Advertentie
ruimte en milieu / Nieuws

Plattelandsouderen verstoken van voorzieningen

Senioren in Zeeland, Friesland, Groningen de kop van Noord-Holland moeten jaarlijks honderden kilometers afleggen voor basisvoorzieningen zoals een supermarkt, apotheek of drogisterij. Dat blijkt uit onderzoek van Locatus, specialist in winkelinformatie.

26 augustus 2010

Vijf kilometer
Vooral op het platteland staat de bereikbaarheid van voorzieningen voor ouderen onder druk, concludeert Locatus. Ruim een op de tien senioren moet voor een supermarkt al meer dan twee kilometer afleggen. Voor een bezoek aan de apotheek reist twaalf procent van de 65-plussers meer dan vijf kilometer.

Concentratie
De combinatie van vergrijzing en de toenemende concentratie van voorzieningen in grote winkelgebieden buiten de stad, maakt het knap ingewikkeld voor ouderen om langer zelfstandig te blijven wonen, is de trend die Locatus signaleert.

Ranglijst
Locatus koppelde informatie over winkelvoorzieningen aan postcodegegevens van senioren. Hieruit ontstond een ranglijst van gemeenten op basis van de reisafstand die een gemiddelde oudere in die gemeente per jaar moet afleggen om aan alle basisbehoeften te voldoen: twee keer per week naar de supermarkt, tien keer per jaar een bezoek aan de apotheek en met enige regelmaat eropuit voor de kapper, de opticien of voor medische hulpmiddelen.

Noord-Beveland
Het verschil tussen de best en slechts scorende gemeenten is aanzienlijk. Senioren in Noord-Beveland moeten voor hun basisvoorzieningen jaarlijks elfhonderd kilometer reizen. Dat is tien keer meer dan ouderen in Schiedam (117 kilometer). De Waddeneilanden zijn vanwege hun specifieke situatie buiten de ranglijst gelaten.

Afhankelijk
Voor senioren in Noord-Beveland is dat wekelijks circa twintig kilometer, rekent hoofd onderzoek van Locatus Gertjan Slob uit. ‘Voor ouderen zonder auto is dat een probleem, zij zijn voor bijna alles afhankelijk van anderen. De overheid wil graag dat ouderen zo lang mogelijk voor zichzelf blijven zorgen. Zelf willen senioren ook graag hun eigen boontjes doppen. Maar de praktijk is dat dat in sommige gemeenten al niet meer kan.’

Meer ouderen
Opvallend in het onderzoek is dat juist in de top tien van gemeenten waar ouderen de grootste reisafstanden moeten afleggen naar voorzieningen, een bovengemiddeld aantal ouderen wonen. Locatus pleit ervoor de voorzieningen in de landelijke gebieden op peil te houden.

Reacties: 4

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Ron Gast / vakbond CNV
De meeste supermarkten ( zoals AH) kunnen op verzoek de goederen THUIS bezorgen. Apotheken zijn daar zelfs toe verlicht als de gezondheid van de cliënt/ patiënt dat vereist.
Gelukkig is het overgrote deel van senioren gezond en in staat de boodschappen zelf te regelen.
Jofel
Vreemd, dan zou je zeggen dat er wel een markt is voor de vraag van deze ouderen. Ouderen zijn tegenwoordig veel welvarender dan 50 jaar geleden en dankzij de babyboom en toenemende welvaast ook met veel meer. Dit zou dan, als bovenstaande onderzoek dus correct is, betekenen dat er een enorme markt is voor diensten aan ouderen.

Vreemd genoeg zie je op het platteland dat de buurtsupers allemaal failliet gaan omdat er geen klanten komen. Blijkbaar gaan ouderen dus niet naar een buurtsuper maar willen ze zelf naar andere winkels.
Dus wellicht is bovenstaand onderzoek correct maar kunnen we concluderen dat het geen probleem is voor de meerderheid van de ouderen.
Blijkbaar reist de ouderen van vandaag met plezier enige kilometers naar het dichtstbijzijnde winkelcentrum om daar haar/zijn boodschappen te doen.

Conclusie: geen probleem?
jakov / vml. controller gemeente
Op het "platte" land wonen heeft zijn voor- en nadelen. Voordelen o.m. een lagere aanslag IB omdat de WOZ-waarde lager is; een km in de stad is langer dan een km in de rustige gebieden van ons land.
Kortom waar je ook woont er is altijd wat.
Pragrea / Adviseur
Enerzijds zullen de huidige oudere plattelands bewoners moeten leren leven met de actuele situatie waarin het leven op het platteland, naast de geneugten, ook lasten met zich meebrengen. Aan de andere kant rust hier natuurlijk een schone taak voor de betreffende plattelands gemeenten om werk te gaan maken van een integraal & inclusief Wmo beleid door in te zetten op algemene en collectieve voorzieningen en duurzaam levensloopbestendig huisvestingsbeleid.
Tegelijkertijd zijn zowel gemeenten als burgers nu op de hoogte van de noodzaak om levensloopbestendig vooruit te kijken en is het nu de gelegenheid om daarop te anticiperen.
Dat vraagt onder meer om a-politieke durf en visie door keuzevrijheden en verantwoordelijkheden aan elkaar te koppelen.
Advertentie