‘Vergeten groep’ kinderen nog niet naar gemeenten

Gemeenten worden vanaf januari 2017 nog niet verantwoordelijk voor de bijna 2.400 kinderen met een zware verstandelijke beperking. Staatssecretaris Martin van Rijn (Jeugdzorg, PvdA) heeft besloten dat deze kinderen (de ‘vergeten groep’) voorlopig nog in de Wet langdurige zorg (Wlz) blijven.

Niet toegerust

Het was de bedoeling dat deze kinderen vanaf januari 2017 onder de Jeugdwet zouden vallen, en daarmee onder de verantwoordelijkheid van gemeenten. Ieder(in) heeft hiertegen in ‘Den Haag’ regelmatig geageerd, omdat gemeenten in de ogen van de koepel voor mensen met een beperking of chronische ziekte er niet op zijn toegerust om passende hulp aan deze kinderen te bieden. Van Rijn heeft besloten dat het overgangsrecht van deze kinderen tot 1 juli volgend jaar wordt verlengd.

Passend afwegingskader

Ieder(in) vindt dat te kort. Voordat er kinderen van de Wlz naar de Jeugdwet worden overgeheveld, moet er eerst een passend afwegingskader komen voor de beoordeling van deze groep kinderen. Het afwegingskader dat het CIZ heeft gebruikt voor de indicatie van de bijna 2.400 kinderen gaat uit van volwassenen, tekent Ieder(in) aan, en is daarmee ongeschikt voor kinderen. Op basis van nieuwe criteria moeten deze kinderen opnieuw worden beoordeeld. Tot die tijd moeten zij zorg krijgen vanuit de Wlz, stelt Ieder(in). Het CIZ heeft de indicatie van kinderen uit de zogeheten ‘vergeten groep afgerond. Veel van hen krijgen geen toegang tot de Wlz maar zijn aangewezen op Jeugdwet. Volgens Ieder(in) gaat het onder meer om kinderen met zware meervoudige handicaps die zijn aangewezen op gespecialiseerde kinderdagcentra (KDC’s).

Te weinig kennis

De koepel stelt dat veel gemeenten te weinig kennis hebben van deze gecompliceerde problematiek en vreest dat gemeenten deze zorg waarschijnlijk niet tijdig inkopen en/of er op gaan bezuinigen. Bijkomend probleem is dat gemeenten terughoudend zijn bij het verstrekken van persoonsgebonden budgetten (pgb’s) voor zorg thuis, die veel kinderen aanvullend nodig hebben. Voor pgb's hanteren gemeenten bovendien, zo stelt Ieder(in) vaak ‘aanzienlijk lagere tarieven’ dan bij zorg in natura. Dit alles maakt het voor ouders lastig als ze van gemeenten afhankelijk worden.