Klijnsma wil brede toegang schuldhulpverlening

Staatssecretaris Jetta Klijnsma (PvdA, Sociale Zaken) bereidt een mogelijke aanscherping van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening voor om te zorgen dat schuldhulp voor iedereen toegankelijk blijft. Dat schrijft ze in antwoord op Kamervragen van 50+.

Onderzoek
Kamerlid Henk Krol had vragen gesteld naar aanleiding van berichtgeving in onder meer Binnenlands Bestuur waarin geschreven werd dat gemeenten soms de weg naar schuldhulpverlening blokkeren. Klijnsma schrijft dat nog niet aangetoond is dat gemeenten strenger zijn in het toelaten van mensen in de schuldhulpverlening. Daarom laat ze de inspectie SZW een onderzoek doen. Daarnaast heeft ze alvast verschillende maatregelen getroffen waarbij ze met verschillende partijen inzet op professionalisering van beleid, uitvoering en lokaal bestuur.

Belemmerend
Klijnsma vindt het belangrijk dat problematische schulden zo veel mogelijk voorkomen worden en als ze toch ontstaan, adequaat worden opgelost. Schulden belemmeren de participatie van burgers en brengen hoge maatschappelijke kosten met zich mee in de vorm van armoede, sociale uitsluiting, huisuitzetting, onverzekerbaarheid en afsluiting van gas, water en licht, schrijft ze. ‘Het is dan ook belangrijk dat iedereen die er niet in slaagt zijn problematische schulden zelf op te lossen, gehoor vindt bij de gemeente voor passende ondersteuning op maat. Mensen mogen zich niet in de steek gelaten voelen.’ 

Beschikkingen
In het onderzoek dat de Inspectie uitvoert, wordt ook gekeken naar hoe gemeenten omgaan met het afgeven van beschikkingen. Klijnsma wil dat als mensen voor een schuldhulptraject afgewezen worden, dit ‘deugdelijk’ gemotiveerd moet gebeuren, zoals de wet dit voorschrijft. Daarbij wordt er een handreiking ontwikkeld om te zorgen dat de beginselen van de Wgs goed worden uitgevoerd. ‘Of en op welke wijze het zinvol is om bij een afwijzing voor gemeentelijke schuldhulpverlening informatie te bieden over andere mogelijkheden om schulden aan te pakken is per situatie verschillend en vergt maatwerk’, schrijft Klijnsma. ‘Het is aan gemeenten zelf om te bepalen op welke manier zij hier invulling aan te geven.’