Actievoerende ambtenaren buiten beeld VNG-congres

Honderden woedende gemeenteambtenaren hebben woensdag gedemonstreerd na afloop van het VNG congres in Hendrik Ido Ambacht. Aan de fanatieke inzet van de stakende ambtenaren lag het  niet, zij maakten hun punt duidelijk bij het overhandigen van een petitie aan Roel Cazemier van de VNG. Maar de honderden wethouders en burgemeester die het VNG-congres op dat moment al weer verlieten kregen daar niets van mee.

Jongere generatie
De demonstratie was weliswaar op een steenworp afstand van het congres, maar door een bocht en een heuvel geheel aan het zicht van de congresgangers onttrokken. En de actiebereidheid leek al niet heel hoog. De bonden hadden gehoopt op duizenden gemeenteambtenaren maar de opkomst bleef steken op een paar honderd. ‘De jongere generatie ambtenaren voelt zich niet zo snel geroepen om in actie te komen,’ verklaart Han Spoor, gemeenteambtenaar bij Sociale Zaken in Rotterdam. ‘Vijftigplussers zijn toch meer bereid om actie te voeren, de jongeren hebben minder solidariteitsgevoel. En dat is jammer, want zij lopen hetzelfde risico om wegbezuinigd te worden. ’

Kolen uit het vuur
Spoor en zijn collega Alex Langendam zijn met in totaal zeven stakers gekomen. Lang niet genoeg om het werk plat te leggen. ‘We zijn hier ook niet zozeer voor onszelf,’ zegt Spoor, ‘wij zitten in schaal 9 en 10. Van de nullijn merken we niet zoveel. We zijn hier vooral om collega-ambtenaren in de lagere schalen te steunen. Die hebben het zwaar en verdienen echt loonsverhoging, zekerheid en respect. We willen niet dat alleen zij de kolen uit het vuur moeten halen.’

Bekijk hier foto's en video's van de ambtenaren in actie

Meer werk met minder mensen

De gemeenteambtenaren willen 3 procent loonsverhoging, maar het gaat ze niet alléén maar om geld. Ze willen meer zekerheid, dus geen payrollconstructies, en meer investering in werknemers. Door de bezuiniging en de decentralisaties van het sociale domein moeten ze meer werk verzetten met minder werken. Ze vinden dat hun werkgever, de VNG, hiermee geen waardering en respect toont.
 
 Formatieplaatsen weg

‘De mensen die hier naar het congres gaan merken het haast niet of ze nu één, twee of drie procent salaris missen,’ zegt gemeenteambtenaar Margo Kranenborg terwijl ze haar hoofd richting de congreslocatie wenkt. Als ambtenaar bij de Sociale Dienst merkt ze dagelijks dat de druk op haar en haar collega’s toeneemt. ‘In Rotterdam is het aantal werklozen van 28 duizend toegenomen naar 37 duizend. Maar ondertussen worden er wel formatieplaatsen wegbezuinigd. Hierdoor wordt het veel drukker, ontstaan er achterstanden en krijgen burgers er echt last van.
 
Aa en  Hunze plat 

Ook het feit dat er al anderhalf jaar geen nieuwe cao is, stoort veel actievoerders. ‘Er moet snel weer een opening komen om opnieuw te onderhandelen, ‘zegt George Barnier, opzichter Buitendienst bij de gemeente Aa en Hunze. ‘Het is toch te gek voor woorden dat er op dit moment niet meer gesproken wordt tussen de bonden en de VNG?’ De bereidheid om op zijn afdeling te staken was wel hoog. In Aa en Hunze is het afvalbrengstation dicht en de gemeentewerken zijn ook gesloten. We zijn met drie man naar Hendrik Ido Ambacht gekomen, maar er zitten dertig gemeenteambtenaren nu thuis, in staking.’
 
VNG wil praten 

De VNG wil ondertussen weer naar de onderhandelingstafel. Roel Cazemier, werkgeversvoorzitter gemeenten, zegt dat hij hard zijn best wil doen om een oplossing te vinden. ‘Bij ons is er bereidheid om gezamenlijk nieuwe ruimte te zoeken om tot een akkoord te komen waar ook de medewerkers zich in kunnen vinden, We denken dat er een  goede kans is dat we er uit kunnen komen. We nodigen de bonden dan ook uit om zo snel mogelijk weer aan tafel te komen. Liefst nog voor de vakantieperiode.’

Concreet bod

Bert de Haas van de Abvakabo: “De leden van de VNG hebben met eigen ogen kunnen zien hoe hoog de emoties zijn opgelopen bij hun eigen medewerkers. Hier zijn zij, als werkgever, zelf debet aan. Ik hoop dat ze met een concreet bod voor respect, werk en koopkracht gaan komen, zodat het weer zin heeft om met elkaar aan tafel zitten. Zo niet dan rest ons niets anders dan nog hardere actie, bijvoorbeeld een langere staking van de gemeentelijke diensten dan de drie dagen die nu zijn geweest.”