Advertentie
ruimte en milieu / Nieuws

Gemeenten mogen geen uitsterfbeleid woonwagens voeren

Gemeenten mogen geen uitsterfbeleid of afbouwbeleid voeren dat gericht is op vermindering van het aantal woonwagenstandplaatsen. Dat stelt het College voor de Rechten van de Mens in een advies aan het ministerie van Binnenlandse Zaken.

24 april 2018

Gemeenten mogen geen uitsterfbeleid of afbouwbeleid voeren dat gericht is op vermindering van het aantal woonwagenstandplaatsen. Dat stelt het College voor de Rechten van de Mens in een advies aan het ministerie van Binnenlandse Zaken.

Cultuur
Leven in een woonwagen is een essentieel onderdeel van de cultuur van Roma, Sinti en woonwagenbewoners. In zijn advies  wijst het College voor de Rechten van de Mens erop dat het Rijk, lokale overheden en woningcorporaties verplicht zijn om de cultuur van woonwagenbewoners niet alleen te beschermen, maar ook te faciliteren.

Mensenrechtenproof

In 2014 bracht het College adviezen uit over het woonwagenstandplaatsenbeleid van verschillende gemeenten en corporaties. IN 20 van de 36 onderzochte situaties concludeerde het College dat er sprake is van discriminerend beleid. Mede op  basis daarvan kwam de Nationale Ombudsman in 2017 met de aanbeveling dat gemeenten hun standplaatsenbeleid ‘mensenrechtenproof’ moeten maken. Reden voor het ministerie van Binnenlandse Zaken om het College te vragen aan welke voorwaarden het standplaatsenbeleid moet voldoen om de toetst van de wetgeving op het gebied van gelijke behandeling en de mensenrechtennormen te kunnen doorstaan. Het ministerie komt namelijk binnenkort met een handreiking voor het gemeentelijk woonwagenstandplaatsenbeleid.

Behoefte
Volgens het College moeten gemeenten bij het huisvestingsbeleid rekening houden met de woonbehoefte van woonwagenbewoners. Dat houdt in dat ze, net als in de sociale huursector, de woonbehoefte van woonwagenbewoners in kaart moet brengen. Al naar gelang die behoefte moeten gemeenten en corporaties zorgen voor voldoende standplaatsen die het leven in familieverband mogelijk maken. Ook moeten gemeenten en corporaties zorgen voor een gemengde locatie met een goede mix van huur- en koopwagens, meent het College.

Voorrang
Verder moeten gemeenten een toegankelijke en transparante wachtlijst opstellen en zouden de wachttijden voor een standplaats voor woonwagenbewoners gelijke tred moeten houden met de wachttijd van mensen die op de lijst staan voor een sociale huurwoning. Zolang er schaarste aan standplaatsen is, krijgen ingeschreven woonwagenbewoners van wie de grootouders of grootouders in een woonwagen wonen of woonden, bij de toewijzing van een plaats voorrang op andere ingeschrevenen, zo staat in het advies. Alle vormen van beleid die afname van het aantal standplaatsen en woonwagens beogen terwijl er wel behoefte aan is, zijn strijdig met het discriminatieverbod en de mensenrechten van woonwagenbewoners, aldus het College.

Reacties: 8

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Hilde van Heusen - Smulders / Managementondersteuner Communicatie
Als men voorkeur heeft voor een woonwagen, prima, echter het zijn tegenwoordig meer verplaatsbare villa's. Woonwagens in de context van degenen die van origine bewoners ervan waren, zijn wooneenheden die direct en op eigen kracht verplaatsbaar zijn. De vraag is echter waar die "oprek" in deze opvatting heeft plaatsgevonden. En OK dit geconstateerd hebbende ga ik er vanuit dat hen ook gewoon alle kosten worden doorberekend die ook gelden voor reguliere woningbezitters, zij huren immers niet de woning, zij zijn hiervan in bezit, dus uitzonderingen zijn niet van toepassing als ook mag de vraag anders gesteld worden of niet de regelgeving van recreatiewoning van toepassing is en men aldus maar een beperkt aantal maanden hierin mag wonen zoals ook andere recreatiewoningbezitters deze regel opgelegd hebben gekregen. Of, mag deze laatste groep worden toegestaan, wanneer zij de eigen woning verkopen, om de regels toe te passen van de woonwagenbezitter met de nauwelijks direct en op eigen kracht, te verplaatsen woning...
janse janpieter / Directeur GolfslagAdvies & Projecten Historisch Water
De reacties op de artikelen in binnenlands bestuur zijn opvallend. Het is bijna na intrekking woonwagenwet per 1 maart 1999. Na heel veel jaren voorbereidiing en vooral op verzoek van gemeenten en de burgemeesters van dit land. Wonen, nee staan op een standplaats is een bijzondere woonvorm vanwege de woningwet en alle andere wetten die na 1 maart 1999 zijn en moesten worden aangepast. Gemeenten hebben er te vaak een potje van gemaakt en mensen die staan op een standplaats tot wonen in een huis of een zogenaamd hoe verzin je het"'woonwagenhuis te willen bevorderen. Alsof dat een betere woonvorm is en normaler zou zijn. Divers is onze samenleving en daar passen als sinds jaar en dag gewoon bijzonder standplaatsen en dat wat er op kan staan, vroeger woonwagens geheten bij. De een kiest voor een flat veertien hoog , de ander woont en werkt in een boerenwoning of een villa of een mooi gewoon en handig rijtjeshuis van steen of hout(skelet). ook is het wonen op het water in een schip of ark meegegroeid met de tijd. Is de ligplaats de woonruimte en varieren de woonkeuzen op het water gelijk de mogelijkheden, financiele mogelijkheden, bestemmingsplan en water.

