'Eneco-verkoop nog geen gelopen koers'

De gemeente Amstelveen –  tégen verkoop van Eneco-aandelen -  houdt donderdag een symposium over ‘aandelen in duurzaamheid’ in Rotterdam. Uitgerekend de stad die zich tot dusverre onomwonden vóór verkoop uitspreekt. Geen Rotterdammertje pesten, bezweert Amstelveens wethouder Herbert Raat (Financiën, VVD).  

Vanwaar dit initiatief?

‘Vorig jaar zomer kwam de gemeente Rotterdam ermee naar buiten dat ze haar aandelen wilde verkopen, met een aantal argumenten erbij. Als gemeente Amstelveen – voor handhaven van ons aandelenbezit - vonden we dat er nog wel wat meer over te zeggen viel. Wij misten de bredere discussie over de rol van de gemeente als aandeelhouder op het gebied van duurzame energie. Toen rees het idee daarover een symposium te organiseren.’

Was er geen geschikte congresruimte in Amstelveen beschikbaar?  
‘O, zeker. Wij hebben fantastische ruimtes hier in Amstelveen. En toch vinden wij het van belang om donderdag naar Rotterdam te gaan.’

Dat klinkt alsof Amstelveen Rotterdam even een lesje komt leren.
‘Dat is absoluut niet de bedoeling. Je moet het vooral zien als waardering voor de mooie stad Rotterdam, haha. Maar natuurlijk ook omdat ze een heel belangrijke rol spelen in dit dossier.  Kijk, Rotterdam heeft gewoon ruim 30 procent van de aandelen en is daarmee leidend als aandeelhouder. Maar ook binnen de Rotterdamse gemeenteraad bestaan er verschillende opinies over de verkoop van Eneco. De hele oppositie is daarop tegen. Als het debat dus ergens gevoerd moet worden, is het in Rotterdam. En de nieuwe gemeenteraden gaan er straks over beslissen. Dus ik vind het ook nog wel interessant om het debat daarover te beïnvloeden.’  

Wel jammer dat uw belangrijkste tegenstrever, wethouder Visser van Rotterdam, morgen niet komt opdagen.
‘Ontzettend jammer. Ik ben ook bij hem geweest om het over ons verschil van mening te hebben. Een plezierig, goed gesprek. Maar goed, hij heeft deze week een volle agenda. Het symposium is ook niet bedoeld om te uit te venten van: o, o, wat hebben wij toch het grootste gelijk van de wereld en de andere kant snapt er niks van. Het gaat om verschillende richtingen. Vandaar dat we niet alleen Jan Rotmans als spreker hebben uitgenodigd [voorstander van aandelenbehoud, red] maar ook Annelies Huygen die er heel anders tegenaan kijkt. Ik hoop echt dat de discussie op gang komt.’

Ook de Eneco-top is van de partij. Raakt de kritiek u dat u eigenlijk een Eneco-feestje aan het organiseren bent?
‘Nee. Kijk naar de diversiteit van de sprekers. Wij zij reuze trots op Eneco en denken dat we door moeten gaan met samenwerken. Maar wat ons betreft gaat het donderdag over meer dan alleen  Eneco. Hoe kijk je als overheid naar sectoren waar je vroeger van zei: dat is publiek belang en daar hebben we een rol in te spelen? We zitten hier in Amstelveen dicht bij Schiphol. Onze nationale trots, de KLM, is verkocht. Bijna elke week staan de kranten vol over de samenwerking met Air France. Zelfs VNO-NCW pleit ervoor dat de overheid weer aandelen gaat kopen zodat we in Parijs weer iets te zeggen krijgen.’

De verkoop van Eneco lijkt een gelopen koers of denkt u de trend nog te kunnen keren?
‘Dat weet ik niet. Ik had een paar maanden geleden ook niet verwacht dat zo veel aandeelhouders tegen verkoop zouden zijn. Het léék een gelopen koers, inderdaad, maar ik wilde toch nog eens onze argumenten naar voren brengen. Nu is er inmiddels een kwart van de gemeenten dat niet meer wil verkopen, met een gezamenlijke waarde van zo’n 750 miljoen euro. Hoe het verder af gaat lopen weet ik niet. Voor mij is nog steeds alles mogelijk.’  

Wat hebt u als kwart aandeelhouders straks nog aan zeggenschap over?
‘Als wij in Eneco willen blijven zitten, dan vind ik ook dat we ons aandeelhouderschap goed moeten gaan invullen. De afgelopen jaren bestond onze rol er vooral in om jaarlijks het dividend te incasseren. Een prachtig rendement, maar daar bleef het ook bij. Een paar keer per jaar was er een aandeelhoudersvergadering. Daar vertelde de Eneco-top wat ze van plan waren, werd een glas gedronken en iedereen ging weer naar huis. Dat moeten we in de toekomst veel inhoudelijker gaan invullen, als echte publieke aandeelhouder. Want zoals het was, was het veel te mager. Dat kan echt niet meer.’