Pechtold: Samenwerking kleine gemeenten 'ondemocratisch'
Kleine gemeenten die op eigen benen willen blijven staan, gaan vaak samenwerkingsverbanden met andere gemeenten aan, maar Pechtold noemt dit ondemocratisch.
D66-leider Alexander Pechtold pleitte tijdens het partijcongres vandaag voor grotere gemeenten. Kleine gemeenten die op eigen benen willen blijven staan, gaan vaak samenwerkingsverbanden met andere gemeenten aan, maar Pechtold noemt dit ondemocratisch.
Bovenlokale bureaucratie
Die regionale samenwerking speelt zich buiten het zicht van de gemeenteraad af, verklaarde Pechtold. ,,Macht verschuift van de lokale democratie naar een bovenlokale bureaucratie." De uitspraak van Pechtold gaat nog niet zover als de oproep van PvdA-burgemeester Joyce Sylvester van Naarden in september. Zij wil om dezelfde reden 130 kleine gemeenten opheffen.
Blijven samenwerken met kabinet
Op het partijcongres meldde de D66-leider te willen blijven samenwerken met het kabinet van VVD en PvdA om zo het beleid zoveel mogelijk in eigen richting te sturen. ,,We zijn nog niet klaar met dit kabinet", zei D66-leider Alexander Pechtold zaterdag op het congres van zijn partij in Amsterdam. ,,We zijn nog niet uitgeregeerd".
Verkiezingen geen oplossing
D66 hielp samen met andere oppositiepartijen het kabinet aan een meerderheid in de Eerste Kamer door onder meer een begrotingsakkoord te sluiten.De democraten willen deze rol blijven spelen, gaf Pechtold zaterdag aan. ,,Voor mij geldt: ons land is nu gebaat bij stabiliteit. Nieuwe verkiezingen boden en bieden nu geen enkele oplossing."
Gemeenten helpen bij leesonderwijs
D66 presenteerde ook nog het Witboek Onderwijs, met ideeën voor beter onderwijs die de partij opdeed tijdens een tour langs scholen en op een speciale website. Daarin wordt gepleit voor meer inspraak van leerlingen in het mbo en voor een jeugdleesplan, waarin scholen, bibliotheken en gemeenten samenwerken om kinderen beter te leren lezen.
Reacties: 26
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
De kruidenier is naar verloop van tijd uit alle dorpen en steden vertrokken en we kunnen bij de AH en de Jumbo prima terecht.
Ik snap het als burger niet wat mijn gemeente nu precies waar doet, en volgens mij hebben een hoop gemeenteraadsleden precies hetzelfde.
Wat mij betreft is het gat te groot, vanuit die analyse zijn er nog legio oplossingen mogelijk. Maar wie dat in politiek Den Haag moet gaan trekken? Bzk in ieder geval niet, alle grote thema s liggen niet op hun bordje...
Nee, want dan geldt "Macht verschuift van de lokale democratie naar een regionale democratie"...
Daarnaast is het maar zeer de vraag of de taken die nu door gemeenten worden uitgevoerd en door de decentralisaties zullen worden uitgevoerd over 10 a 15 jaar nog worden uitgevoerd. Besturen is een zaak van een lange horizon, een lange termijnplanning. Pechtold doet uitlatingen zonder goed onderzoek op basis van beelden en aannames.
Persoonlijk ben ik dat, als het gaat om dit soort structuurdiscussies, voostrekt zat.
Elke verandering is nog geen verbetering. Van opschalen heb ik nooit verbetering gezien, eerder verschraling.
Je krijgt steeds weer het gevoel dat creativiteit ontbreekt bij politiek en bestuur. In korte tijd moet op veel plaatsen een ontspoorde verzorgstaat weer genormaliseerd worden, maar normaal kan het niet. Men wil een Titanic in no time, onder druk van begrotingstekorten, in een vloek en een zucht draaien. Het is wachten op brokken, die vervolgens weer gelijmd moeten worden.
Ik pleit voor een onafhankelijke zorg coördinator naast de huisarts. Landelijk uitgerold systeem. Dichtbij, laagdrempelig, historie bekend. Die indicatie afgeeft en kwaliteit geboden zorg eveneens volgt en cliënt en familie onafhankelijke steun naast zich hebben t.o.v. een hele bureaucratie, die in de regel steevast reageert dat men volgens richtlijnen werkt en af is de kous.
Eerst hebben we een volkomen aanbod gericht systeem die onnodig duur uitpakt. Een vraaggerichtsysteem wordt nu dus een vraag vanuit overheid om het vooral zelf te regelen.
