Bijstandsgerechtigden: ‘Gemeente controleert nauwelijks’
Gemeenten controleren vaak niet of een bijstandsgerechtigde wel solliciteert, blijkt uit een onderzoek van AStri. Meer dan een derde van de werklozen gaf aan nooit gecontroleerd te worden.
Een groot gedeelte van de mensen met een bijstandsuitkering kan gewoon zijn gang gaan. Meer dan een derde van werklozen die een WWB-uitkering ontvangen geeft aan dat de gemeente nooit controleert of ze wel solliciteren.
Milde straffen
Dat blijkt uit een onderzoek van AStri Beleidsonderzoek en –advies. Ook bleek dat veel mensen met een bijstand niet het gevoel heeft dat de gemeente ze aan werk helpt. Van de ondervraagden gaf 34 procent aan compleet geen hulp te hebben vanuit de gemeente.
Sollicitatiedruk
De andere kant van het verhaal is weer dat een kwart van de bijstandsgerechtigden soms minder zijn best doet op een sollicitatie, juist vanwege de druk die de gemeente op ze uitoefent om te solliciteren.
Gedrag en kleding
Een maand geleden bleek uit het SCP-rapport ‘Verzorgd uit de bijstand’ ook al dat gemeenten nauwelijks straffen uitdelen aan mensen die niets doen aan hun gedrag, kleding en taalbeheersing, ook al zit dat hun kansen op een baan in de weg. De gemeente Den Haag meldde onlangs dat het wel degelijk strenger is geworden. Het aantal mensen dat dit jaar gekort is op de uitkering is met 1300 gestegen ten opzichte van een jaar eerder.
Reacties: 17
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Alsof er geen koppelingen zijn met bestanden, die automatisch rapporteren. Alsof er geen hercontroles plaatsvinden. enz enz. De stelling is geheel onjuist een geeft een zwaar vertekend beeld van de werkelijkheid. Het is de zoveelste poging om mensen met een uitkering zwart te maken.
En dan deze: "Een maand geleden bleek uit het SCP-rapport ‘Verzorgd uit de bijstand’ ook al dat gemeenten nauwelijks straffen uitdelen aan mensen die niets doen aan hun gedrag, kleding en taalbeheersing," Weleens geprobeerd mooie nieuwe kleding te kopen van de bijstand? Oja...natuurlijk er zijn plaatsen waar een Dress Voor Succes (bedeling) is. En die taalcursus moet je tegenwoordig zelf betalen uit die bijstandsuitkering. Even alles opgeteld.... dat lukt dus never nooit. Een taalcursus is meegenomen in de basiskosten van het bestaan.
Ik vind dit artikel stemmingmakerij, een grof schandaal en Binnenlands Bestuur onwaardig.
Kijk nog maar eens naar de film "De Onrendabelen" van Marcel van Dam of KRO's Rekenkamer "wat kost een werkloze". Loop daarna een dagje mee met de voedselbank en je weet intussen voldoende om te weten dat er iets niet deugd aan het schoppen naar de armsten in onze samenleving.
En met de nieuwe WW en ZW plannen zit je er zomaar binnen een paar maanden in de bijstand. Ik ben geneigd om dan geen mededogen te hebben met de opportunisten die hebben gescholden op de werklozen van nu.
Uiteindelijk is het allemaal slechts statistiek. Er zijn te weinig banen voor te veel werkzoekenden. Dus.... gaat Piet aan het werk, dan blijft Jan werkloos......
Een taalcursus is ---- NIET----meegenomen in de basiskosten van het bestaan.
http://www.telegraaf.nl/binnenland/12997197/__Bo …
En wat nu.... Gekort op de uitkering, waardoor er dus andere problemen ontstaan..... Daar schiet de maatschappij wat mee op.... Welke weg zijn we nu eigenlijk ingeslagen? Zijn uitkeringsgerechtigden nu helemaal rechteloos en speelbal van de waan van de dag?
Ik ben benieuwd hoe dit standhoudt bij de rechter..... hoewel, daar kan een uitkeringsgerechtigde niet naartoe vanwege de hoge griffierechten...
verdelen van arbeid gaat wat lastig als er elk jaar 100.000 MOE landers bij komen.
De ellende voor de mensen neemt alleen maar toe totdat ze een drastische maatregel nemen.
Op deze wijze hoopt het UWV te kunnen besparen.
@Alfred, de stukjes welke geplaatst worden in BB zijn niet specifiek geschreven door een onderzoeksjournalist van BB of bedoeld om te stigmatiseren. Dit blijkt uit het gegeven dat alle stukjes zeer kort van tekst zijn. BB haalt m.i. zijn informatie uit reeds geschreven veel grotere verslagleggingen. In dit stuk zijn er twee genoemd ; AStri Beleidsonderzoek en –advies en een SCP-rapport .
Het artikel is geen stemmingmakerij maar vertegenwoordigd enkel de gecombineerde conclusie naar aanleiding van de uitkomst van beide onderzoeken. Een uitkomst waarbij men zeker vragen kan plaatsen omtrent de integriteit van de kaders waarbinnen onderzocht mocht worden. En juist binnen die kaders bevind zich het door jou genoemde grof schandaal. Het is dus goed dat BB dit publiceert en mensen daardoor de kans geeft zich hierover te uiten. In welke hoedanigheid dan ook.