Daar is niets mis mee .Tyni Houses die door ambtenaren en politiek en gebruikers omarmd worden a;ls het nieuwe"'gewoon"' zijn niets anders dan bij de tijdse "'woonwagens"" Zie de wetgeving.

Veel reacties lijken op kinnesinne van ambtenaren met een geladen oordeel over de mensen van de wagens.

Gelukkig komt er een handreiking van het Rijk aan en dat kunnen gemeenten niet meer in de wachtstand gaan of feitelijk uitsterfbeleid handteren. Gewoon normaal gaan doen en net als bij wonen anders, de prijs daarvoor betalen gelijk elk ander.
Jos
Onbegrijpelijke uitspraak omdat iedereen weet dat woonwagens in hun oorspronkelijke vorm niet meer bestaan. Zie de foto. Snap werkelijk niet waarom we die woonvorm zouden moeten beschermen. Nog los van het feit dat woonwagenstandplaatsen altijd een bron van ellende is. Het wordt echt hoog tijd dat deze mensen zich eens aanpassen aan de huidige woonvormen.

Dus vooral niet faciliteren!

Moeloo
Onbegrijpelijk zo'n reactie van Joep. Meneer denkt dat die het allemaal wel weet. Jou woning is sinds 1900 anno nu ook veel comfortabler en ruimer geworden.Wij hebben ook recht op woongenot of is dat alleen voor behouden aan jullie. Het wordt hoog tijd dat mensen als Joep is niet zo generaliseren en ons accepteren.
loek / v.m. jur.medew. gsd
Vroeger had je nagenoeg elke 7 jaar weer een beleidswijziging. Dat was grote kampen, kleine kampen, grote kampen enz.

Ik ben het met Moeloo eens dat woonwagenbewoners geaccepteerd dienen te worden. Dat is iets anders overigens als beschermen.

In die zin ben ik het niet eens met het CvRM dat overal een mening over geeft in adviesvorm en dat brengt alsof het de enige waarheid is.

In deze wordt gesteld dat instanties: verplicht zijn om de cultuur van woonwagenbewoners niet alleen te beschermen, maar ook te faciliteren.

Dit is natuurlijk koren op de molen van al die mensen die vinden dat bijv. het vreemdelingen- c.q. asielbeleid veroorzaakt dat de autochtone massa onvoldoende beschermd wordt enz.

Dit soort adviezen kweekt n.m.m. juist tweespalt.



Martin
@Moeloo, niet teveel praten wij-zij. Dat bevordert juist de apartheid. Net als wij willen alleen maar..... Er zijn ook gelukkig veel voorbeelden van goede geslaagde verhuizingen van Sinti enz. naar burgerwoningen. De next-generation is ook zeer happy en is volledig geïntegreerd. Ik heb alle begrip dat de "oude" generatie niet moet gaan verhuizen. Dit moet niemand willen.
K.M. Schaap / afdelingshoofd burger- en bestuurlijke zaken
Het zal me wordt wezen of iemand in een woonwagen woont, als hij/zij maar aan de daaraan gestelde eisen voldoet en vooral ook als hij/zij maar zelf voor de kosten opdraait die daar mee gemoeid zijn en het niet weer uitdraait op gesubsidieerd vrijstaand wonen.
erik
Waarom is toch ooit besloten de woonwagenwet op te heffen? En wat heeft dat gebracht?

Advertentie