Advertentie
financiën / Nieuws

Gemeente profiteert matig van ‘opbrengst’ wijkteam

Om enig inzicht te krijgen in de baten van het wijkteam zijn in Schiedam 188 casussen (zowel jeugd als Wmo) doorgelopen met de desbetreffende casusregisseurs. Per casus was aan de regisseur gevraagd een inschatting te maken van de impact van de hulpverlening. Daarbij werd gekeken of de hulpverlening wat oplevert in materiële dan wel immateriële zin en er werd gekeken naar wie baat had van de hulpverlening: de gemeente, de cliënt of een derde partij, zoals bijvoorbeeld een woningcorporatie.

16 december 2016

Gemeenten betalen voor de inzet van wijkteams. Maar wanneer deze inspanning in geld wordt uitgedrukt, blijkt slechts 43 procent van de opbrengst ten gunste van de gemeente te zijn. Dat becijferde bedrijfseconoom en adviseur Michel de Visser in Zorgvisie.

Opbrengsten

Het in geld uitdrukken van de opbrengsten van zorg is altijd moeilijk. Ook de zorg van wijkteams kent verschillende vormen van immateriële opbrengsten. Iemand voelt zich bijvoorbeeld beter, minder angstig. Daarnaast zijn er materiële opbrengsten. Die kun je in kaart brengen door inzichtelijk te maken welke kosten er uitgespaard of voorkomen worden als gevolg van de ingezette hulp. Een complicatie daarbij is dat het voordeel niet volledig ten gunste van de gemeente hoeft te zijn, maar ook van verschillende personen of instanties, bijvoorbeeld de klant zelf, de gemeente of derden zoals een woningcorporatie of justitie.

Dat maakt het lastig de 'opbrengsten' te berekenen.

Impact
Dat stelt bedrijfseconoom en adviseur Michel de Visser in Zorgvisie. Om enig inzicht te krijgen in de baten van het wijkteam zijn in Schiedam 188 casussen (zowel jeugd als Wmo) doorgelopen met de desbetreffende casusregisseurs. Per casus was aan de regisseur gevraagd een inschatting te maken van de impact van de hulpverlening.  Daarbij werd gekeken of de hulpverlening wat oplevert in materiële dan wel immateriële zin en er werd gekeken naar wie baat had van de hulpverlening: de gemeente, de cliënt of een derde partij, zoals bijvoorbeeld een woningcorporatie.

Voordeel
De Visser becijferde dat de gemiddelde opbrengst per casus die een wijkteam ter hand neemt 8336 euro bedraagt. De gemeente 'profiteert' daar voor 3563 euro van. De cliënt zelf heeft er voor 2694 euro voordeel aan en derden, zoals bijvoorbeeld Justitie, voor 2079 euro. Hierbij gaat het uitsluitend om de materiële, niet om de immateriële gevolgen.

Kosten per uur
‘Als gekeken wordt naar de kosten per uur van een wijkteam, dan kan een medewerker gemiddeld ongeveer 50 uur aan een casus besteden om voor de gemeente break-even te zijn. Dat wil zeggen dat voor de gemeente de kosten dan gelijk zijn aan de opbrengsten. Als gekeken wordt naar alle maatschappelijke opbrengsten (dus ook die van cliënt en derden), dan kan 115 uur aan een casus besteed worden. Hierbij is overigens geen rekening gehouden met immateriële opbrengsten’, aldus Visser.

Financiering teams
De uitkomsten van het onderzoek zouden vergeleken kunnen worden met het gemiddeld aantal uren dat het wijkteam aan een cliënt besteedt. ‘Op basis daarvan ontstaat enig inzicht in hoe ‘rendabel’ het team is’, aldus Visser. ‘Ook kunnen de kengetallen uit dit onderzoek gebruikt worden bij investeringsvraagstukken over bijvoorbeeld de omvang van een team of bij de wijze waarop teams gefinancierd moeten worden.’

Kille benadering
Voor velen mag die benadering ‘kil en zakelijk’ klinken, maar het toch is het volgens hem nodig dat veel meer inzicht ontstaat bij gemeenten over de financiële opbrengsten van de ingezette hulp. Dat is nodig om betere keuzes te kunnen maken, om meer mensen te kunnen helpen.

Lees hier de onderbouwing van het onderzoek

Reacties: 8

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Erik
Dit is geen nieuws. Er is al een hele berg MKBA's (maatschappelijke kosten baten analyses) gedaan mbt wijkteams. Als BB niks weet, niets afweegt en en passant reclame maakt voor één adviseur, als tegenwicht dan: LPBL doet dit al veel langer.
Frits van Vugt / Public Consulancy & voorzitter van 2 lokale rekenkamers
Op zich goed dat er pogingen worden gedaan om het rendement van de (interventies door) wijkteams in kaart te brengen.

Maar op deze manier moet dat dan niet!



