Advertentie
sociaal / Nieuws

Verontwaardigde reacties op afwijzen traplift 90-jarige

De beslissing van de gemeente Alphen aan den Rijn om een negentigjarige man geen traplift te geven, zorgt voor veel verontwaardigde reacties. De man ontving de afwijzing 'omdat hij eerder had kunnen voorzien dat traplopen moeilijk zou worden’.

01 mei 2015

Verre van ideaal
Bij seniorenorganisatie Unie KBO, die de geanonimiseerde afwijzingsbrief op Twitter zette, zijn al honderden boze reacties binnengekomen. 'Mensen hebben ook hun hulp of geld aangeboden om deze meneer aan een traplift te helpen’, aldus een woordvoerder. De gemeente Alphen aan den Rijn laat in een reactie weten dat 'in het geval van deze meneer de situatie in zijn huidige woning, ook mét traplift en eerdere verstrekkingen die zijn gedaan, inmiddels verre van ideaal is'. Daarover zijn inmiddels volgens de gemeente meerdere gesprekken gevoerd.


Bezwaar

'Wij zullen opnieuw met meneer hierover in gesprek gaan.‎ Omwille van de privacy van meneer gaan we hier verder niet inhoudelijk op in.' De Unie KBO laat weten dat de negentigjarige man bezwaar heeft ingediend tegen de afwijzing. Sinds dit jaar bepaalt de gemeente wat voor voorzieningen mensen krijgen die hulp nodig hebben. Dit valt onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Het beleid is erop gericht dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig thuis kunnen blijven wonen. (ANP)

Reacties: 27

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

henk
Iedereen kan voorzien dat hij of zij een keer slechter gaat lopen
August Biels / gewezen ambtenaar
Beste Henk,



Ben je zo dom en bot geboren, of heb je er een speciale cursus voor gedaan?
JanB / burger
Tja, opname in een verpleeghuis is voordeliger voor de gemeente. Dat dit juist enorm veel kosten en leed met zich meebrengt is niet haar probleem.
Ellen
Laat de gemeente hem een tweedehands traplift geven. Voor een traplift die 8000 eu kostte krijg je na een half jaar nog geen 500 eu terug, dus de gemeente zou een hele voordelige deal moeten kunnen doen met dit soort aanvragen. Veel trappen zijn standaard in een straat of wijk, dus over een groter geheel zijn die dingen best te hergebruiken en het breekt het monopolie van de huidige leveranciers. De markt voor trapliften is er nou net eentje waar grote spelers als gemeenten veel beter voor marktwerking kunnen zorgen dan individuele consumenten.
de Goot
Kan de gemeente niet helemaal ongelijk geven. Deze oudere laat alles op zijn beloop en verwacht dat de gemeente wel financieel en organisatorisch te hulp schiet om hem aan de gewenste voorzieningen te helpen. Nooit geleerd zelf verantwoordelijkhetd te nemen , typisch voor zijn generatie.
Arnold / gemeentemabtenaar
Ik snap de gemeente ook wel. Deze man kiest ervoor daar te blijven wonen. Hij had ook kunnen anticiperen op het feit dat hij oud wordt en alles wat minder makkelijk gaat. Hij had bijvoorbeeld gelijksvloers kunnen gaan wonen. Gelijk de gemeente veroordelen vind ik erg makkelijk. Inderdaad, je hebt ook een eigen verantwoordelijkheid. Als je die niet neemt moet je niet gelijk je hand ophouden bij de gemeente (belastinggeld van iedereen).
S.K.Satter / beleidsadviseur
Ik kan begrip opbrengen voor de gemeente. Toen ik bij een 'keukentafelgesprek' aanwezig was, was de eerste vraag van de ambtenaar of de bewoners hadden overwogen naar een kleiner huis waar de voorzieningen gelijkvloers waren te verhuizen (op nog geen 100 meter afstand van de huidige woning). Maar ja, als je al bijna 40 jaar in deze eensgezinswoning woont in een buurt waar je je thuis voelt en er naar je wordt omgezien, kan ik me voorstellen dat je niet positief op zo'n vraag reageert. Maar hat mag wel tot nadenken zetten. Want als er een goed alternatief is, waarom zou je dat dan niet benutten?
Gerard Heetman / raadslid
Regeringsbeleid is mensen zo lang mogelijk thuis te laten wonen. Dit om de kosten van de zorg terug te brengen. Dit voorbeeld en het eerdere bericht waarin stond dat gemeenten mensen eerder verwijzen naar een verzorgingshuis in plaats van het stapelen van zorg aan huis, lijken daar haaks op te staan.

