Advertentie

Ambtenaren Zeeburg huren zichzelf in

Twee hoge ambtenaren van het stadsdeel Zeeburg van Amsterdam, runnen op hun vrije dag een detacheringsbureau. Dat bedrijf wordt vervolgens weer ingehuurd door het stadsdeel. De gemeentesecretaris van het centrale stadsbestuur is op de hoogte van deze nevenfuncties en heeft er geen problemen mee. Dit meldt het Parool.

05 augustus 2009
Hoofd Personeel & Organisatie
Het bureau, Interim Regiopool Noordvleugel (IRN), richt zich op hogere ambtenaren die tijdelijk bij een andere gemeente of stadsdeel worden geplaatst. De directie van IRN bestaat uit drie mensen, van wie er twee werken op het stadsdeelkantoor van Zeeburg: het hoofd Personeel & Organisatie en het sectorhoofd van het Bureau Maatschappelijke Ontwikkeling.

Startkapitaal
Het bureau doet ook zaken met onder meer Geuzenveld-Slotermeer, Haarlem, Almere en Beverwijk. Eind vorig jaar werd samenwerking aangekondigd met de gemeente Amsterdam. Volgens de website van IRN zouden deelnemende gemeenten een vast bedrag als startkapitaal aan IRN gedoneerd hebben.

'Geen belangenverstrengeling'

Volgens Herman Kers, één van de twee ambtenaren van Zeeburg die IRN leiden, is er geen sprake van belangenverstrengeling en heeft zijn nevenfunctie de instemming van de ambtelijke top in het stadsdeel en het stadhuis. Een woordvoerder van het stadhuis meldt dat dit mede komt omdat het bureau een stichting is zonder winstoogmerk. Maar ze bevestigt wel dat de IRN-directie op basis van gewerkte uren uitbetaald krijgt.

'Één vacature vervuld'
Ook de stadsdeelsecretaris van Zeeburg ontkent belangenverstrengeling. Er zou slechts één vacature door het bureau zijn vervuld bij het stadsdeel en die persoon was niet in dienst bij Zeeburg. Ook zou IRN volgens de secretaris niet alleen bepalen wie waar komt te werken, daar zouden veel meer mensen bij betrokken zijn.

Vraagtekens
Hans van den Heuvel, als hoogleraar aan de Vrije Universiteit gespecialiseerd in integriteitskwesties, plaatst echter vraagtekens bij het detacheringsbureau. Hij is bang dat belangen door elkaar gaan spelen en vindt dat wanneer ambtenaren elkaar gaan uitwisselen dit beter geregeld kan worden door een publieke organisatie, zoals de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, aldus het Parool.

Reacties: 8

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Frederique Six / universitair docent
Ik hoop dat Binnenlands Bestuur dit artikel snel corrigeert. Er is geen sprake van een 'bedrijf'. Dat zou nl. betekenen dat er sprake is van winstoogmerk. Er is hier sprake van een stichting zonder winstoogmerk. Dat werpt ander licht op de zaak. Je kan de situatie ook anders framen: er is een innovatie bedacht om een aantal personeelsproblemen binnen gemeenten op te lossen. Een stichting zonder winstoogmerk die interimvragen van gemeenten vervult door topambtenaren uit andere gemeenten de kans te geven zich te verbreden en nieuwe ervaring op te doen. Dit is goedkoper voor de gemeenten die interimmers zoeken en helpt gemeenten topambtenaren aan zich te binden. De uitvoerende werkzaamheden worden verricht door ambtenaren uit deelnemende gemeenten; zij krijgen daarvoor een vergoeding voor gewerkte uren. De gekozen constructie heeft de toestemming van de top van de gemeente/stadsdelen waar de directeuren werken. Een mooi voorbeeld van de Slimme Overheid, zoals Erik Gerritsen, auteur van de Slimme Gemeente en voormalig gemeentesecretaris Amsterdam het ongeveer verwoord in zijn reactie in het Parool.

Op verzoek van de webredactie van BB ben ik vorige week de artikelen in het Parool gaan lezen en heb ik de website van de stichting IRN bekeken. Zie ook de andere webartikelen hierover op de BBsite.
De zaak is complex en het is als buitenstaander niet mogelijk om een oordeel te geven. Er is hier sprake van een spanningsveld tussen innovatie en integriteit, beiden belangrijke onderdelen van goed bestuur. Als blijkt dat er inderdaad sprake is van een integriteitsschending, is het nog de vraag of die door bijv. onoplettendheid is ontstaan, door gebrekkig moreel bewustzijn en morele oordeelsvorming of door doelbewust onethisch handelen.

