Caribisch Nederland: 110 miljoen in, 287 miljoen uit

De eilanden Bonaire, Sint Eustatius en Saba geven samen tweeëneenhalf keer zo veel uit dan er aan belastingen en premies binnenkomt.

Dat blijkt uit een brief van minister Plasterk van Binnenlandse Zaken aan de Tweede Kamer. De Belastingdienst/Caribisch Nederland, B/CN heeft over het jaar 2014 een inventarisatie gemaakt van de opbrengsten op basis van kas-, bank- en overige betaalgegevens, aangevuld met een ontvangsten die handmatig moesten worden beoordeeld en worden toegerekend aan één van de eilanden van Caribisch Nederland. Volgens de Belastingdienst gaat het bij de inkomsten om een ‘vrij gedetailleerd en bijna compleet’ overzicht van de opbrengsten. In totaal is door B/CN op kasbasis in 2014 een bedrag van ruim 110 miljoen euro aan rijksbelastingen en premies ontvangen.

Uitgaven per eiland
Aan de uitgavenkant staat een bedrag van 287 miljoen euro. Voor ruim de helft van de uitgaven is volgens Plasterk precies na te gaan welke uitgaven voor welk eiland zijn gedaan. Voor de resterende uitgaven zijn aannames om tot een uitsplitsing per eiland te komen. Daarbij de uitgaven voor defensie en buitenlandse zaken niet zijn meegenomen, omdat deze uitgaven ten goede komen aan alle landen van het Koninkrijk.

Globale schatting
Voor een substantieel deel van de uitgaven – ruim 60 miljoen euro – is overigens geen verdeling voorhanden of is een verdeelsleutel volgens Binnenlandse Zaken ‘arbitrair.’ Dat geldt bijvoorbeeld voor over de drie eilanden roulerend politie- en douanepersoneel. Om toch zo goed mogelijk een verdeling van rijksuitgaven te maken, is een globale kostenschatting gemaakt. Bij de uitgaven voor uitkeringen en studiefinanciering is vooral gekeken naar het aantal inwoners per eiland.

Kleinschaligheid duur
Saba is relatief gezien het minst kostendekkend (17 procent): er komt 7 miljoen euro aan premies en belastingen binnen, terwijl er 41 miljoen euro aan rijksuitgaven tegenover staan. De verklaring die Binnenlandse Zaken daarvoor geeft is dat de kleinschaligheid van de bovenwindse eilanden zorgt voor extra kosten ten opzichte van het inwonerrijkere Bonaire. Daarbij gaat het vooral om uitgaven voor politie en gevangenissen en het financieel toezicht.