Advertentie
carrière / Nieuws

Meer vertrouwenspersonen bij gemeente Rotterdam

Sinds deze maand heeft de gemeente Rotterdam 28 vertrouwenspersonen. Dat zijn er vier meer dan daarvoor. Dat schrijft wethouder Arjan van Gils aan raadslid Natasha Mohamed-Hoesein (DENK) in antwoord op vragen over het Rotterdamse beleid op ongewenst seksueel gedrag op de werkvloer.

15 augustus 2020
vertrouwen.jpg

Sinds deze maand heeft de gemeente Rotterdam 28 vertrouwenspersonen. Dat zijn er vier meer dan daarvoor. Dat schrijft wethouder Arjan van Gils aan raadslid Natasha Mohamed-Hoesein (DENK) in antwoord op vragen over het Rotterdamse beleid op ongewenst seksueel gedrag op de werkvloer.

Zerotolerancebeleid
Die vragen kwamen op, nadat het ministerie van Binnenlandse Zaken eerder dit jaar de resultaten bekendmaakte van een onderzoek naar ongewenste omgangsvormen in de publieke sector. Daaruit bleek dat 1 op de 7 vrouwelijke ambtenaren onder de 35 jaar vorig jaar ongewenst seksueel gedrag op de werkvloer heeft ervaren. Staatssecretaris Raymond Knops zag in die resultaten het belang in van een zerotolerancebeleid.

Leidinggevende heeft voorbeeldrol
Op de vraag in hoeverre zulk beleid bij de gemeente Rotterdam van toepassing is, antwoordt Van Gils dat de organisatie er alles aan doet voor een open, veilige werkomgeving voor haar medewerkers en het huidige beleid grensoverschrijdend gedrag binnen de werkomgeving zoveel mogelijk probeert te voorkomen. Leidinggevenden krijgen trainingen aangeboden hoe om te gaan met deze onderwerpen en hoe te zorgen voor een veilige werkomgeving. ‘Van leidinggevenden wordt verwacht dat zij een voorbeeldrol vervullen voor hun medewerkers en zij aandacht hebben voor de omgangsvormen op hun afdeling.’

333 incidenten
In 2019 zijn bij de gemeente Rotterdam in totaal 333 incidenten gemeld tussen ambtenaren en burgers, onderverdeeld in diverse rubrieken. 106 zijn er geregistreerd als ‘bedreigingen' en 25 als ‘verbale agressie’. Intimidatie en discriminatie worden niet apart geregistreerd. Het aantal meldingen van seksuele intimidatie wordt geanonimiseerd bijgehouden. Dit zijn alleen meldingen van medewerkers die langs zijn geweest bij een van de 24 vertrouwenspersonen die verdeeld zijn over alle clusters. ‘Vanaf 1 augustus wordt de pool van vertrouwenspersonen uitgebreid naar 28’, schrijft Van Gils zonder daarvoor een specifieke reden te noemen. Navraag leert dat dit enkel te maken heeft met de verdeelsleutel over de clusters. Met de nieuwe verdeelsleutel is 28 vertrouwenspersonen getalsmatig gunstiger.

Melder heeft regie
De vertrouwenspersonen registreren ook per cluster klachten van medewerkers over ongewenste omgangsvormen. Verder moeten de vertrouwenspersonen minimaal drie keer per jaar deelnemen aan intervisie en aan een jaarlijkse professionaliseringsdag. Op die manier wordt voldaan aan de eisen van de Landelijke Vereniging voor Vertrouwenspersonen. De te nemen maatregelen na een melding zijn afhankelijk van wat de melder wil. ‘De melder heeft de regie, tenzij sprake is van een delict waar aangifte van gedaan zou moeten worden. Het kan dus voorkomen dat de melder alleen een luisterend oor wil.’

Protocol Veilige Publieke Dienstverlening
Sinds 2007 hanteert de gemeente Rotterdam het protocol ongewenste omgangsvormen. Momenteel implementeert de organisatie het vorig jaar vastgestelde protocol Veilige Publieke Dienstverlening. Medewerkers worden gestimuleerd meldingen te doen en krijgen vervolgens goede juridische en, indien nodig psychosociale nazorg. Het protocol is volgens Van Gils volledig op de maatregelen van VPT (Veilige Publieke Taak) gebaseerd waarover de staatssecretaris in zijn brief aan de Tweede Kamer spreekt. ‘Ook bestaat uiteraard het netwerk en de samenwerking die de gemeente heeft met onder andere de politie, Openbaar Ministerie en de Veiligheidsregio om zo met elkaar goede uitvoering te kunnen geven aan diezelfde VPT-maatregelen.’

Reacties: 1

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Keijzer
Als men per werklocatie een of meer mensen aanstelt om kleine confrontaties te blussen, indien afdelingshoofd dit negeert of slecht aanpakt, oké.

Er is denk ik meer nodig buiten de organisatie/bedrijf om.



Volgens mij moet alles wat binnen overheid, of in instellingen gebeurt aan ongewenste verwerpelijke praktijken, gemeld en behandeld worden bij een totaal onafhankelijk orgaan daarbuiten. De factuur legt men dan bij betreffende werkgever en uiteraard tegen de kostprijs en geen winstoogmerken. Is er een valse aangifte gedaan, zal de betreffende persoon, afhankelijk van omstandigheden, een deel, of geheel moeten betalen.



Dit kun je landelijk ook uitrollen. Dan vallen veelplegers op en kunnen die op een zwarte lijst gezet worden als je zo ver wilt gaan en daar een check gedaan worden, voordat iemand aangesteld wordt.



Bij lastige welles/nietes situaties, waar geen getuigen bij zijn, kun je dit als melding registreren en gaat het opvallen als dezelfde naam meer voor komt. Bij evidente valse aangiftes, ook die op een zwarte lijst.



Per jaar de "oogst" openbaar maken m.b.t. aard van behandelde zaken en meldingen en waar.
Advertentie