Het lijkt mij dat gedegen onderzoek nodig is. Naar de besluitvorming rondom de gekozen constructie dat de initiatiefnemers van IRN in 'vrije' tijd extra geld konden verdienen voor de gewerkte uren (door directie IRN, partners IRN en ambtelijke top stadsdeel Zeeburg en Gemeente Amsterdam) Welke alternatieven zijn bestudeerd en met welke argumenten is gekozen voor deze constructie? Welke rol speelde integriteit, m.n. (schijn van) belangenverstrengeling hierin? Naar de morele besluitvorming rondom de keuze van de directie van IRN om de eerste twee vervulde vacatures bij Zeeburg te laten plaatsvinden. Zijn de directieleden zich bewust geweest dat dat besluit morele consequenties had of waren ze vooral bezig 'hun baby' succesvol te laten zijn (innovatie is immers al moeilijk genoeg; en dicht bijhuis beginnen is dan heel verleidelijk)? Hoe was het toezicht door de deelnemende gemeenten op de directie geregeld?

Het lijkt me dat dit een mooie casus kan zijn om te leren hoe goed bestuur in de praktijk vorm te geven en welke dilemma's en uitdagingen je daarbij tegen kan komen.
k schaap / gemeenteambtenaar
Amsterdam is een bananenrepubliek.
Tom / ICT beheerder
Dus, volgens een van de belanghebbenden is er geen sprake van belangenverstrengeling. Beetje vreemd - want alleen al die uitspraak is belangenverstrengeling.

Daarnaast zou men alles moeten doen om ook maar de schijn te voorkomen. Niet iedereen gaat eerst onderzoek doen - maar ziet "oh, hij werkt bij de gemeente, en huurt zichzelf in - zie je nu wel".

Of dit terecht is of niet, doet niet ter zake.
Deze mensen doen er verstandig aan om OF hun ambtenarenbaan op te geven, OF hun bedrijfje van de hand te doen.

Daarnaast : als zij hun eigen bedrijf inhuren - is dit zowiezo al verdacht, en is de schijn van belangenverstrengeling eigenlijk geen schijn meer - maar werkelijkheid.

Of toch 'vriendjespolitiek'?

Kortom - de gemeente / overheid geeft WEER een signaal af "wij zijn onbetrouwbaar"
Gerrit de Jong / docent
Eens te meer reden om uitbestedingen heel kritisch te bezien. Zogenaamde deskundigheden hoeven lang niet altijd buiten de deur gehaald te worden. Investeer in eigen mensen!
Erwin
Een vorm van zelfverrijking zoals in de bankensector.
Het is zeer jammer om te constateren dat deze soort mensen voorrang krijgen om de echte vakman, vakmensen die helemaal gaan voor hun job en vakgebied.

Alleen het feit al dat je een dergelijk bedrijf opzet, geef je een signaal af: wij zijn niet bezig met ons vak, maar uitsluitend met: Op welke manier verdien ik zoveel mogelijk.
Gaat ten koste van het vak.

Dergelijke mensen zijn geen vakmensen op hun gebied. Het zijn vakmensen op het gebied van zelfverrijking.
Erwin
Heb overigens deze soort mensen in actie gezien bij verschillende gemeenten. Gemeenten die werden gereorganiseerd om advies van die bureaus.

Bij 3 verschillende gemeente heb ik door die personen echt EXACT dezelfde toespraken gehoord en aanbevelingen.

Als iemand binnen een gemeente de uitspraak gehoord heb:
Toen ik hier binnenkwam heb ik als eerste een foto van de organisatie gemaakt.

Als je dit gehoord heb, heb je met een zwendelaar te maken gehad......
W. van de Langemheen
Dit is toch ontoelaatbaar. Ik begrijp ook niet dat een gemeentesecretaris hier geen moeite mee heeft. Of deelt hij zelf in de winst van het betreffende bureau?
Vonk / DGA bureau voor interimmanagement en advies
Over oneerlijke concurrentie gesproken. Mét overheidssubsidie. Waar zouden die calculerende burgers toch hun voorbeelden halen?
Advertentie