De meest schokkende passage uit de beschikking die namens de gemeente is afgegeven was gemarkeerd. Ik hoop dat er een vriendelijker tekst aan vooraf ging in de vorm van bijv. 'Zoals met u is besproken ....', maar betwijfel dat wel.

Gemeenten zitten nog in een beginfase van de decentralisaties, maar het lijkt er op dat geld centraal staat en niet de client. Daar moet de gemeenteraad wel sturend in zijn. Dat is ook de taak van de gemeenteraad en niet van het college of de uitvoeringsorganisatie.
faber
De reactie van @August Biels is ook wel redelijk goed van toepassing op de bijdrage van @van der Goot. Er van uitgaande tenminste dat van der Goot serieus meent dat iemand van 90 jaar, geboren dus in de twintiger jaren van de vorige eeuw nooit geleerd heeft zijn verantwoordelijkheid te nemen. Ik bedoel maar: crisisjaren meegemaakt, 5 oorlogsjaren, 20 jaar wederopbouw. Nee, dan heb je niet geleerd om je verantwoordelijkheid te nemen.
faber
De veronderstelde voorzienbaarheid van lichamelijke gebreken als reden om een voorziening ter compensatie daarvan niet te verstrekken. Als dat de beleidslijn wordt dan kunnen we maar beter de hele ouderenzorg die met publieke middelen wordt gefinancierd afschaffen. Volgens die gedachtegang geldt immers: ouderdom is voorspelbaar, kwalen die door ouderdom ontstaan dus ook en dus ben je zelf verantwoordelijk voor het opvangen van de kosten daarvan. Dit soort hink-stap-sprong redenering bij beleidsambtenaren geeft in ieder geval aan dat gebrek aan onderwijskwaliteit de voorloper is van allerleid andere vormen van kwaliteitsverlies.
Rob / controller
Ik neem aan dat de gemeenteambtenaar inmiddels ook op zoek is naar een gelijkvloerse woning? Want het moment gaat komen, dat staat vast.
H. van Isselmuden / ex raadslid
Uit Den Haag hoor je niets anders dat je zo lang mogelijk thuis moet lijven wonen en dan krijg je te horen dat je naar een ander huis moet omdat je wist dat het straks allemaal moeilijker gaat en wie gaat de verhuizing e.d dan betalen
Bas / logicus
Alhoewel de rededering van de overheid schandalig is en de behandeling van onze ouderen te wensen overlaat moeten we ons wel realiseren dat ook het stemgedrag van onze ouderen ( veel stemden fier generaties lang op de PvdA) debet is aan het huidig financieringstekort. Boontje komt om z’n loontje. Jarenlang (1970 – 2015)mooi weer spelen met de overschotjes. Overschotten die niet besteed hadden mogen worden aan bodemloze putten zoals ontwikkelingshulp of het multicultureel Utopia.



Daarnaast wijkt de redenering van de ambtenaar twee kanten op want de overheid had evengoed kunnen weten dat de vraag naar hulpmiddelen voor ouderen na 2010 enorm zou toenemen vanwege de babyboomers. Waarom heeft de overheid geen reservering gemaakt? Tja, hierboven staat het antwoord.



Wie een put dempt voor een ander krijgt zelf rugklachten.

