SZN wil één loket voor zwerfjongeren

Beleid aanpassen

Volgens Hella Masuger, directeur van Stichting Zwerfjongeren Nederland zijn gemeenten verantwoordelijk voor de hulp aan zwerfjongeren. ´Zij moet hun beleid aanpassen om de vicieuze cirkel te doorbreken. Jongeren moeten zich nu voor elk probleem bij een ander loket melden en soms werken die loketten elkaar ook nog tegen.´ De SZN pleit daarom voor één loket, speciaal voor jongeren. 

Terugvallen op ouders

De telling uit 2010 is een uitgebreidere dan die van 2007. Er is meer tijd genomen en er zijn meer partijen benaderd. Daardoor ligt deze schatting dichter bij de werkelijkheid, aldus de SZN. Vooral de financiële situatie van zwerfjongeren is ingewikkeld. Volgens de wet zijn ouders financieel verantwoordelijk voor hun kinderen onder de 21 jaar. Dat maakt het voor zwerfjongeren - die niet kunnen terugvallen op hun ouders – zeer moeilijk om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien.

Geen werkmotivatie door schulden

Ongeveer driekwart van de zwerfjongeren heeft een schuld opgebouwd van tussen de 3.500 en 7.000 euro. Ze hebben geen geld om die af te lossen. Ook zijn ze ongemotiveerd om te gaan werken omdat het geld dat ze verdienen direct naar de schuldeisers gaat, meldt SZN. Zwerfjongeren hebben geen financiële opvoeding gehad waardoor voor hen vaak niet duidelijk is dat schulden groter worden als je ze niet afbetaalt.

Opvang en wonen te duur

Zwerfjongeren die nergens terecht kunnen, zijn aangewezen op opvangstellingen waar ze een eigen bijdrage moeten betalen. Volgens SZN kunnen jongeren onder de 21 die bijdrage onmogelijk betalen. Daardoor lopen opvanginstellingen inkomsten mis en komen ze bovendien zelf in financiële problemen. Ook is het moeilijk de jongeren die daaraan toe zijn te laten ‘uitstromen’ omdat er amper betaalbare jongerenhuisvesting is.

Toekomst

Masuger: 'Gemeenten kunnen beginnen met een jongerenloket zodat er één punt is dat alle problemen in één keer in kaart brengt. En ze moeten onderkennen dat zwerfjongeren een aparte groep vormen waarvoor specifiek beleid nodig is. Want uiteindelijk moeten ook deze jongeren zich voorbereiden op hun toekomst en bezig zijn met werk en studie in plaats van nog meer schulden te maken en te zwerven van plek naar plek.’