BZK hongerig naar externe ICT'ers
Het aantal externe ICT'ers bij grote overheidsprojecten blijkt nog steeds aan de forse kant. Dat blijkt uit door BZK verstrekte gegevens over de inhuur die door Webwereld met een Wob-procedure zijn opgevraagd.
Met name bij de grote ICT-projecten van BZK overstijgt het aantal externe ICT'ers verre het aantal interne medewerkers. Voor P-Direkt, de centrale personeelsadministratie van de meeste ministeries, is aan externe inhuur in 2008 bijna vier keer zoveel uitgegeven (20,6 miljoen euro) als aan 'ambtelijk personeel (5,3 miljoen).
Van de 10,8 miljoen euro aan personeelskosten die zijn gemoeid met de invoering van de nieuwe Rijkswerkplek (DWR) gaan er 8 miljoen naar externen. Voor het Nationaal Schengen Informatie Systeem (NSIS) is gaan 2,4 miljoen van de 3,4 miljoen euro personeelslasten naar externen.
De rijksbrede norm voor extern personeel als percentage van de totale personele uitgaven bedraagt 13 procent. BZK stelt daar met 13,6 procent van zijn 75 miljoen euro aan personeelskosten redelijk aan te voldoen, maar met name de grotere projecten die onder de ZBO's vallen maken gretig gebruik van externen.
Reacties: 5
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Het probleem ligt overigens nog een slag dieper: veel overheidsverantwoordelijken en ICT-ers koesteren een heilig geloof in de effectiviteit van in de ICT-wereld veelgeroemde standaard-software, terwijl die meestal niet stoelt op operationele werkelijkheid maar op ontwerptafel-constructies van de werkelijkheid.
Dit is een achterhaald idee. Waarom zou het binnenhalen van externe specialisten voor een project (kop en een staart) welke weer afscheid nemen als het gereed is een probleem zijn? Veel erger is het als iedereen maar op de loonlijst "moet". wat gaan deze krachten doen als het project "klaar" is? Worden ze dan ingezet op de minst slecht passende positie die de (overheids)werkgever dan beschikbaar heeft?
De overheid zou zich ook kunnen aanpassen aan de onomkeerbare verandering van de arbeidsmarkt waar het aantal zelfstandigen of georganiseerde specialisten alleen maar zal toenemen. De echt goede specialisten willen helemaal niet meer bij één uitvoerende organisatie op de loonlijst. Zij worden het liefst steeds weer opnieuw uitgedaagd in andere omgevingen met wisselende projecten.
Sterker; het is zelfs efficiënter (lees: goedkoper en doelmatiger) om externen in te zetten op dit soort projecten. De uren die zij werkelijk besteden aan de uitvoering van projecten verschijnen op factuur. De tijd die besteed aan ziekte, vakantie, scholing, begrafenis etc wordt niet gefactureerd. Probeer eens te berekenen wat het uurtarief zou zijn van een vaste medewerker o.b.v. productieve (project)uren. Indien het bruto jaarsalaris + kantoorlasten, samenhangende overhead (PZ-ondersteuning, werkplek, pensioen, kinderopvang, scholing) etc zou worden gedeeld door het aantal netto bestede uren aan het project (dus minus vakantie; ziekte; scholing; niet projectgerelateerde vergaderingen etc) dan zal dit waarschijnlijk een hoger uurtarief laten zien dab dat van een externe.
Het efficiënte van een externe is naast zijn/haar kennis en flexibiliteit tevens dat de uitgaven stoppen bij einde project. Dit in tegenstelling tot de vaste medewerker wiens contract toch wel erg "vast" is en kostbaar om te beëindigen.
Laten we de belangrijke groep "huurlingen" niet steeds afschilderen als een soort inferieure tweedrangs groep werkenden t.o.v. medewerkers in loondienst.