Hollands Kroon handhaaft inkomensgrens Wmo-middelen

De gemeente Hollands Kroon blijft een inkomensgrens hanteren binnen haar Wmo-beleid voor het verstrekken van een vervoersbudget. Volgens de Centrale Raad van Beroep (CRB) mogen gemeenten bij de uitvoering van de Wmo geen inkomenspolitiek voeren.

Hollands Kroon
Volgens wethouder Jan Steven van Dijk (PvdA) haakt de gemeente aan bij de grens die het CAK (Centraal Administratiekantoor AWBZ) hanteert voor het doorberekenen van eigen bijdragen voor individuele voorzieningen. De inkomensgrens die Hollands Kroon aanhoudt is de grens waarbij het inkomensdeel de hoogte van de (minimale) eigen bijdrage beïnvloedt. ‘Dat komt neer op ongeveer 1,5 keer het minimumloon. We vragen de aanvragers naar hun inkomen.’

Stapelen
De gemeente heeft na de uitspraak van de CRB het vervoersbudget aangepast per 1 januari 2012. Mensen die boven de inkomensgrens zitten, betalen alle kosten voor vervoer zelf. Zij komen alleen in aanmerking voor een vervoersbudget als de eigen draagkracht ontoereikend is. Dit moet de cliënt zelf aantonen. ‘Onder de grens staan alle deuren open. Daarboven kijken we per geval naar eventuele bijkomende problemen, zoals stapeling.’

Middelen
Volgens Van Dijk is het beleid correct en valt het niet onder het voeren van inkomenspolitiek, maar onder het verdelen van schaarste. ‘Daarbij kunnen we iedereen compenseren. Maar onze middelen worden minder. Mijn ouders verdienen drie keer modaal en redden zich prima zonder ondersteuning. Die middelen kunnen we gebruiken voor mensen die het echt nodig hebben.’  Als bezuiniging werkt het beleid ook. Van Dijk denkt dat tussen de 2 en 2,5 ton vrijvalt door het nieuwe beleid. Het gaat om 600 dossiers die nu buiten de regeling vallen.

Procedure
Met het nieuwe beleid wil Van Dijk een juridische procedure uitlokken. ‘We krijgen tegenstrijdige adviezen en willen weten waar we aan toe zijn. We geloven in ons beleid. Dan is procederen beter dan lang miezemuizen en onzekerheid bij ons en vooral bij de cliënten. We zoeken nog een geschikte cliënt die voor ons wil procederen. Wij betalen dan de proceskosten.’ Als de rechtszaak wordt verloren en mensen boven de inkomensgrens toch moeten worden gecompenseerd dan zijn de appels zuur voor Van Dijk. ‘Maar dan is er wel duidelijkheid. We zullen de compensatie dan uit de algemene reserve moeten halen. Daar is nog wel ruimte.’

Maastricht
In Maastricht gold een jaar lang een Wmo-verordening waarin een inkomensgrens van 150 procent van het minimumloon was vastgesteld. De raad had daar in 2010 mee ingestemd. Na de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep vorig jaar geldt deze verordening niet meer. De Christelijke Volkspartij (CVP) van Jan Hoen wil dat de gemeente mensen die een jaar lang ten onrechte verstoken zijn gebleven van ondersteuning geheel worden gecompenseerd.

Vernietiging
Wethouder Mieke Damsma is daar vooralsnog niet toe bereid. Haar “hersteloperatie”, waarin aan iedereen die zijn Wmo-voorziening verloor duidelijkheid wordt verschaft, is op 1 juli afgerond. Onaanvaardbaar, vindt Hoen die deze termijn hoogstens eind maart wilde laten eindigen. Hoen stelt dat de 1800 mensen die dit volgens hem zou aangaan niet langer in de kou kunnen zitten. Het raadsbesluit waarin de verordening werd goedgekeurd wil hij laten vernietigen door de minister.

VNG
Volgens het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) mogen gemeenten geen inkomenspolitiek voeren. De VNG sloot zich hier vorig jaar bij aan. Zij toont gemeenten na twee recente uitspraken van de Centrale Raad van Beroep en in afwachting van een uitspraak in een derde zaak in een ledenbrief twee varianten om uit te kiezen. De een is juridisch veilig, de andere ook, maar die situatie kan wijzigen bij een nieuwe uitspraak van de CRB.