Voorleggen, doorverwijzen, in de week zetten, terugkoppelen, overleggen, uitstellen en voor je het weet zit jouw ambtelijke pareltje alweer maanden in ‘de pijplijn’. Een door de wol geverfde gemeenteambtenaar is deze werkdynamiek gewend.
Na voor de zoveelste keer te hebben gelezen over Hollands Kroon als lichtend voorbeeld van ‘anders doen bij organisatieontwikkeling’ bedacht ik – er is toch zo veel meer onder de ‘anders doen zon’! En daarbij; wat voor Hollands Kroon werkt hoeft voor andere veranderbehoeftige organisaties helemaal niet te gaan vliegen. Begrijp me niet verkeerd. Ik draag mijn West Friese streekgenoten een warm hart toe en ik ben best onder de indruk van hun aanpak. Maar in overheidsland hebben we gewoonweg last van het best practice virus. Eén indrukwekkend verandervoorbeeld en elke zichzelf respecterende ambtenaar moet er toch op z’n minst per touringcarbus naar toe zijn gereden om ‘het wonder’ met eigen ogen te hebben aanschouwd.
Voor het eerst in acht jaar groeit het aantal gemeenteambtenaren weer: een stijging van 0,8 procent. Dit aldus de Personeelsmonitor 2016 van het A&O fonds Gemeenten. Recente cijfers ontbreken, maar ook bij het rijk zou er sprake zijn van een personeelsstijging. Reden voor De Telegraaf om in chocoladeletters te spreken van ‘ambtenaren die koppig stand houden’. Vooral de oudere ambtenaar moet het ontgelden, die zou maar niet van zijn plaats te krijgen zijn. Na zoveel mislukte pogingen van achtereenvolgende kabinetten om het mes te zetten in het ambtenarenkorps, moet het onder Rutte III dan maar gebeuren.
Het woord burger heeft in participatieland een nare bijsmaak gekregen. “De enige professional op het terrein van burgers, is de Burger King,” stelde Ferenc van Damme (provincie Overijssel) onlangs. 'Elimineer de burger, tenminste die term,' is zijn hartenkreet.
Gemeenten en lantaarnpalen. Die twee hebben wat met elkaar, zou je denken. Niet zelden worden ze in één adem genoemd. Deze week ook weer. Op bezoek bij vrienden, voor wier deur de straat aardig strak was opgeknapt, ging het een uur lang over lantaarnpalen en de gemeente. Boeiend? Reuze. Voor mij hadden we er nog wel een uur extra over mogen doorbomen.
Een Maastrichtse gemeenteambtenaar stuurt een vrouwelijke ondergeschikte Whatsapp-berichten met grof taalgebruik en een seksuele inhoud. Het college van B en W ontslaat hem, maar hij mag van de rechter nu toch blijven.
Stroomstoringen, oude computers, een beperkt 'belastingmoraal' en straffen als managmenttool voor de ambtenaren. De voormalige gemeentesecretaris van Heerhugowaard krijgt het in Fiji allemaal op zijn bordje nu hij directeur van een van de tropische eilanden is geworden. Vrijwel niets is er vergelijkbaar met zjin vorige werkplek. Hij schrijft met enige regelmaat over zijn belevenissen.
Medewerkers en leidinggevenden van het milieudepot in Zoetermeer namen op grote schaal afgedankte spullen mee naar huis. Niemand handelde integer. Waarom wordt alleen de depotbeheerder ontslagen?
Een gevangenismedewerkster onderhield een relatie met een gedetineerde. Maar ze bracht toch niemand in gevaar? Waarom dan toch oneervol ontslag?
Alles deed politievrouw Anja Kamperts* eraan naar een hogere salarisschaal te worden bevorderd. Ze had toch een relevante opleiding gedaan? En die collega dan?
Even genoeg naar uw scherm gestaard? Beluister vanaf nu de columns van de Mystery Burger als podcast!
