Advertentie
carrière / Nieuws

‘Ontambtelijking zet loyaliteit ambtenaar onder druk’

FNV-voorzitter Ton Heerts heeft twijfels of ambtenaren nog wel zo loyaal zullen zijn aan hun werkgever als zij verder worden "ontambtelijkt". Hij zei dat op het Congres 20 jaar CAOP.

20 maart 2015

De meeste ambtenaren zijn loyaal aan hun werkgever. De vraag is of dat zo blijft als de ontambtelijking doorzet. Die zorg uitte FNV-voorzitter Ton Heerts donderdag op het CAOP-congres in Den Haag.

Ambtenaar minder loyaal
De roep om minder overheid, minder ambtenaren en normalisering van de rechtspositie van ambtenaren wordt vaak gemakkelijk geuit, maar als die ontambtelijking inderdaad doorzet heeft dat gevolgen voor de loyaliteit van ambtenaren aan hun werkgever. FNV-voorzitter Ton Heerts wees op dit ongewenste effect in een discussie met VNG-directievoorzitter Jantine Kriens en emeritus hoogleraar journalistiek en NRC-columnist Marc Chavannes tijdens het Congres 20 jaar CAOP.


Niet blijven schelden op ambtenaren

‘De keukentafelambtenaar is een exponent van een nieuwe ontwikkeling. Maar ik denk ook dat ambtenaren op het ministerie van Justitie niet blij waren met het screenshot van het bonnetje van de overschrijving naar Cees H.’, aldus Heerts. ‘Ambtenaren willen openheid wel bevorderen, maar moeten ook in bescherming worden genomen. Er is een nuance. Je kunt niet blijven schelden op ambtenaren.’

Vloeibare samenleving
Vraagstuk van het congres was of we richting een vloeibare samenleving gaan en of en hoe de publieke sector daar veerkrachtig mee omgaat. Tijdgeestonderzoeker Farid Tabarki schetste op het congres een beeld van een smeltende piramide als metafoor van een publieke sector die door technische en sociale ontwikkelingen langzaam maar zeker aan het verdwijnen is. ‘Is het publieke domein niet de springplank voor individuen om in het vloeibare tijdperk een rol te gaan spelen?’, vroeg hij de aanwezigen.


Gemeenten kantelen al

Andere manieren van werken. Niet meer spreken over banen, maar over taken. Heerts is blij dat er nog structuren zijn. ‘Taaie structuren moeten niet synoniem zijn voor niet meer luisteren. Er is nu een gifcocktail gaande in combinatie met de decentralisaties. En het versplinterde politieke klimaat komt de bestuurbaarheid niet ten goede.’ Volgens Kriens is de kanteling van de piramide al gaande is in gemeenten. ‘Ambtenaren krijgen een andere werkinhoud, proberen meer te verbinden met de lokale omgeving.’


Spanning in loyaliteit ambtenaar

Het dilemma voor ambtenaren zit hem vooral in de democratische legitimiteit van de gekozen bestuurders. ‘Wat doe je met gemeenteraad als je burgers wilt ondersteunen? Met een wethouder die iets anders wil? Dat stuit op een enorme spanning. De publieke zaak gaat ook over mensen die geen initiatieven nemen. Voor gemeenteambtenaren is het een leuke uitdagende tijd, maar ze moeten ook omgaan met vraagstukken die te maken hebben met integriteit en de rol van het publiek bestuur. Een bestuurder kan in de weg staan. Dat zie je gebeuren. De gesprekken daarover moet je voeren.’


Overheid vermengt rol werkgever-werknemer

De nieuwe tijd vraagt om een nieuwe rol van de overheid als werkgever, is een van de stellingen: “Loslaten is het nieuwe binden.” Kriens vindt loslaten een paradox. ‘Je moet loslaten en vasthouden.’ Volgens Heerts vermengt de overheid dan de rol van werkgever en werknemer. ‘Zouden zij zichzelf 5 jaar op de nullijn zetten? We moeten die vrijheid/blijheid nuanceren en met de voeten op grond blijven staan. Er is een vorm solidariteit en collectiviteit nodig om samen op te trekken. Dan ben ik maar ouderwets. Waarom moeten ambtenaren van alles voor zichzelf verzinnen en draait de raad dat weer terug? Het is fundamenteel fout denken als straks bijna alle ambtenaren “de markt” opgaan.’


Gelijk hebben en krijgen

Als ambtenaar ben je aan de ene kant continuïteit, maar bestuurders moeten ook hun eigen keuzes maken, besluit Kriens. ‘Je bent dienstbaar aan de samenleving en aan de publieke zaak. Ik maakte in 2002 de regime change mee in Rotterdam met de entree van Leefbaar. Er waren flinke discussies over de eigen ambtelijke verantwoordelijkheid. Een conclusie: een ambtenaar moet gelijk hebben, maar een bestuurder moet gelijk krijgen.’

