Advertentie

Nederlander wil dorp, overheid bouwt stad

Terwijl de gemiddelde Nederlander het liefst in een dorpse omgeving woont, liggen de bouwambities van de overheid vooral in de grote steden.

29 juni 2010

Tuin
Dat stelt de NVB Vereniging voor Ontwikkelaars & Bouwondernemers op basis van onderzoek onder ruim tweeduizend mensen, uitgevoerd door de TU Delft. Gemeenten mikken op de bouw van appartementen, terwijl bijna 90 procent de voorkeur geeft aan een woning met tuin. Ook is de verkoop van nieuwe woningen in grote steden door de crisis veel harder ingezakt dan in de dorpse en kleinschaliger woonlocaties.

Op de huid

Het verschil tussen ambities van de overheid en woonwens van de burger is niet eerder zo groot geweest als nu, aldus de branchevereniging. ,,Op de huid van de klant ontwikkelen wordt voor alle partijen dus het parool.''

Ander huis

Volgens de NVB overwegen momenteel veel Nederlanders (1,3 miljoen) een ander huis aan te schaffen. Het effect van de crisis in 2008 op deze wens is minder groot dan verwacht. Toch zegt 70 procent van de ondervraagden vooral door zorgen over de economie een daadwerkelijke verhuizing nog even uit te stellen

Hypotheekrente

Ook is er veel zorg over de houdbaarheid van de hypotheekrenteaftrek. Ruim de helft (51 procent) twijfelt om die reden er sterk aan om ook echt een huis te kopen.

Reacties: 11

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Rolf Steenwinkel / voormalig wethouders stadsdeel Amsterdam-Westerpark
De conclusies dat de meeste Nederlanders in een dorp willen wonen is niet juist. Dorpen lopen namelijk leeg, alleen als ze dicht bij een stad liggen wil je er wonen. De Nederlander is erg gesteld op alle voorzieningen die de stad bied. Het enige wat je zou kunnen stellen dat Nederlanders in een dorpse sfeer willen wonen. Dit kan ook heel goed in een grote stad. Het is fysiek niet mogelijk om iedereen in een ruime woning dichtbij de stad te laten wonen. Het dorpser maken van steden is daarom de uitdaging voor de toekomst.
Insider / ...
En om diverse redenen zeg ik dat die conclusie wel juist is. De illusie van dorps wonen in de grote stad? Onmogelijk!(misschien nog deels mogelijk aan de rand). De stadse problemen zijn namelijk veel te dominant aanwezig!
Martijn
Dit type onderzoeken duiken om de zoveel tijd weer op, er zitten vaak methodologische fouten in en hebben een zeer voorspelbare uitkomst. Een uitkomst waar je in de nederlandse praktijk niets mee kunt.
Frank Zuylen / stedebouwkundige
Wat doen de gemeenten eigenlijk bij het bepalen van hun woningbouwprogramma? Maken ze überhaupt nog wel prognoses van de bevolkingssamenstelling met bijbehorende inkomenskenmerken op basis waarvan de toekomstige woningbehoefte kan worden bepaald? Mijn indruk is dat gemeenten de programmering van de woningbouw vrijwel geheel overlaten aan de marktpartijen die her en der in de steden hun grondposities hebben verworven. Maar die bepalen hun programma's alleen op rendabiliteit: hoe levert het geïnvesteerde geld het meest op in de kortst mogelijke tijd. Kennelijk is het een hele tijd goed gegaan met de bouw van appartementen, vooral in binnensteden en daar lijkt nu de klad in te komen. De branche wil door dit eigen onderzoek een nieuwe ader aanboren en verlegt haar jachtveld op bouwproductie nu naar de dorpen. Het onderzoek isoleert de afstemming tussen de huidige bouwproductie en de feitelijke woningvraag van allerlei andere aspecten die van belang zijn voor het maken van beleid. Het moet daarom met een flinke korrel zout genomen worden.
Stefan Pasma / adviseur
Ik sluit me aan bij Rolf Steenwinkel;
wonen in de stad wordt juist populairder. Een hoogwaardig ingerichte en onderhouden (!) openbare ruimte, kindvriendelijke omgeving, geen geluidsoverlast van anderen, stedelijke voorzieningen om de hoek; dat zijn de beslissende factoren.
Grote steden doen er daarom goed aan de kunst af te kijken van steden die tot de meeste leefbare ter wereld horen zoals Zurich en Vancouver en daar hun voordeel mee doen.
Gerard Wiegerinck / adviseur wonen
Frank Zuylen, stedenbouwkundige, vraagt zich af hoe de gemeentelijke bouwprogramma's tot stand komen, of dat wel behoorlijk demografisch onderbouwd toegaat. Hij heeft de indruk dat de bouwers en ontwikkelaars het voor het zeggen hebben.
Als dat zo is, dan zouden er dus veel minder appartementencomplexen gebouwd worden volgens de NVB.
Waar komen die appartementencomplexen dan wel vandaan?
Mijn waarneming is: van de stedenbouwers. Elke plek met enige kwaliteit moet een "landmark" krijgen. Iedereen stelt daarbij zoveel eisen (parkeren, milieu etc etc) dat de prijs per woning hoog oploopt. Vervolgens raken de ontwikkelaars het product aan de straatstenen niet kwijt en geven de schuld aan de gemeenten.
Het wordt tijd dat er weer (politieke) aandacht komt is een schaars geworden goed: gewone huizen voor gewone mensen.
Frank Zuylen / stedebouwkundige
In reactie op R. van Door: kom voor je mening uit en verschuil je niet achter een doorzichtige alias. En verder: vrijwel alle appartementenprojecten in dorpen waarvoor ik als rayonarchitect bij Welstandszorg Noord Brabant advies heb uitgebracht waren niet gericht op de eigen behoefte van de eigen bewoners maar op woningzoekenden van buiten de gemeenten. Het initiatief bleek in de meeste gevallen bij de ontwikkelaars te liggen die zelf met bebouwingsvoorstellen voor appartementen kwamen, zelfs voor plekken waar dat gelet op de omgeving eigenlijk niet gepast was. In de meeste van deze gevallen die ik heb geadviseerd had de gemeente vooraf geen stedebouwkundige randvoorwaarden of programmatische uitgangspunten vastgesteld. Bij vrijwel ieder plan was een vrijstellingsprocedure nodig of een anticipatie op een herziening van het bestemmingsplan. Steeds kwam de gemeente achteraan hobbelen en deed eigenlijk niet anders dan het faciliteren van de projectontwikkelaars. De ontwikkelaars komen er nu achter dat ze allemaal voor eenzelfde, kennelijk niet zo grote, markt hebben gebouwd. Ieder dacht dat zijn project wel snel verkocht zou worden vanwege de "unieke" ligging. Nee dus.
Verder deel ik de opvatting dat het echt dorpse wonen, dus ver van stedelijke voorzieningen, veel minder populair is dan wordt gesuggereerd. Pas op korte afstand tot een nabij gelegen stad wordt het een aantrekkelijker woonsituatie dan de buitenwijk van de stad zelf.
Eefje / beleidsadviseur wonen
Mijn ervaring is dat vooral vanuit stedenbouwkundig oogpunt en het idee van compact bouwen, appartementencomplexen gewild zijn. Vanuit woningbehoefte is dit een heel ander verhaal. En dan is er nog de betaalbaarheid. Natuurlijk wil 90 procent een huis met een tuin. Maar een groot deel van hen kan dit niet betalen. Om voor hen een betaalbare woning neer te zetten, grijpt men al snel naar appartementen. Een uitdaging dus om betaalbaarheid en woonwensen samen te laten komen.
J.Beelen / beleidsmedewerker
De gemiddelde Nederlander is niets meer dan een vat vol tegenstrijdigheden. Het NIMBY effect getuigd daarvan. Mijns inziens speelt hetzelfde hier een rol. Natuurlijk wil de gemiddelde Nederlander een tuin en in een dorp wonen. Maar tegelijkertijd moet er rondom het dorp zowel een zee, als een bos, als weilanden etc. liggen. Geen windmolens of snelwegen die het landschap verpesten. Maar uiteraard wel groene stroom en een manier om snel met de auto naar het werk te rijden, bij voorkeur via een privesnelweg. Uiteraard moet er lekker rustig gewinkeld kunnen worden in het centrum om de hoek, waar uiteraard de auto voor de deur geparkeerd kan worden. Let wel, de eigen auto, andere auto's dragen alleen maar bij tot drukte en staan in de weg, al dat blik op de weg...