Iemand met een oogziekte, loopt met een stok en heeft nog 2 beperkingen. Woont bijna 2 jaar "zelfstandig". Eerste jaar 150 minuten huishoudelijke hulp per week. Tweede jaar 75 minuten per week. Maar daarvoor komt een gecontracteerde organisatie niet. Met enige moeite dan 90 minuten per week om een structuur te behouden. Begin derde jaar komt ineens de hulp niet opdagen en bij navraag blijkt dat wmo de hulp zonder boe of bah naar 90 minuten per 2 weken heeft gezet. Tja, voor 45 minuten per week komt men al helemaal niet.
Er is een prof. begeleider die nu maar deels dit gaat compenseren, hetgeen niet de bedoeling is. Na verzoek om die 90 minuten per week te handhaven, moet er weer een MO consulente onderzoek verrichten. Dit zijn mensen die de cliënt moeten beoordelen op basis van een bezoekje thuis. Dit kortsluiten telefonisch met de prof. begeleider kan niet. De beperkingen zijn chronisch.
Reden: we werken volgens richtlijnen. Doodmoe word je ervan.
Via die zorg coördinator zit je niet steeds wielen uit te vinden en zou het zo moeten zijn dat artikel 1 van de grondwet toegepast wordt: in dezelfde situatie, gelijke behandeling. Beoordelingen door/via ambtenaren en dus verschillende politieke situaties, verschillende lokale financiële draagkracht en ook verschillen m.b.t. kwaliteit bestuur, vind ik geen goede zaak. Je hoeft geen gemeenten samen te voegen voor zaken tussen overheid en burger en voor andere zaken kunnen gemeenten samenwerken.
Voorheen konden minima kwijtschelding aanvragen voor gemeentelijke belastingen. Als dat akkoord was dan was dat akkoord voor waterschap ook voldoende. Sinds 2012 moet dat apart. Dus 2 papierwinkels inleveren.
Overheid vergroot bureaucratie en wil hulpuren tegelijkertijd verkleinen want straks valt de hulpverlener via CIZ waarschijnlijk ook onder Gemeente en gaat het dezelfde kant op als met de huishoudelijke hulp.
Waar is de tijd gebleven dat een hoofd kruisvereniging uit het zicht allerlei knoppen indrukte en alles vanzelf geregeld werd. Dat is misschien nog maar 25 jaar terug.
Realiseert u wat u schrijft? Kruideniers zijn uit steden en dorpen vertrokken en WE kunnen prima terecht bij Jumbo en AH? Ik moet toch eens die winkelketens in die dorpen gaan zoeken...De belastingwet geldt voor alle inwoners.
Dan is artikel 1 van de grondwet wel handig. Maar vervolgens gaan meer algemene middelen via de sociale vangnetten naar de steden, waar voor minima allerlei prijsmeppers te vinden zijn en voorzieningen relatief vlakbij. Mensen in dorpen moeten alles een eind verderop zoeken en als ze naar uw Jumbo of AH willen eveneens. Er is dus door alle verschillen een kloof ontstaan tussen steden en platteland Dat uit zich in de stembus en een en ander is slecht voor cohesie.
Teveel wijn op? Artikel 1 van de grondwet gaat over het gelijkheidsbeginsel en gaat niet over de afstand van burgers tot voorzieningen. Een kloof tussen stad en platteland die zich uit in de stembus, wat weer slecht is voor cohesie??? Man man, dit is raaskallen.. Ik zou even ontnuchteren als ik jou was...
Bent u zelf aan het lezen geweest met wijn op, of met oogkleppen op? U illustreert en bevestigt precies wat ik stel: er is in een postzegellandje geen gelijke behandeling in gelijke situatie. Dat uit zich o.a. sterk in verschillen tussen platteland en steden. Dat uit zich ook in de kloof tussen huiskamer en Tweede Kamer/Gemeentehuis en uit zich naadloos in uw reactie. Dat uit zich eveneens in de stembus uitslag. Dat uit zich eveneens in gebrek aan cohesie. Lukt het nu om het verband te snappen?
Toon eerst maar eens aan dat het ene beter is dan het andere! Dat geldt voor alle populistische voorstellen. Ik zie telkens een hoeveelheid kretologie, met mooipraterij, maar mist de wetenschappelijke onderbouwing. Cijfers Pechtold kom met cijfers!!!!
Kleine politieke partijen worden vaak gebruikt om net voldoende steun in een parlement te verkrijgen.
Heel veel kleine gemeenten - en trouwens inmiddels ook grote - hebben hun samenwerking op een wettelijke basis geregeld (zie de reactie van Nobby). Dat de bevoegdheden die de Wgr biedt om het beleid door de gemeentebesturen beter te bepalen en te controleren nog onvoldoende worden gebruikt is natuurlijk een ander verhaal.
Het is dan wat hovaardig om kleine samenwerkende gemeenten het stempel ondemocratisch op te plakken.
Nog los van het feit dat nog nooit is aangetoond dat een opschaling van gemeenten op middellange termijn succesvol was dan wel succesvoller dan haar voorgangers.