M.J. Kappers / kiezer
Dus er zijn eerder aanpassingen geweest en de traplift "doet de deur dicht". Wat is dan eigenlijk die ideale situatie? Wat is de bestedingslimiet van het verstrekkingenpakket?

Je kan wel op alles en iedereen foeteren, maar dat brengt geen oplossing. De suggestie van de 2e hands traplift lijkt mij iets dat altijd al overwogen zou moeten worden, mits ze betrouwbaar zijn. Misschien ook via bijzondere bijstand aan te schaffen?
Gert-Jan / beleidsadviseur
Ik gun iedereen het beste en ik hoop dat een 90 jarige in deze flits maatschappij iemand heeft die naar hem omziet en voor hem zorgt. Maar het wordt de hoogste tijd dat we in Nederland wat minder sentimenteel worden, want ouderen zijn niet zielig. Als we iedere keer dit soort incidenten opblazen moet er altijd weer een uitzondering worden bedacht, die weer leidt tot onduidelijkheid, verkeerde interpretatie, onuitvoerbaarheid, kritiek op gemeenten en onnodige Kamerdebatten tussen verontwaardigde kamerleden van SP en D66 huize. Ophouden er mee!
de Goot
@ Hoekstra: De gemeenten moeten het met fors binnen budget doen. En als je dan toch gedwongen wordt te bezuinigen, moet je ergens beginnen, nietwaar. Een traplift voor een hulpbehoevende 90-jarige, die wellicht over 1 of enkele jaren alsnog naar een aangepaste woning gaat, is dan geen duurzame investering. Dat heet nu maatwerk !
Joke / Bijstandsconsulent
Bij de beoordeling een woningaanpassing of verhuizen spelen er veel meer zaken mee. Bijvoorbeeld wat zijn de kosten van een traplift, wat is het beleid van de gemeente in deze, wat zijn bij de kosten van de eventuele gelijkvloerse woning, wie betaalt de verhuiskosten. Ook gemeenten doen wel eens aan blufpoker dus altijd aanvraag indienen en eventueel in beroep gaan. Zeker in deze situatie zal dat misschien wel een positief besluit kunnen worden.
t. faber / gepensioneerd
Natuurlijk had deze hoogbejaarde meneer tijdig voor passende woonruimte moeten zorgen! Betaalbare en voor de oudere en minder valide doelgroep geschikte woningen liggen in Nederland namelijk bij bakken voor het oprapen, nietwaar? Dit dankzij onze - o zo visionaire - volkshuisvesters (overheid, woningcorporaties, projectontwikkelaars).
herman jansen
Verhuizen naar een andere gemeente waar de traplift wel wordt vergoed kan een alternatief zijn.
Heleen
ik mis in de discussie de financiëe situatie van de man. Heeft hij een hoog of laag inkomen en een hoog of laag eigen vermogen? Als hij het met gemak zelf kan betalen, moet hij dat doen. Zo niet, dan moet een afweging gemaakt worden tussen traplift of een gelijkvloerse woning met evt. financiële tegemoetkoming.
Beauchard / Senior Beleidsadviseur
Ik heb alleen de brief gelezen. Ik weet niet of de man een vermogen heeft of van een uitkering moet rondkomen. Het is niet relevant in deze. Allen de beleidsreden voor afwijzing in de onnodig grievende brief is relevant.

Deze luidt, " U had kunnen voorzien dat het traplopen steeds moeilijker zou gaan worden en had hiermee rekening kunnen houden.". Volgens dit beleid zou een bejaarde nooit enige aanvullende voorziening mogen hebben. Immers, u had altijd kunnen voorzien dat u ouder zou gaan worden en had hiermee rekening kunnen houden.

K.M. Schaap / afdelingshoofd burger- en bestuurlijke zaken
Dit zijn schaarse voorzieningen uit belastinggeld betaald en daar moet je dus ook als burger verstandig mee omgaan.

