Geen 'gastspionnen' meer in Heerlen

De gemeente Heerlen gaat voortaan niet meer klakkeloos akkoord met een verzoek van een bevriende, 'betrouwbare' overheidspartner om een integriteitsbureau onderzoek te laten doen in de eigen gemeente. Een zogenoemde ‘gastspion’ die e-mailonderzoek doet op het stadhuis is daarmee uit den boze.

Uit het zicht
Dat liet de Heerlense burgemeester Emile Roemer de raad vorige week weten naar aanleiding van de gebeurtenissen rond de Maastrichtse e-mailaffaire. De Maastrichtse gemeentesecretaris Piet Buijtels deed begin september aan verzoek aan de Heerlense waarnemend gemeentesecretaris om vanwege het e-mailonderzoek aldaar een medewerker van recherchebureau Hoffmann een fysieke werkplek te geven om ook de mails van enkele Heerlense ambtenaren te kunnen doorlichten. Deze ‘gastspion’ moest het liefst ‘een beetje achteraf, uit het zicht’ komen te zitten. De Heerlense gemeentesecretaris voldeed blind aan dit verzoek.

College direct geïnformeerd

‘We hebben het zo geregeld dat dit feitelijk niet meer kan gebeuren’, reageerde Roemer op eerder gestelde vragen hierover van SP en GroenLinks. ‘We kijken kritisch naar de regels en procedures en hebben direct het besluit genomen dat bij een verzoek van een integriteitsvraag, wat trouwens bijna nooit voorkomt, gelukkig, de portefeuillehouder of het college direct wordt geïnformeerd.’ Er zouden ook al een aantal documenten in de maak zijn die nu worden aangevuld op basis van de laatst opgedane ervaringen. Dit leggen we ter advies aan de OR voor, waarna het wordt vastgesteld door B&W.’

Betrouwbare overheidspartner
Destijds was in Heerlen (en daarbuiten) nog niets bekend over de aard en omvang van het onderzoek naar het mogelijk lekken door ambtenaren van vertrouwelijke (concept)notulen van een vergadering van het bestuur van het Shared Service Center Zuid-Limburg (SSC-ZL). ‘De gemeentesecretaris achtte de gemeente Maastricht een betrouwbare overheidspartner en nadat die ook had bevestigd volgens het integriteitsprotocol te werken is het verzoek gehonoreerd.’ Achteraf gezien was het verstandig geweest vragen te stellen over het onderzoek, maar dat is volgens Roemer ‘de koe in de kont kijken’.

Excuses aangeboden
Uiteindelijk zijn mailboxen van vier Heerlense ambtenaren op steekwoorden onderzocht, waarna één persoon nader is bestudeerd. Roemer stelt dat zodra er meer bekend en openbaar werd gemaakt over het onderzoek alle betrokken medewerkers, de ondernemingsraad en het georganiseerd overleg van vakbonden is geïnformeerd en het college ook excuses heeft aangeboden voor de gang van zaken. ‘We hebben de zaak nu dichtgetimmerd, het college wordt te allen tijde geïnformeerd en we werken pas mee als we weten waarover het gaat. Daarmee kan het dus niet meer gebeuren.’