Advertentie
sociaal / Nieuws

Wijkteams zijn ‘boeggolf’ aan het wegwerken

De toenemende Wmo-kosten worden niet zonder meer door de - samenstelling van - wijkteams veroorzaakt. ‘De wijkteams hebben een bredere kijk dan alleen de Wmo en mogelijk zijn ze een boeggolf aan het wegwerken van problemen die voorheen niet zichtbaar waren’, stelt Divosa-voorzitter Erik Dannenberg.

18 januari 2019

Het is te kort door de bocht om te concluderen dat wijkteams zorgen voor hogere Wmo-kosten. ‘Daarvoor is de complexiteit van het vraagstuk te groot’, stelt Divosa-voorzitter Erik Dannenberg. ‘De wijkteams hebben een bredere kijk dan alleen de Wmo en mogelijk zijn ze een boeggolf aan het wegwerken van problemen die voorheen niet zichtbaar waren.’

Stijging

Dannenberg reageert daarmee op het vrijdag gepubliceerd onderzoek van het Centraal Planbureau (CPB) naar de Wmo-kosten van wijkteams. Belangrijkste conclusie van het onderzoek ‘De wijkteambenadering nader bekeken’ is dat de inzet van wijkteams in de jaren 2015-2017 heeft geleid tot een stijging van veertien procent van het aantal mensen met een Wmo-maatwerkvoorziening. Vooral gemeenten waar (ook) zorgaanbieders in het wijkteam zitten, zien zich geconfronteerd met hogere kosten die met deze maatwerkvoorzieningen gepaard gaan.

Vroegtijdig

Dat hoeft helemaal niet verkeerd te zijn, stelt Dannenberg. ‘We willen er juist eerder bij zijn. Uit het stijgende aantal doorverwijzingen zou je kunnen afleiden dat sommige wijkteams precies dat doen waar ze voor in het leven geroepen zijn.’ Daarnaast kan vroegtijdige hulp op termijn leiden tot kostenbesparing, aldus Dannenberg. Problemen worden eerder aangepakt, waardoor (duurdere) tweedelijnszorg kan worden voorkomen.

Bredere blik

Bovendien komen gemeenten, nu ze de wijken induiken, van alles tegen. De wijkteammedewerkers kijken daarbij ook breder dan alleen naar de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). ‘Niet de wet staat centraal, maar de hulpvraag.’ De toename van het aantal maatwerkvoorzieningen kan daarnaast ook worden veroorzaakt door de hoge toegangsdrempel voor de Wet langdurige zorg (Wlz), stelt Dannenberg. Mensen doen daardoor langer een beroep op gemeenten en hebben zwaardere problemen.

Tijd

Het CPB-onderzoek is waardevol als spiegel en is nadere bestudering waard, benadrukt Dannenberg. Er moeten echter niet te snel afsluitende conclusies uit worden getrokken. Daar is een paar jaar voor nodig. ‘Het onderzoek is een foto in een snel bewegende film van veranderingen.’ Gemeenten, en hun wijkteams, moeten in de ogen van Dannenberg de tijd krijgen om de grote stelselwijziging goed ‘in te regelen’.

Reacties: 4

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Hoekstra / Ambtenaar
Volgens het artikel geeft Dannenberg twee reacties die onderling niet te verenigen zijn. Eerst stelt Dannenberg dat het te kort door bocht is. Vervolgens stelt hij dat de hogere kosten helemaal niet verkeerd hoeven te zijn. Wat is het? Te kort door te bocht of niet verkeerd? Het CPB heeft tamelijk simpel aangetoond dat gemeenten met wijkteams hogere kosten voor de WMO hebben dan gemeenten zonder wijkteams en dat dus de verwachting dat wijkteams voor lagere kosten zouden zorgen niet uitgekomen is in de afgelopen jaren. Dat is niks niet complex of te kort door bocht; het is gewoon zo. De conclusie ligt dan voor de hand: als je kosten wil besparen moet je wijkteams afschaffen. Dat je dan ook minder WMO-nood lenigt zou best eens kunnen. Het komt uit de lengte of de breedte.
alex soplantila / burger
Door zo intensief te werk te gaan als wijkteam, gefocust op de wijk, waar ook verborgen zorgen en problemen zich bevinden, kan het niet anders zijn dat je deze boven water krijgt. Het wil ook zeggen dat voorgaande methodieken en werkwijzen minder effectief waren. Maar ook minder kostenverslindend. Om nog meer te willen besparen wordt nu bedacht om doorverwijzingen naar duurdere zorg en hulp te voorkomen: terugbrengen naar goedkopere hulp (via informele vrijwilligersorganisaties) en meer aan preventie doen. Dit laatste is tegelijk ook de zwakste plek in dit nieuwe zorgstelsel: effectieve preventie heeft nog nooit voldoende aandacht gekregen. Zeker als er alleen gekeken wordt naar bezuinigingsmogelijkheden.
Leva
Wie of wat moeten wij nog geloven? Kan best dat het duurder is, anderszijds is de zorg ook enorm verschraald. Die verschraling zorgt weer dat het beroep op zorg op termijn weer zwaarder wordt. Ikzelf ervaar wijkteams als ongewenst. Er is geen privacy, je moet je vraag stellen in het buurthuis waar ook gekaart en gekiend wordt. Alleen je dossier, je gegevens zijn bekend en voor de verdere rest zie je steeds maar nieuwe gezichten aan wieje alles wee opnieuw moet uitleggen. Begrijp nou eindelijk dat die hele decentralisatie een grote mislukking is!
Kamal Ramkalup / Woordvoerder zwakkeren
De reacties tenderen naar ineffectiviteit van wijkteams. Deels waar. In wijken functioneren sinds mensenheugenis welzijnswerkers die de haarvaten van de wijk horen te kennen. Wijkteams moeten actief en integraal aansluiten bij het bestaand welzijnswerk, of actief scholen van welzijnswerk. Werkt het para- medisch personeel rondom de wijk ook mee. Of werkt een ieder voor zich? En de kwetsbare bewoner door de bomen het bos ziet? Er is een zorghype ontstaan met alle toeters en bellen van dien. Ik ken genoeg kwetsbare wijken waar de wijkzorgteam totaal onzichtbaar zijn/ geen poot aan de grond krijgen. En (witte) rijke wijken waar men alle kwetsbare ouderen kennen. Dus een disbalans in kosten! Wat wijkzorgteams op papier zetten over hun resultaten wordt door de subsidie verstrekker nauwelijks gecontroleerd op effectiviteit. En zo worden kosten opgedreven ten koste van de zgn kwetbare zorgbehoeftigen.
Advertentie