In het stukje “De Krom overtuigd van terugkeer Wwnv” heb ik ook een reactie geplaatst. Wellicht vind je het interessant.
Ik vind dat een goed en uitvoerbaar plan Jos ! Wel ook de salarissen herverdelen.
Dank je voor je reactie. Ik had van BB verdere duiding verwacht. En die mis ik dit bericht nogal. Ik vind jouw bijdrage hier waardevol en weerhoud wellicht mensen om goedkope meningen te ventileren.
Dat mocht ook niet want dat paste niet in het politieke plaatje van de opdrachtgever. Zo onderzochten de onderzoekers bijvoorbeeld niet de gevolgen op de huizenmarkt. Voor de crisis had ruim 30% een NHG garantie. Dat betreft dus meer dan 2 miljoen huishoudens. De laatste tijd (i.v.m. de crisis) is het zelfs 80%. Dus ruim 2.5 miljoen nu, zou me niet verbazen. Gezien de ontwikkeling van de crisis zullen nog honderdduizenden mensen hun baan gaan verliezen. Hiervan zal met het nieuwe systeem de helft de woning moeten verkopen. Gezien de ontwikkelingen op de huizenmarkt en de verwachting dat de prijzen verder zullen dalen is verkoop met een verlies tussen 20% en 30% voor velen al een realiteit. Met de gemiddelde woningprijs van € 265.000,- betekent dit een NHG kostenpost van een zeer ruime € 50.000,- per woning. In totaal een verliespost van vele miljarden omdat men ½ miljard wil bezuinigen.
Een psychiatrisch patiënt geforceerd uit de WIA of IVA houden lijkt in eerste instantie een besparing op te leveren van hooguit € 2.500,- per jaar. De meeste horen te belanden in de SHV. Als ze er al toe kunnen komen. Behandelkosten SHV gemiddeld € 4.000,-, Nazorg en budgetbeheer gemiddeld
€ 4.000,-, de meesten belanden ook in de WSNP afschrijving schuld € 35.000,-. Flankerende zorg per jaar ook nog eens € 20.000,-. Traject duurt drie jaar dus kost de maatschappij € 103.000,- per patiënt.
Als deze door de ellende ook nog verslaafd is geraakt dan komt daar tenminste € 150.000,- aan maatschappelijke kosten per patiënt per jaar bovenop. Dit probleem speelt dus al bij meer dan 5000 mensen die eigenlijk gepaste zorg nodig hadden( schade 750 miljoen). Dan hebben we nog een tiental extra springers op jaarbasis. Elke springer kost de maatschappij bijna een miljoen aan schades. In het ergste geval worden we geconfronteerd met een incident als Alphen. En dit kost ons per incident vele tientallen miljoenen. En naar mate we in deze groep van 100.000 (soms tijdelijk) arbeidsongeschikte mensen (die psychische zorg behoefd) harder knijpen worden we vanzelf vaker geconfronteerd met de extreme uitwassen.
Enne ongestraft krijgen ze hun uitkering. Moet ik mijn belasting eens niet betalen Boetes gevangenisstraf etc. Privacy "Ho maar". Kortom Alfred de werkenden lopen met een bord voor hun kop, hebben gelukkig geen tijd om nee de uitkeringstrekkers te kijken! Kijk je er wel naar wordt je misselijk!
Ik rook niet, drink geen alcohol en snoep niet.
Ik heb geen schulden en hou, na aftrek van de kosten die ik maak om te werken en betaalde arbeid te verwerven, zo weinig inkomsten over dat ik alle gezonde groenten die mijn landgenoten in de winkel laten liggen mag ophalen bij de Voedselbank. Daarvoor mijn oprechte dank, er ontbreekt mij niets betreffende voeding.
Helaas heb ik ervaren dat wat ik ook doe of nalaat een negatieve benadering, van mijzelf en mijn lotgenoten, bij de Gemeentelijke Sociale Dienst de grondhouding is.
Ik begrijp volledig dat mensen door deze benaderingswijze totaal gedemotiveerd of geestelijk gestoord raken. Ik ben geregeld diep geschokt door de manier waarop ik toegesproken wordt.
Ik probeer al jarenlang de medewerkers van de sociale dienst te begeleiden en te motiveren als mijn bijdrage aan een socialere maatschappij en, ik geef het toe, ook eigenbelang. Ik zou zelf ook zo graag eens vriendelijk en hulpvaardig en realistisch benaderd willen worden. Slechts heel incidenteel slaag ik erin een positieve reactie aan een medewerker te ontlokken. Het enige wat ik hoor is dat de wetgeving niet toestaat om uitkeringsgerechtigden die wel willen werken te ondersteunen.
Het lijkt of de Gemeente geen enkel realiteitsbesef heeft. Hoeveel procent van die medewerkers zijn ervaringsdeskundigen ?