CDA-raadslid weg om verplichte partijafdracht
Een Venloos CDA-raadslid stapt na twaalf jaar uit de fractie, uit onvrede over de verplichte afdracht van vijftien procent van haar raadsvergoeding.
Ultimatum
Bep Holla wilde discussie over hoogte en besteding en weigerde zolang haar afdracht te betalen. In plaats van discussie te starten, stelde het lokale partijbestuur een ultimatum om te betalen. Daarna betaalde Holla, maar zegde tegelijk haar lidmaatschap op.
Hoge afdracht
'In Limburg heeft het CDA een interne verklaring die je moet tekenen als je op de lijst wilt,' zegt Holla, die onlangs na achttien jaar haar partijlidmaatschap van het CDA heeft opgezegd. 'Dat betekent dat je vijftien procent van je wedde, de vergoeding voor je raadslidmaatschap, aan de partij moet afstaan. Dat is per maand 215 euro, van elk raadslid. In Weert is dat achttien duizend euro per jaar. Ik vind die afdracht nogal hoog. Ik heb begrepen dat die landelijk bij het CDA maar drie procent is.'
Campagne
Het stak Holla, die de afgelopen twee gemeenteraadsverkiezingen telkens ongeveer duizend voorkeurstemmen kreeg, dat de raadsleden bij de verkiezingen ondanks die 'hoge afdracht' weinig campagnesteun kregen. Ze heeft zelf voor twee en een halfduizend euro campagne materiaal gekocht. 'Ik vond het helemaal vreemd, toen bleek dat er nog dertigduizend euro op de bankrekening staat. Dus ik wilde daarover discussie, weten wat de landelijke-, regionale en lokale regelingen zijn bij het CDA, maar die discussie werd geweigert,' zegt Holla.
Begroting
Ook op de lokale ledenvergadering, afgelopen januari, stelde zij naar eigen zeggen de begroting ter discussie. 'Die begroting was niet inzichtelijk. Niet dat er volgens mij sprake was van fraude, maar ik verlang wel een fatsoenlijke jaarrekening en begroting en die is er niet,' zegt Holla.
Formeel vrijwillig
Volgens penningmeester Rob van Leendert van het CDA-bestuur Limburg, is de vijftienprocentsregeling 'formeel vrijwillig' Die regeling voor Limburg is in de jaren negentig voor bedacht en werkt over het algemeen goed,' zegt Van Leendert. 'Het merendeel van die bijdrage blijft ook lokaal, slechts twee procent gaat naar regionale partijzaken. Zie het als een vergoeding voor het voordeel dat je als persoon hebt van de partij, en waar je ook weer een fatsoenlijke campagne mee kan voeren.'
Vertrouwen
Volgens regiobestuurder Van Leendert is het een uitzondering dat de regeling tot zo'n hoog conflict leidt. 'Er is wel vaker discussie over, en als er goede redenen zijn, kan er ook wel wat van afgeweken worden. Maar ik had hier geen weet van.' Bep Holla heeft het 'verschuldigde' geld inmiddels betaald, maar tegelijk haar lidmaatschap opgezegd. 'Ik heb dat met pijn in mijn hart gedaan. Achttien jaar lid en twaalf jaar namens het CDA in de raad is niet niks. Maar het vertrouwen was weg, toen de discussie niet werd aangegaan maar mij wel een ultimatum werd gesteld. Ik was hier in Weert het sociale gezicht van het CDA.'
Het lokale CDA-bestuur was gisteren niet bereikbaar voor commentaar.
15% i.p.v. de lagere landelijke norm?
Geen discussie mogelijk?
Genoeg saldo op bankrekening partij?
Geen geld genoeg voor campagne?
Dat is al een tijd gaande zo?
Indien dit allemaal klopt, is commentaar overbodig!
Al met al dus breed gebrek aan witteboorden burgerschap.
Wat een willekeur en vooral slecht rentmeesterschap t.a.v. je menselijk kapitaal en integriteit..
Wel goed voor de bankrekening.
Daar werkt iedereen binnen een organisatie die zwijgt aan mee.
Een klokkenluider staat altijd alleen.
De mensen aan het stuur maken misbruik van dat mechanisme en praten onderling elkaar aan dat die ander een onruststoker is.
Helaas zijn dit type dynamieken binnen organisaties veel voorkomend.
Anders zouden er geen stapels vernietigende rapporten geproduceerd worden over wanbeleid.
Integere mensen vertrekken en de zwijgers blijven. Je houdt een ongezonde organisatiecultuur uiteindelijk over.
Zijn volksvertegenwoordigers nou kippen met gouden eieren voor de partijafdeling zelf?