Asielzoekende homo's stereotype beoordeeld
Onderzoekers van de VU concluderen dat asielverzoeken van homoseksuelen ook in Nederland vaak worden afgewezen op grond van vooroordelen en stereotypen.
Het is volgens de wetenschappers de eerste keer dat er vergelijkend onderzoek is gedaan naar de beoordeling van asielaanvragen van zogeheten LHBTI's in Europa. LHBTI staat voor lesbiennes, homo's, biseksuelen, transgenders en interseksuelen. In Nederland vragen naar schatting jaarlijks 200 personen uit deze doelgroep asiel aan.
In de kast
Het komt voor dat asielzoekers niet meteen als ze in Nederland komen, zeggen dat ze homo zijn. Daar kunnen ze goede redenen voor hebben. Zo kunnen asielzoekers zich schamen. Als zij pas na enige tijd zeggen dat ze op hetzelfde geslacht vallen, moet zorgvuldig worden gekeken waarom zij laat 'uit de kast komen'. Het mag niet een reden zijn om hun asielaanvraag meteen in de prullenbak te gooien, aldus de onderzoekers.
Niet meegenomen
In de jaren 2008-2010 verleende Nederland meer dan eens geen asiel aan LHBTI's uit Iran, omdat zij aanvankelijk zwegen over hun seksuele geaardheid. Men geloofde wel dat de Iraniërs bijvoorbeeld homo waren, maar het werd niet meegenomen in hun asielaanvraag omdat ze het eerst verzwegen. Dat terwijl volgens het Nederlandse asielbeleid LHBTI's uit Iran recht hebben op asiel.
Opnieuw beoordeeld
Als asielzoekers als kind naar Europa komen en er als zij volwassen zijn achter komen dat ze homo zijn, hebben ze meer kans op een verblijfsvergunning. Zo realiseerde een Somalische man die naar Nederland kwam zich 8 jaar na zijn eerste asielaanvraag dat hij niet hetero was. Hij verklaarde dat dat hem in zijn thuisland in de problemen zou brengen. Hierop werd zijn asielaanvraag opnieuw beoordeeld.
COC Nederland kondigde aan dat het de regering zal aanspreken op de conclusies in het rapport.
Als de homo na jaren verblijf in Nederland nog niet uit de kast was, was er ook geen aanleiding om te vluchten. Zo zal een werkelijk homoseksuele asielzoeker geen probleem hebben zich hier daarover te uiten. Maar een schatzoeker daar in tegen die beseft dat zijn aanvraag op redelijke gronden wordt afgewezen leert vanuit de omgeving (links georganiseerde rechtsbijstand) zeer snel dat homoseksualiteit een behoorlijk stevige grond bied om de aanvraag tot verblijf te herzien.
Als de 200 asielzoekers door een privédetective gevolgd zouden worden om te controleren of er daadwerkelijk sprake is van homoseksualiteit dan vallen er plots veel door de mand.
Het COC kan zich beter inzetten voor echt homoseksueel gerelateerde problematiek.
En daar hebben we hier voldoende van want de veroorzakers zijn een voornaam import product.