan het de komende jaren zien. **************
Of de Almeerse gemeenteraad het pikt dat niet de boekhouding zelf van Scharff boven tafel is gekomen en wie? en hoe? dan wel tot de conclusie is gekomen dat er "Halehluja niets aan de handa" is, is nog even afwachten.,
Zoals ik eerder scheef gaf die SP'er die alles aan het rollen bracht vorige maand een intervieuw aan de lokale radio.
Hij wil er verder werk van maken zoals je zelf kunt horen op:
http://www.xs4all.nl/~twart/almere_htm/almere150610.htm
Maarkeer de URL, kopieer hem en plak hem in de adresbalk van je browser.
Maar ja de dames en heren politiekers hebben nu reces van zo'n 8 weken (het maakt mij niks uit, ik merk er althans niks van) dus.....
pruttel de pruttel prrrrrrrt
Of de PVV in Almere....?
Ik zou het niet weten, heb ze er tot nu toe niet meer over gehoord.
In hun verkiezingspamflet schreven ze wel, onder het kopje Burger en Bestuur:
"Weg met de doofpotcultuur zoals bij de Stichting Kompaan".
zie:
http://www.pvvalmere.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=44&Itemid=2
Maar ja....afwachten maar tot na de vakantie van de dames en heren.
Intussen: pruttel de pruttel prrrrrrrrt
Ik ben benieuwd. Komt de afloop van het proces ook in BB?