Op de eerste plaats is er de aanname bij het onderzoek dat de inzet van het wijkteam succesvol is. Ja, dat hopen de betrokken medewerkers (en leiding) natuurlijk wel, maar dat is natuurlijk een aanname die niet klopt. Daar is ook voldoende onderzoeksmateriaal voor, maar ik beperk me tot de cliëntervaringsonderzoeken (CEO) Wmo die dit jaar zijn gehouden. Daaruit blijkt dat de gemiddelde positieve score mbt diverse vragen over succesvolheid van een interventie tussen de 75 en 80% ligt. M.a.w. 1/4 tot 1/5 van de interventies gaf dus geen positief effect, dus zeker geen materiele 'winst' op termijn. En dan zijn hiermee nog niet meegenomen de mensen die wel bij het sociaal team hebben aangeklopt maar geen Wmo-voorzieningen hebben gekregen of teleurgesteld zijn afgehaakt.



Bovendien klopt de inschatting van het materiele effect niet. Hoe kan een medewerker van een sociaal team nou inschatten wat de geldelijke meerwaarde is van zijn interventie? Daarvoor is longitudinaal onderzoek nodig en geen giswerk van belanghebbenden.
Alian / adviseur
In de gemeente waar ik werkte hebben we op enigszins vergelijkbare wijze naar de inzet van onderwijszorgmedewerkers gekeken. Een deskundige hulpverlener vanuit jeugdzorg hebben we gestationeerd op de middelbare school. deze medewerker kon meteen handelen als er zorgen waren rondom een leerling.

immaterieel voordeel: de school kon zich beter concentreren op het geven van onderwijs, de leerling kon op school blijven waar dat voorheen vaak niet kon, er kwam geen stigma op jongere/gezin door melding bij veilig thuis.

materieel voordeel: in het verleden deed deze school een keer of 25 per jaar een melding bij veilig thuis als er zorgen waren om een leerling en zij daar geen grip op kregen (voorbeelden: vermoeden van verwaarlozing of geweld, ernstige conflicten tussen ouders waar de leerling de dupe van was, leerlingen die afglijden richting crimineel gedrag, drugs of alcoholmisbruik, leerlingen die door mantelzorg of andere problemen thuis overbelast zijn etc). na in voering van de hulpverlener op school heeft de school nog 1 keer een melding gedaan.

Iedere melding bij het voormalige BJZ (nu heten ze overal anders) kost gemeente zo'n 15.000 euro. Het vervolgtraject wat daarna komt, dus inzet van geindiceerde hulp minstens nog zo iets. Laten we dat vervolg buiten beschouwing laten omdat het immers mogelijk is dat een kind na een traject met de zorgverlener op school nog doorverwezen moet worden. dan bespaar je concreet 24x15.000 dus 3,6 ton. De kosten waren in ons geval zo'n 75.000 euro. Wij hebben geconcludeerd dat dit uit kon.
Rudi Balster
In de helpende teams gaat het er met de uurtjes en de personeelsbezetting iets anders aan toe dan hier staat vermeldt.
Peter
Het levert dus niet genoeg geld op en de burger wordt er ook niet gelukkiger door en de meesten die er werken in zo'n team zijn echt de mensen die qua karakter het

slechtst in elkaar steken je vraagt je af er nog ergens een hart of gevoel in zit want je kunt je macht daar misbruiken zo veel als je wilt als team zeker nu de regiosamenwerking steeds sterker wordt.
Liesbeth
De meeste ( verzonnen ) cases maken ze zelf op en de hulp bieden ze aan op onvrijwillige basis zo lijkt het heel wat bij tegenwerking dreigen ze met de ggz die uit heel wat pesoneelsleden bestaat. Voor intimidatie is er veel geld uit de kas gehaald dit moet van de overheid zeggen ze.De bestuurders van de zorg daar kom je dan natuurlijk altijd mee weg maken er dankbaar gebruik van om burgers aan te laten pakken en een verhaaltje is zo geschreven door de ggz en iedereen doet zo graag mee of laat zich naief inpakken.Als je meedoet dan kan je niets gebeuren hoor daar zorgen wij wel voor.
Arie Donker / Wethouder
Hoe kunnen we doelmatigheid beoordelen? Teams draaien nog geen 2 jaar. Gezien het feit dat de casuïstiek nog steeds toeneemt, voorzien we in een behoefte. Gelukkig zijn medewerkers mensen die fouten kunnen maken. Arie Donker
JaapvV / adviseur
Ongetwijfeld is dit een dappere en zinvolle poging om kosten van wijkteams in kaart te brengen. Helaas lijkt me de publicatiedatum van deze conclusies rijkelijk voorbarig. Ik heb het echt geprobeerd, maar van het onderzoek snap ik niks. Dat ligt mi aan de manier waarop met begrippen wordt gestoeid. Impact wordt niet concreet gemaakt. De 'wat het oplevert' vraag is niet concreet. Wat moet goede hulpverlening de gemeente opleveren? Kostenbesparing? Preventie voor kwetsbare burgers? Minder overlast op straat? etc etc. Hetzelfde geldt voor het benoemen van immateriële opbrengsten. Een grote nalatigheid vind ik verder dat niet is gekeken naar de deskundigheid in de wijkteams, hun manier van werken en naar het bestendigen van de bereikte oplossingen voor de cliënt. Daarmee levert dit onderzoek meer gevaar op (door de financiële kosten primair te gebruiken als maatstaf voor 'wie er allemaal beter van worden' in plaats van de inhoudelijke opbrengsten voor degenen die zorg nodig hebben). Jammer
Advertentie