Dit soort onderzoeken zegt uiteindelijk helemal niets!
Klaas E. Meijer / organisatieadviseur & ruimtelijk strateeg
De trek naar de steden en de ontvolking van het platteland tonen een tegengestelde beweging: liever wonen in gestapelde bouw met een hoge dichtheid aan ontmoetingen, activiteiten en voorzieningen dan doodgaan van verveling in een dorp vol saaie rijtjeswoningen met tuin.

Dorpen met toekomst combineren een hoge dichtheid aan rust en natuur met multifunctionele (gedeeltelijk mobiele) voorzieningen op basis van hoogwaardige technologie met breedbandverbindingen. Wil zo'n dorp aantrekkelijk zijn, dan juist geen hebben juist geen saaie rijtjeshuizen, zoals projectontwikkelaars die doorgaans op de markt gooien, maar karakteristieke (echt oude maar ook echt moderne) woningen. Daar ligt ook een markt voor organische voedselproductie, vakantie en 'moderne kloosters' waar mensen zich tijdelijk (voor retraite of sabattical) kunnen terugtrekken, mits er een aantrekkelijk landschap is.
Criticus - NL
@ Klaas E. Meijer

Wat een grote kul.
De trek naar de steden is er, omdat daar woningen worden gebouwd. In de dorpen mag vrijwel niets gebouwd worden en als het al gebeurt is het onbetaalbaar voor de gemiddelde dorpsbewoner.

En 'karakteristiek' hoeft al helemaal niet. Een huis is een huis voor het gros van de mensen die minder veeleisend (moeten) zijn dan u.
Advertentie