Bezwaar slachtoffers Haaksbergen tegen vergunning
Zeker acht slachtoffers van het ongeluk met de monstertruck zondag in Haaksbergen dienden vrijdag bezwaar in tegen de verleende vergunning voor het evenement.
Zeker acht slachtoffers van het ongeluk met de monstertruck zondag in Haaksbergen dienden vrijdag bezwaar in tegen de verleende vergunning voor het evenement. Ze doen dat met het oog op een schadevergoeding die ze willen hebben.
Dat heeft letselschadespecialist Yme Drost gezegd. Drost vertegenwoordigt 15 Haaksbergse slachtoffers, onder wie de nabestaanden van een van de doden. Enkele van zijn cliënten liggen nog in het ziekenhuis. Volgens Drost rammelt de afgegeven vergunning aan alle kanten en heeft die in elk geval niet 6 weken ter inzage gelegen, zoals wettelijk verplicht is. De vergunning is op 18 september aangevraagd en op 24 september afgegeven. Eerder bleek al dat de vergunning qua veiligheid alleen de aanwezigheid van brandweer en twee EHBO's ers vereist, naast het plaatsen van dranghekken op 10 meter afstand van het stuntterrein.
Calamiteitenplan ontbreekt
Drost: ,,Bij de aanvraag ontbrak een deugdelijk calamiteitenplan. Ook wordt niets gezegd over het aantal toeschouwers en waar die zouden staan. Aan de verleende vergunning ontbreekt onder meer een ontheffing van art.10 van de Wegenverkeerswet, waarin staat dat monstertrucks en dergelijke niet op de openbare weg mogen komen. Een parkeerplaats is ook een openbare weg.'' Een gemeente mag wel een ontheffing afgeven volgens Drost, maar alleen als de aansprakelijkheid goed is geregeld. In de vergunning wijst de gemeente echter alle aansprakelijkheid af.
Veiligheidsbeleid stuntteam
Behalve Drost hebben veel meer letselschadespecialisten en -advocaten zich op de gevolgen van het ongeluk gestort. Zo plaatste JPR Advocaten uit Deventer een standaardbezwaarschrift tegen de vergunning op internet. Jeroen Bosch Advocaten uit Den Bosch richt zijn pijlen op het stuntteam en het landelijke Pals Letselschadespecialisten denkt dat het veiligheidsbeleid is aan te vechten. Andere advocatenkantoren wijzen deze vorm van 'klantenbinding' af en spreken van 'Amerikaanse praktijken.' (ANP)
Reacties: 8
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Achteraf bezwaar aantekenen terwijl je wel zelf met je neus vooraan hebt gestaan.
Blijf dan weg als je vind dat het niet goed geregeld is.
Voor het organiseren van een evenement zoals in het Nederlandse dorp Haaksbergen plaats heeft gevonden heeft men een evenementenvergunning nodig. Deze vergunning moet in Nederland bij de gemeente worden aangevraagd.
Niet alleen is de vergunningverlening van belang maar meer nog de vergunningaanvraag.
De vergunningsaanvraag moet worden gepubliceerd doch ook de vergunningverlening moet tijdig voor het evenement worden openbaar gemaakt zodat belanghebbenden, omwonenden en anderen des nodig juridische stappen kunnen ondernemen als men het niet eens met het te houden evenement. Een Nederlandse burger moet dus ook de tijd hebben om een bezwaarschrift in te dienen om aan de Nederlandse bestuursrechter om een voorlopige voorziening en/of om schorsing te vragen van de verleende evenementvergunning om aldus meer specifieke voorschriften t.a.v. de veiligheid m.b.t. het te houden evenement af te dwingen en om bijv. een voorzorgs- en ontruimingsplan te eisen enz.
De evenementenvergunning in Haaksbergen is op 24 september 2014 (vijf dagen voor datum dat het evenement werd gehouden) verzonden aan de organiserende stichting. Of de aanvrage en de afgifte van de evenementenvergunning is gepubliceerd was steller dezes op moment van schrijven van dit artikel niet bekend.
De wettelijke basis in Nederland is veelal de Algemene Plaatselijke Verordening ( APV ) welke in Haaksbergen in 2010 door het gemeentebestuur werd vastgesteld.
Het ongeluk tijdens de Love Parade in de Duitse stad Duisburg waarbij 20 doden zijn gevallen en grote aantallen festivalgangers gewond zijn geraakt toen duizenden mensen klem kwamen te zitten in een voetgangerstunnel gaf eens te meer de noodzaak aan van een door de centrale overheid afgegeven evenementenvergunning en ook om zulk soort vergunningen niet te doen laten regelen via plaatselijke verordeningen door het gemeentebestuur.
In Nederland laat men het vergeven van evenementenvergunningen en meldingen over aan de 403 gemeenten waarbij veelal de burgemeesters als bevoegd gezag gelden. Doch de plaatselijke lokale bestuursorganen hebben veelal de expertise niet in huis om de risico’s op zijn merites te kunnen beoordelen. De Nederlandse wetgeving is t.a.v. het houden van risicovolle evenementen een grijs gebied. Als een land gebrekkige wet- en regelgeving introduceert en/of laat voortbestaan handelt zij onzorgvuldig en daardoor onrechtmatig.
EMLS
=====
Utrecht / Haaksbergen, 30 september 2014