Erkenning

Anderhalf jaar overleggen, verschillende lokale acties en een landelijke stakingsdag waren ervoor nodig. Toen was er plotseling op dinsdag 15 juli een principeakkoord tussen gemeentekoepel VNG en de vakbonden voor een nieuwe cao voor gemeenteambtenaren. De 165.000 ambtenaren kunnen rekenen op een salarisverhoging per 1 oktober 2014 van 1 procent en per 1 april 2015 50 euro per maand erbij. Plus een eenmalige bonus van 350 euro. ‘Een succes’, noemde Abvakabo FNV-onderhandelaar Bert de Haas het behaalde resultaat. Ook Roel Cazemier van de VNG toonde zich in zijn nopjes met het bereikte akkoord.

De ambtenaren denken daar echter heel anders over, zo bleek uit een peiling via de website van Binnenlands Bestuur. Van de ruim 5.300 ambtenaren die reageerden, noemde maar liefst tweederde het akkoord slecht. De commentaren erbij liegen er niet om. ‘Een flutdeal’, ‘een fooi’, ‘een schijntje’, ‘een bedroevend resultaat’.

Het akkoord ligt dan ook ver verwijderd van de oorspronkelijke inzet van de vakbonden. Die eisten aanvankelijk een loonsverhoging van 2,5 procent in 2013 en 3 procent in 2014. Van die eis van 5,5 procent over twee jaar is voor de modale ambtenaar een loonsverhoging van nog geen 2,5 procent overgebleven. Abvakabo FNV noemt het een succes, omdat de werkgevers steeds vasthielden aan de nullijn. Het resultaat komt inderdaad ongeveer in het midden uit.

In de cao zijn ook afspraken gemaakt over werkervaringsplaatsen voor 1.500 jongeren en voor een individueel keuzebudget per ambtenaar. Dat budget is een optelsom van het vakantiegeld, de eindejaarsuitkering, het bovenwettelijk verlof en de levensloopregeling en kan worden ingezet voor scholing, extra verlof of eerder pensioen. Afspraken over instroom van jongeren, een combinatie van procentuele loonverbeteringen en toeslagen in vaste bedragen en individuele budgetten om de ambtenaar up-to-date en duurzaam inzetbaar te houden. Wat die punten betreft kan deze cao gezien worden als een moderne overeenkomst die past bij deze tijd.

Toch is ook de ontevredenheid van een groot deel van de ambtenaren voorstelbaar. De loonstijging compenseert een stukje van de inflatie, maar ook niet meer dan dat. Zeker niet omdat de ambtenaren al enkele jaren nullijn achter de rug hebben. Maar de cao-afspraken compenseren niet dat de gemiddelde ambtenaar er – mede door de decentralisaties − steeds meer taken bij krijgt en de werkdruk ook nog eens toeneemt vanwege gemeentelijke bezuinigingen op het ambtenarenapparaat. De krappe loonstijging zal door veel ambtenaren gevoeld worden als miskenning van die ontwikkelingen. Het zal voor de bond nog een harde dobber worden om de achterban ervan te overtuigen met deze cao in te stemmen.