Reacties: 14

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

F. Hakstro / Beleidsmedewerker
Het is stuitend om te zien hoe veel ambtenaren geen eigen mening meer durven geven. Of misschien moet ik anders zeggen: hoe veel mensen. Het is een menselijke eigenschap om mee te gaan met de massa en met de meerdere. Helaas moet geconstateerd worden dat degenen die wel hun mening geven, vaak niet degenen zijn wiens loopbaan voorspoedig verloopt. Over het algemeen zijn juist dat de beste ambtenaren. Het normaliseren van de rechtspositie zal voor deze ambtenaren niet gunstig zijn. Het gaat erom dat checks en balances in stand blijven. Een samenleving kan corrumperen of anderszins ontsporen als deze niet meer aanwezig zijn. Waar bliiven straks de "roependen in de woestijn" en andere gedreven personen die het dienen van de samenleving voorop stellen? Er groeit een generatie op die is opgegroeid als "prinsjes en prinsesjes". Wie zullen deze nieuwe ambtenaren straks dienen?
doeterniettoe / -
Er staat een hoop in het artikel, zoals 'kantelen van gemeentes', 'loslaten en vasthouden' en nog veel meer.

Vraag is: waarom zou je dat willen? Omdat het beter is? Of omdat iemand of een groep er van overtuigd is dat het beter is, zonder de gevolgen of überhaupt de bestaande situatie te kennen?

Want dat zou niet de eerste keer zijn. Sterker: dat is continue aan de gang: een "discussie" voeren over anderen die daar niet aan meedoen, vooral op basis van non-argumenten, verwachtingen en dromen. Populisme.

Of de samenleving nu wel of niet verandert, een overheid blijft nodig. En die overheid heeft personeel nodig, en je wil kwalitatief goed personeel, met hart voor de zaak. Net als een gewoon bedrijf. Maar in deze "discussie" willen we daar niet voor betalen, want het zijn maar ambtenaren. Of "die loyaliteit komt er vanzelf, want ze mogen werken voor de overheid"...

Non-argumenten, geneuzel en dodelijk voor de kwaliteit van het werk.
Paul / projectleider
Toevallig gister een discussie gehad over het verschil tussen een consultant en een ambtenaar. Maar als ik dit lees bestaat over een paar jaar dit verschil niet meer.
criticus
Is de stelling dat de meeste ambtenaren loyaal zijn aan hun werkgever wel waar?.

Volgens mij zijn veel ambtenaren loyaal aan de publieke zaak, maar betekent dit dat zij dus loyaal zijn aan hun werkgever?

Ik betwijfel dat....
Criticus - NL
Eens met Logica,

Ik werk vanuit mijn kennis en kunde, die ik op integere wijze probeer in te zetten. Daarmee ben ik loyaal aan de gemeente waar ik voor werk. Dat is iets heel anders dan loyaal aan mijn leidinggevenden of gemeentebestuur.
henk
@P : er is een behoorlijk verschil tussen een (externe) consultant en een ambtenaar.

Consultant ambtenaar

per uur85 euro 25 euro

parkeerkaart op de fiets

leaseauto fiets

kan weer weg zit vast

geen verantwoording verantwoordelijk

vrijblijvend

Sunshine / Ambtenaar
De eerste zin van het artikel is bijzonder vreemd.

Of de ambtenaar loyaal blijft aan zijn werkgever.



Het antwoord hierop is sterk afhankelijk wie bedoelt wordt met werkgever.

Ik ben ruim 20 jaar gemeenteambtenaar en mijn werkgever(s) zijn de bewoners van de gemeente.



Met alle bureaucratie waar wij mee te maken hebben, denk ik dat dat nogal eens wordt vergeten.

Het lijkt er vaak op dat regeltjes volgen nog vaak belangrijker is dan dat doen waar de inwoners van de gemeente om vragen en behoefte aan hebben.

En ja, er is een kanteling aan de gang maar het mag wat mij, en veel collega's met mij, betreft, veel sneller gaan.
Cora Capel / beleidsadviseur
Lees het boek 'Dit kan niet waar zijn' van Joris Luyendijk.

De gevolgen van het gebrek aan bestaanszekerheid door het ontbreken van fatsoenlijk ontslagrecht voor bankmedewerkers zijn desastreus voor het lange termijndenken. Als de rechtsbescherming voor de overheidsmedewerkers sterk verminderd, gaat het overheidsapparaat dezelfde kant op.