Je kunt je na je pensioen en als de kinderen de deur uit zijn best afvragen of het niet verstandig is om gelijkvloers te gaan wonen. Doe je dat niet prima maar dat is dan ook je eigen keuze geweest en dan moet je vervolgens niet bij de samenleving komen bedelen om een traplift en al helemaal niet als je die ook zelf kunt betalen. Dat lijkt me de enige manier om de steeds schaarser wordende sociale voorzieningen die we hebben nog een beetje in stand te houden. We hebben de kip met de gouden eieren zelf geslacht.
wil
Er zijn 2,75 miljoen 75+ers.

Een traplift kost al gauw 7-8000 euro. Als deze allemaal een traplift moeten hebben kost dat 18 miljard. Er zijn ook veel goedkopere oplossingen: Easysteppers Stevige tussentreden op de trap. Deze houden de vitaliteit op peil. https://youtu.be/pqpg1LqNHSo (2 minuten)

Hiermee zou fors op het WMO budget bespaard kunnen worden.
Richard / Beleidsmedewerker
En als meneer nu had voorzien dat hij met 89 jaar overleden zou zijn? Dan zou hij niet hebben hoeven verhuizen en het geld voor de verhuizing kunnen investeren in een mooie uitvaart! Zijn straf voor deze verkeerde inschatting is dan dat hij niet in aanmerking komt voor een traplift.



Wellicht kan Alphen aan den Rijn op basis van haar uitmuntende inzichten in de levensloop van ouderen een app ontwikkelen die het tijdstip van het optreden van lichamelijke gebreken of van overlijden voorspelt.



Dan kan iedere oudere een rationele beslissing over de resterende jaren van zijn/haar leven kan nemen.

Als niet meer economisch rendabele burger kies je dan een exit-strategie waarmee je de maatschappij zo min mogelijk tot last bent........



De dood komt nooit gelegen,

maar lang leven is niet altijd een zegen!
secretaris / secretaris
@Van der Goot: Citaat: "Een traplift voor een hulpbehoevende 90-jarige, die wellicht over 1 of enkele jaren alsnog naar een aangepaste woning gaat, is dan geen duurzame investering."

Oh? Het betekent wel dat er een woning bij komt met traplift, later weer beschikbaar voor iemand waarbij aanpassing van de eigen woning geen optie is, omdat daar teveel aan moet gebeuren. Zo'n woning met traplift kan dan via een urgentieregeling in het geldende woonruimte verdeel systeem bij voorrang toegewezen worden aan iemand die dat nodig heeft. De investering is dus niet "weg".
secretaris / secretaris
@Henk: citaat: "Iedereen kan voorzien dat hij of zij een keer slechter gaat lopen"

Goh, dat wist ik niet... IEDEREEN gaat dus op den duur slechter lopen... Totale onzin in de meeste gevallen: traplopen gaat wellicht wat langzamer en er zijn ook nog dingen zoals leuningen en bordessen in portiekflats om even te rusten, maar de meeste ouderen kunnen nog steeds traplopen. En voor diegenen die dat niet meer kunnen waren er nu juist voorzieningen bedacht.
JaapvV / adviseur
Het is heel makkelijk om boos te worden omdat een traplift wordt afgewezen. En het is heel moeilijk om vroegtijdig persoonlijke maatregelen te nemen en te voorzien dat je gebrekkig wordt en geen trap meer kunt lopen. Maar als we met zijn allen besluiten dat je als burger meer zelf moet doen hoort dat wel bij het proces.

Overigens: een huis met traplift, zoals hier wordt gesuggereerd, vervolgens weer beschikbaar hebben voor een ander is nog lang geen gemeengoed. Sterker: ik sprak laatst een directeur van een woningcorporatie die net een loods voor afgedankte trapliften aan een opkoper had verkocht. 'Een woning met een ingebouwde traplift kan ik aan niemand kwijt. Wij bevelen mensen aan om te gaan verhuizen als ze een traplift nodig hebben'...Er is dus nog een hoop te doen in zorgland.
Advertentie