Dit kan zo maar ook
ellis / beleidsadviseur A
Bij alles wat ik doe en opschrijf handel ik naar eer en geweten voor de PUBLIEKE zaak. Daar waar de waan van de dag regeert (politiek) probeer ik zo goed en zo kwaad het kan te handelen volgens de wet-, regelgeving en het beleid dat door het college is vastgesteld (maar dat ze graag daar waar het uitkomt willen vergeten). Het management bestaat uit semi-politieke bestuurders die met soundbites en populistische maatregelen met de politiek proberen mee te waaien. Van deze mensen moet de samenleving het niet hebben maar wel van die ambtenaar die er met zijn schaal 10 nog het beste probeert van te maken en ondanks slechte CAO's en belabberde afkalvende rechtsbeschermingsmaatregelen.

Ik voorzie de grootst mogelijke problemen met de consultants (= ambtenaren nieuwe stijl). Het algemene, publieke belang is opgegeven voor de waan van de dag en de enige continue factor is nu ook nog om zeep geholpen.

Het is onmogelijk om zuiver ambtelijk te adviseren zonder ooit sommige bestuurders tegen je in het harnas te jagen. Het is triest om te constateren dat je in het vervolg maar nalaat om iemand tegen de haren in te strijken omdat er vervolgens een triest leeg bestaan wacht als 'klokkenluider', mocht er dan überhaupt iemand zijn die de bel hoort luiden.

Frits / beleidsmedewerker
Zoals een wethouder tegen mij zei: jullie (ambtenaren) dienen het algemene belang, wij het politieke belang. Ik denk dat hij in algemene zin gelijk heeft. Wie de ambtelijke status gelijk wil schakelen met het bedrijfsleven en dus ambtenaren veel meer als politieke werknemers ziet, riskeert dat het algemene belang dat de overheid hoort te dienen, steeds meer uit het oog verloren wordt.
Frank
De kritiek die er op ambtenaren is, is onterecht. Het is eerder de organisatiecultuur waar ambtenaren in moeten werken. Ik heb de kanteling bij KPN meegemaakt en het duurde zeker 10 jaar voordat lokale krijgsheren (ambtenaren die zich hadden ingegraven op een positie) waren ontwapend. Krijgsheren waar veel zowel de politici als collega's hinder van hadden.
Jos Smolders / consultant voor de overheid
Als dit stuk het event goed weerspiegelt moet iedereen met een tollend hoofd naar buiten zijn gegaan. En gezien de reacties hieronder hebben de lezers hetzelfde ervaring gehad.Ontambtelijking,... vloeibare samenleving.... Loslaten is het nieuwe binden.... zullen we lachen, of huilen?
Hilde van Heusen - Smulders / Managementondersteuner Communicatie
Een kort verhaaltje over de moeder en het huishouden (oftewel; de overheid en haar taken). Vader en de kinderen nemen deze als vanzelfsprekend. Moeder zorgde dat binnen het beschikbare budget (loon van de vader) keurig werd ingezet om alle taken vlot te laten verlopen. Tot het moment dat moeder het "vanzelfsprekende" ("huishouden is geen werk" of "overheid-ambtenaren werken niet") en het "geklaag" zat was en meeging in de rijzende ster; "marktwerking". Moeder zorgde nog steeds dat alles vlot verliep, echter het eten werd voortaan besteld, nog steeds lagen de kleren keurig netjes in de kast, echter nu door een service gewassen en gestreken. Voor ieder advies dat ze gaf, iedere autorit en iedere herinnering (diensten) diende men een bedrag in een potje te doen zodat deze weer ingezet kon worden om de kosten die deze uitbesteding met zich meebracht te financieren. Het duurde niet lang of de eigen bijdrage voor diensten werd verhoogd. De vraag was nu of de eigen bijdrage per dienst verhoogd moesten worden; immers een faillissement dreigde of terug naar waardering voor het moederschap... In het gezin werd de moeder voortaan iedere week gewaardeerd met bloemen en waardering over haar werk! Bloemen is wellicht teveel gevraagd...
Ab / beleidsmedewerker
In mijn gemeente bepaalt de wethouder de loopbaan van vele ambtenaren. Ik zie het als mijn taak om het gemeentebestuur naar eer en geweten te adviseren. Als het gemeentebestuur dan anders handelt, prima. Echter, de situatie doet zich voor dat dit ten koste gaat van mijn loopbaan. de loopbaan van mijn afdelingshoofd is.nog afhankelijker van het gemeentebestuur. Hij kan om zichzelf te beschermen niet altijd achter mij staan en is geneigd om mij "de schuld" te geven. Ik ben dolblij met de bescherming die er nu nog is ten opzichte van de private sector. Als het ambtenarenrecht wijzigt, dan bedenk ik mij wel drie keer voor ik iets adviseer wat de bestuurders niet zint. Ik zal dan eerder geneigd zijn om mijn broodheer te dienen in plaats van de burger. Voor een ambtelijke loopbaan zou ik, als ik jonger was, niet snel meer kiezen.
Advertentie